Dahil sa magkasunod na tanong sa Doctor agad itong nahimasmasan.
“Ahh ha? Ah..ito ang anak n’yo Sir.” Tarantang tinuro niya ang bata na bagong lagay niya sa baby bed.Biglang napalis ang pagkayamot sa mukha ni Tyler ng makita ang anak niya. Matapos niyang magdis-infect ng kamay, agad niyang kinarga ang sanggol.“Boss, akala ko dati ayaw mo ng anak?” Hindi nakatiis si Dennis na tanungin siya.Salubong ang kilay na tinapunan niya ito ng tingin. "When did you become interested in my private life?"Nakamot ni Dennis ang ulo at hindi nagawang makasagot sa kanyang Boss.“Kunin mo ang mga pinamili ko sa kotse.” Lumabas siya habang karga pa rin ang bata. Sumunod naman sa likuran niya si Dennis upang kunin ang kanyang pinamili."Tyler Hanes! Idol!""Pwedeng magpapicture?"As usual, nakuha na naman ni Tyler Hanes ang atensyon ng lahat sa loob ng ospital ng makita siya.Pinalabas niya ang kanyang nakakaakit na mga ngiti na kinababaliwan ng lahat. Nagtilian ang mga kababaihan na nangangarap na mahawakan man lang niya. "I'm sorry, not now. Next time na lang, please."Akmang susugurin siya ng mga ito upang magpapicture ng mabilis ang mga bodyguard niya sa pagharang at baka mapahamak ang anak niya, kapag dinumog siya ng kanyang mga fans.Saka pa lang ang mga ito tumigil ng makapasok na siya sa loob ng silid kung saan nakahiga pa rin at natutulog si Jeckaye.Isang oras ang makalipas, nagising si Jeckaye ngunit hindi siya dumilat ng mga mata. Nakikinig lang siya sa mga sinasabi nito.“Just go to sleep, okay? Don’t worry, pupuntahan kita.” Tumahimik muna ito at pinakinggan ang sinasabi ng kabilang linya. "Alright, sasabihin ko sa kanya."Kahit hindi nito sabihin alam niya kung sino ang kausap nito. Naging malambing lamang ang boses ni Tyler kapag si Lezlie ang kausap. Kailan ba ito naging malambing sa kanya? Kailan ba nito pinaramdam sa kanya na mahalaga din siya? Kumirot bigla ang puso niya ngunit hindi niya iyon pinahalata. Masakit pala ibigin ang lalakin 'to. Naramdaman niyang may gumalaw sa tabi niya kasabay ng mahinang pag-iyak nito. "Baby?" Hindi niya matiis na hindi idilat ang mga mata upang tingnan ang nasa tabi niya.Napaluha siya ng makita ang kanyang anak. Sinulyapan niya si Tyler, nakatalikod ito sa kanya at nakaharap sa glass window. Nasa bulsa ng pantalon ang kabilang kamay habang ang isa ay nakahawak sa cellphone nito na nakadikit sa tainga.Bahagya siyang bumangon upang kandungin sana ang anak ngunit nagulat siya ng may mga kamay na umalalay sa likuran niya upang siya'y makabangon."Salamat," tipid niyang wika ngunit hindi niya makuhang lingunin ito. Nakatuon ang kanyang atensyon sa anak niya. "Baby, kargahin ka ni Mommy." Buong ingat niyang binuhat ang anak at dinala sa kanyang dibdib."Nagugutom ka na ba?" Akmang ilalabas na niya ang kanyang s**o ng matigilan siya dahil sa mga matang nakatingin sa kanya.Tila napansin naman nito na nahihiya siya kaya agad itong tumayo at pumunta sa maliit na mesa. Kinuha nito ang mga prutas doon. "Ano ang gusto mong kainin?"Habang nagpapadede, nagtaka siya kung bakit nag-iba na naman ang pakikitungo nito sa kanya. Concern ba ito? Ngunit ayaw na niyang isipin na iyon nga ang rason. Siya lang din ang nasasaktan. "Hindi pa ako nagugutom." Mahina niyang sagot habang nakatuon ang atensyon sa kanyang anak."Kailangan mong kumain. Paano kung mabinat ka dahil lagi kang nagpapalipas ng gutom?" Ramdam niya ang pagiging strict sa boses nito. Ngunit hindi niya iyon pinansin. Hindi siya sumagot.Nagbuga ng hangin si Tyler. Naninibago siya dahil malamig na pakikitungo ni Jeckaye sa kanya."About doon sa kontrata ng kasal natin—""Walang problema, pipirma ako."Lalong kumunot ang noo niya dahil sa pag-agaw nito ng kanyang pagsasalita."Hindi pa ako tapos—" Tinapunan niya ng matalim na tingin si Dennis ng makita itong nakaupo pa rin sa couch at nakikinig sa kanila. Naiintindihan naman nito ang ibig niyang sabihin kaya agad itong lumabas.Matapos niyang ilagay ang lahat ng sariwang prutas sa fruit tray nilapag niya ito sa table na katabi lang din ng kama nito."Nakapag-usap na kami ni Lezlie kanina." pagsisimula niya. Nang makitang wala reaksyon sa asawa, saka niya idinagdag. May taning na ang buhay niya, kaya gusto kong ibigay ang lahat ng nakakapagpasaya sa kanya—" Nag pause muna siya sa pagsasalita at umupo sa plastic chair. "Kasama na doon ang kasal namin," muli niyang dagdag.Umangat siya ng mukha ngunit hindi tumingin sa asawa. Sinubukan niyang maging matatag at palakasin ang boses niya.“Okay.” Tipid niyang sagot na para bang okay lang talaga sa kanya ang sinabi nito. Ngunit ang totoo, pilit lang niyang pinipigilan ang sarili niya. Ayaw niyang umiyak. Siya lang naman ang may gustong magpakasal sila ni Tyler. Alam na nga niyang may girlfriend na ito ngunit nagpupumilit pa rin siya na panagutan ang pinagbubuntis niya.“Yun lang?” Tanong nito. Tila may gusto pa itong marinig mula sa kanya.“Bakit? Hindi ba iyon naman ang gusto mo?” Binalingan niya ang asawa sa blangko niyang ekspresyon. Nakita niya ang pagtango nito ng walang makuha na ibang sagot mula sa kanya.“Alright, paglabas mo ng ospital ipapahanda ko ang divorce paper.”Hindi pa talaga ito nakuntento sa sakit na nararamdaman niya. Mas lalo pa nitong dinurog ng pinong-pino ang puso niya ng wala man lang paghihinayang ang boses nito na hiwalayan siya.Inaasahan na niya itong mangyari kaya hinanda na niya ang sarili upang maging manhid ang damdamin niya. Ayaw na niyang maramdaman ang sobrang sakit kapag dumating ang araw na tuluyan na silang iwan ng kanyang anak.“Okay sige." Nginitian niya ito at muling binaling ang atensyon sa pagpapadede sa kanyang anak. Ito na lang ang meron siya ngayon. Kaya hindi siya papayag na maghihiwalay sila.Nakuyom ni Tyler ang kamao. Bakit ba pakiramdam niya balewala lang sa asawa niya ang paghihiwalay nila? Lahat ng babae halos sambahin siya upang mahalin niya lang. Ngunit ang babaeng ito sa loob ng siyam na buwan na magkasama sila sa iisang bubong, hindi man lang nahulog ang loob sa kanya. Ganun ba ka walang epekto ang presensya niya? Akala niya noon pinilit siya nitong magpakasal sila dahil may lihim itong motibo kung bakit gusto itong pumasok sa buhay niya. Ginawa pang dahilan ang pinagbubuntis nito. Hindi rin niya alam kung bakit napapayag siya nito na magpakasal sila. Kung gugustuhin niya hindi siya magpapakasal sa babaeng ito. Ngunit masasabi niyang malaki rin ang tulong nito sa kanya para maantala ang kasal nila ni Lezlie. Nagsimula silang magkakilala ni Lezlie fifteen years ago. Iniligtas siya nito mula sa rumaragasang sasakyan. Ten years old pa lang siya noong mga panahon na iyon. Simula noon, pakiramdam niya responsibilidad na niya ito. Dahil naging close silang dalawa, nakapagpalagayan na rin ng loob ng kanilang mga magulang na ipakasal sila nang tumungtong sila sa tamang edad. Ngunit nagbago ang lahat ng aksidente niyang nabuntis si Jeckaye. Nakalimot siya sa sarili niya kaya hindi niya nagawang gumamit ng proteksyon.Napadapo ang atensyon ng kanyang mga mata sa anak niya. Sa tuwing tinitingnan niya ito, masasabi niyang ang kanyang anak ang pinakamagandang nangyari sa buhay niya."Kaye,"Naudlot ang pag tubig ng mga mata ni Jeckaye ng marinig ang tawag ni Tyler. Kaye ang tawag nito sa kanya kapag naglalambing ito."Hmmm?" Mahina niyang sagot at nagkunwari na naka focus ang atensyon sa pagpapadede sa kanyang anak. Nagpapasalamat siya at nasa likuran niya ito kaya hindi agad mahalata ang pag-iyak niya. Hindi nito makikita na nasasaktan siya."I'm sorry,"Natigilan siya ng marinig ang sinabi nito. "Para saan?" Kunwari nagtataka niyang sagot."Hindi ako naging mabuting asawa."Bumagsak ang luha niya ngunit pasimple niyang pinahid iyon. "Hindi mo kailangan humingi ng tawad. Pareho nating alam na walang pagmamahal na namamagitan sa ating dalawa." Buo pa rin ang boses niya sa pagsagot. Hindi man lang nakitaan na nasasaktan siya. "Thank you." Dagdag sa sinabi niya dahilan upang magkunot ang noo nito ng binalingan niya."For what?" Naintriga nitong tanong. Nahihiwagaan na yata ito sa kanya."Para sa siyam na buwan na suporta sa amin ng anak mo. Gusto kong paglabas ng hospital doon muna kami sa apartment ko titira.""No!" Kontra nito sa sinabi niya. Tiningnan niya ito ng may pagtataka. "I mean, hindi ako papayag. Gusto kong laging nakikita ang anak ko." Katwiran nito."Pwede mo siyang bisitahin anytime you want," saad niya."Ayaw kong magduda si Lezlie sa akin. Baka kung ano ang iisipin niya kapag binibisita ko ang anak ko. Ayaw ko siyang masaktan."Heto na naman. Ramdam niya kung paano madurog ang puso niya sa loob. Mabuti pa si Lezlie ayaw nitong masaktan. Ngunit siya? Hindi ba nito nararamdaman na nasasaktan din siya? "Ano ngayon ang plano mo? Na patirahin ulit kami sa isang bubong? Ikaw mismo ang nagsabi na may taning na ang buhay niya. Baka pag nagsama kami lalong mapadali ang buhay niya at iwan ka."Nagulat siya ng biglang umigkas ang kamay nito ngunit napako lang ito sa hangin at hindi nagawang tamaan siya. Galit na galit ang mga mata nito habang nakatingin sa kanya."Sasampalin mo ako? Bakit hindi mo tinuloy?" Nakita niya itong nagbaba ng kamay."Don't ever say that again. Kung hindi dahil sa nagpupumilit ka na makasal tayo hindi ko sana siya nasaktan ng ganito." Madiin nitong pagkakasabi.Mapakla siyang ngumiti. "At sa tingin mo ang pagsama namin sa isang bubong hindi siya nasasaktan? Nakalimutan mo na ba kung paano ko siya tratuhin? Kung paano ko siya itulak sa pool? Pahiyain sa mga bisita niya? At kung paano oo siya nakawan?" Sinubukan niyang ipaalala rito ang mga away nila ni Lezlie noon ng magsama sila sa iisang bubong. Lahat ng sinabi niya kabaliktaran iyon. Wala siyang choice kundi piliin ang sasabihin dahil iyon ang matagal ng pinaniniwalaan ni Tyler. Lahat ng sinasabi niya walang kabuluhan dahil si Lezlie lang ang pinaniniwalaan nito.Ng minsan naglilinis siya sa pool, lumapit din si Lezlie at hinawakan ang kamay niya, ngunit hindi niya inaasahan na tatalon ito sa pool at nagkunwaring tinulak niya. Nang minsan na nagdala ito ng bisita, inutusan siyang magtimpla ng juice. Pinagbintangan siyang nilagyan niya raw ng chili powder ang juice na yun kaya namamaga ang lalamunan ng kaibigan nito. Nagtaka din siya isang beses kung bakit napunta sa silid niya ang mamahaling relo nito at pinagbintangan siyang ninakaw niya iyon. Lahat ginawa nito upang maging masama ang tingin ni Tyler sa kanya. At dahil sa mahal na mahal ni Tyler si Lezlie kaya wala itong pinaniniwalaan kundi ang babaeng yun lang."Sa bahay kayo titira ng anak ko. Si Lezlie ililipat ko sa condo."Narinig niyang sinabi ni Tyler dahilan upang mapaawang ang labi niya. Anong nangyari sa lalaking ito? Hindi ba dapat si Lezlie ang nasa mansyon dahil mas mahal niya ito?Kaya nga siya na lang ang nag-aadjust upang makaiwas sa gulo. Okay lang noon dahil solo katawan siya. Ngunit ngayon kailangan na niyang protektahan ang anak maliban sa sarili niya. Hindi niya hawak ang utak ni Lezlie. Kung nagawan siya nito ng masama noon, hindi malayo na gagawin din nito ulit yun. Isa pa sa kinakatakot niya ang nangyari after niyang manganak. Alam niyang may nagtakip ng ilong niya kaya nawalan siya ng malay. Malaki ang pasasalamat niya at nandito pa ang anak niya. Isa pa iyon sa lihim niyang imbestigahan. Kapag sinabi niya ito kay Tyler hindi naman soya paniniwalaan dahil wala namang nangyari sa kanya. Isiniksik ni Lezlie sa utak nito na mahilig siyang gaunawa gawa ng kwento kaya iyon ang paniniwala ng asawa niya. Hindi na siya nakipag argumento pa kay Tyler. Baka isipin pa nito na kukunin ang anak sa kanya. Baka lalo lang silang magkagulo. "Fine," tipid niyang sagot. Makalipas ang tatlong araw, lumabas na rin sila sa ospital dahil healthy naman si Daric at walang
Hindi na siya nagulat kung alam nito ang mga nangyayari sa kanya. Lima silang magkakapatid. Siya ang bunso sa lahat at nag-iisang babae kaya sobrang mahal na mahal siya ng mga ito. Una siyang umuwi ng Pilipinas after she found out na naaksidente ang kanyang mga magulang dahil naambush sa daan. Sa sobrang sakit ng pagkawala ng mga ito, pumunta siya sa bar at naglasing mag-isa. She is a loner person kaya wala siyang best friend na matatawag. Sa katayuan nila sa buhay hindi siya nawawalan ng kaibigan dahil ang iba, kusang lumalapit sa kanya kahit hindi niya kilala. Ngunit hanggang doon lang siya, nakikipagkaibigan din ngunit hindi literal na masasabing best friend. Lumaki siyang puno ng pagmamahal ng kanyang pamilya. Spoiled princess sa apat na kuya niya at baby girl pagdating sa kanyang ama at ina. Kaya sobra siyang nasaktan ng mawala ang mga ito ng biglaan. Hindi niya rin alam sa sarili niya kung bakit na lasing siya sa bar at gustong gamutin ang init ng kanyang katawan kaya niya natagp
Tila naman naramdaman ni Lezlie ang pagtataka sa mga mata ni Tyler kaya inayos niyang muli ang aura niya at baka mahalata nito na wala talaga siyang sakit. Bweset kasi ang babaeng yun, inuubos talaga ang pasensya niya. "I'm sorry. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit ako nagkakaganito. Siguro epekto ito ng mga gamot na iniinom ko. Medyo sumikip ang dibdib ko. Balik muna ako sa silid natin." Nagmamadali siyang bumalik sa kanilang silid. Naiwan si Tyler na nahihiwagaan sa inaakto ni Lezlie. Pagdating sa silid, Agad na kinuha ni Lezlie ang kanyang cellphone. Hindi na pwede ito. Namumula siya sa galit na tinawagan si Olivia. "Bukas makalawa, ituloy natin ang plano. Kailangan ng mabura sa landas ko ang babaeng yan. Nararamdaman kong nahuhulog na ang loob ni Tyler sa kanya. Habang tumatagal lalong lumalantad ang sikreto ko." Kahit pabulong ang pagkakasabi niya bakas pa rin sa boses niya ang sobrang galit. "Areglado Boss. Sabihin mo lang kung anong oras." "Hintayin mo ang t
Hindi makapagsalita si Tyler ng hingiin ni Jeckaye ang Divorce paper. Pinagmasdan niya itong mabuti. Ang dating Kaye na nakilala niya, puno ng buhay ang mga mata. Kahit na hindi ito nakangiti, makikita niyang kuntento na ito kapag magkasama sila. Kahit na minsan nagagalit siya rito pero nasanay siyang ito ang unang pupunta sa kanya at humingi ng sorry. Masasabi niyang sa loob ng siyam na buwan, naging mabait ito sa kanya. Mas naramdaman pa nga niya ang pag-aalaga nito noong mga panahon na nagkasakit siya. Naintindihan naman niyang hindi iyon magawa ni Lezlie dahil masama pa ang loob nito sa kanya noon. Ngunit alam rin niya kung ano ang pinagdaanan ng girlfriend niya. Masakit rin ang ginawa niyang panloloko rito. Ngayon na ang tamang panahon para makabawi siya sa nobya. Tila natauhan siya sa isiping iyon kaya binalingan niya si Dennis na ngayon ay nakatayo na rin at nanonood sa kanila."Kunin mo ang Divorce paper sa loob ng library." Agad naman na tumalima si Dennis at pumasok sa libr
"Kaye, gabi na. Baka mapano ang bata." Sigaw niya habang hinahabol ito."Huwag kang mag-alala. Walang mangyayari sa kanya." Sagot din ni Jeckaye habang patuloy sa paglalakad."Dammit, Kaye!" Sigaw niya at mas lalo pang nilakihan ang paghakbang pababa ng hagdan. "Ako na ang magdadrive Mang Kulas." Pahabol niyang wika sa matanda ng makita na pumasok na si Kaye sa loob ng kotsr. Inagaw niya ang susi mula sa kamay ng driver at siya na ang pumasok sa loob ng driver seat.Nalilito man si Jeckaye sa inaakto ngayon ni Tyler, ngunit balewala iyon sa kanya. Basta masaya siya dahil sa wakas malaki na ang chance na maitakas niya ang anak. Hinayaan na lang niya na ipagdrive sila nito.Samantalang si Lezlie, ngayon pa lang natauhan. Nakalimutan niyang may sakit siya dahil mabilis siyang tumakbo pababa ng hagdan. "Tyler!" Malakas niyang sigaw ng makita na umalis din ito at pinagdrive pa ang mag-ina. Lalo siyang nagalit.Umabot na sa sukdulan ang galit niya. Kailangan na niyang burahin sa landas niya
Sumilip si Jeckaye sa bahagyang nakaawang na bintana. Mula sa kanyang kinatatayuan matatanaw niya ang papalayong sasakyan ni Tyler. “I’m sorry Tyler, ngunit kailangan kong gawin ito.” Nagbabadya ang kanyang mga mata na bumalik sa kama upang umupo. Ngayon na ang tamang panahon upang umuwi sila ng kanyang anak sa New York. Hindi na niya hihintayin na maisip pa ni Tyler na lagyan ulit ng bodyguard ang labas ng apartment niya baka lalo pang maantala ang kanilang pag-alis. Isang buwan na rin ang nakalipas simula ng lumipat sila ng apartment. Hindi muna siya tumakas dahil nilagyan ng mga bodyguard ni Tyler ang loob at labas ng apartment niya. Kinailangan pa muna niyang makuha ang tiwala nito na hindi niya itatakas ang kanilang anak. Inunahan na kasi siya ni Lezlie. Sinabihan nito na tatakas siya kasama si Daric upang lalong magalit sa kanya si Tyler. Ngayon, pinauwi na nito ang mga bodyguard dahil nakuha na niya ang buong tiwala nito. Kinuha niya ang cellphone mula sa kanyang handbag at ti
Napabalikwas ng bangon si Jeckaye ng marinig ang pagkalabog ng pintuan sa ibaba. Dahan-dahan siyang bumaba at sinilip mula sa doorbell camera kung sino ang tao sa labas ng pintuan. “Kaye,” mahinang boses ang narinig niya sa labas na tumatawag sa pangalan niya. Nagtaka siya ng napagtanto na si Tyler iyon. Sumandal siya sa may pintuan habang nakahawak sa kanyang dibdib. “Ano ang kailangan niya? Bakit siya bumalik?” takang tanong niya sa isip.“Kaye, I want to see my son.” muling bigkas nito. Nagbuga sya ng hangin bago buksan ang pinto. Pagbigyan na lang niya since ito na rin ang huling gabi na makita at makasama nito si Daric.“Hi,” Nakangiti nitong bungad sa kanya. Napansin niyang mag-isa lang ito at walang kasamang bodyguard.“Saan ang mga alalay mo?” tanong niya at tinalikuran ito. “Pinauwi ko na, distorbo lang sila.” sagot nito at pumasok na rin bago isara ang pinto.“Kung ganun ano ang ginagawa mo rito?” takang tanong niya. “Pwede mo naman bisitahin si Daric bukas ng umaga.“Wala
“Mga Ogag, sandali!” Tumigil sa paghatak sa kanya ang limang lalaki mula sa loob ng taxi ng marinig ang pagsigaw ng isang babae. Lumingon ang mga ito. “Boss Olivia,” tawag ng isa. “Dahan-dahanin ninyo ang paghila sa kanya baka mapano ang bata. Kailangan yan ni Madam Lezlie. Bahala na kayo sa babae yan ang utos ni Boss Tyler.Nanilim bigla ang aura ni Jeckaye ng marinig ang sinabi ni Olivia. Ibig sabihin pakana itong lahat ng dalawa? Bigla siyang nahihirapan huminga. Hindi niya lubos akalain na umabot sa ganito ang gagawin sa kanya ng dalawa. Posibleng gawin ito sa kanya ni Lezlie ngunit si Tyler? Ano ang dahilan nito upang gawin ito sa kanya? Dahil ba natatakot itong itakas niya ang bata? Possible ngang isa iyon sa mga rason. "I want to feel you Kaye," bigla na naman niyang narinig ang mga katagang iyon na binigkas ni Tyler mula sa sulok ng isipan niya. Sa pangalawang pagkakataon pinatunayan nito sa kanya na isang pagkakamali na inibig niya ito. Humawak siya sa handle ng kotse ng ma