Chapter Twenty-twoANASTASHIA felt his erection all inside of her. Malalim at dinig na dinig niya ang baon nito sa loob niya.Arthuro moaned while his body kept on moving and thrusting Anastashia. Hindi nito puwedeng ihinto ang sarili. At that very moment, everything was momentous. Para bang kinikilala ng ari ni Arthuro ang pagkababae ni Anastashia.“Don’t be gentle in me,” said Anastashia. Ang tanging bumabagabag sa kanyang isipan sa mga oras na ito ay kung paano niya malalapagpasan ang satisfying na performance ni Arthuro. He did what is beyond. Kaya parang na-pressure siya sa bagay na iyon.“Hmm,” ungol ni Arthuro na sa bawat kadyot at baon ng ari nito sa loob ni Anastashia ay para ding bumubuhay ng matagal na nakatagong kapangyarihan niya.This will last longer than I thought, iyon ang nasa isip ni Anastashia, huminto ang paggalaw ni Arthuro. Hiningal ito.“Kaya pa?” tanong niya na sinadya niyang itunog na parang naghahamon.Arthuro bit his lower lip. Anastashia though of that as
CHAPTER TWENTY-THREEISANG buwan na ang lumipas. Marami ang nangyari ngunit parang may kulang sa parte ni Anastashia. Parang may mali na hindi niya nauunawaan. But what really matter is that, umusad ang plano niya.Finally ay naghihirap na si Michel: tahimik at walang laban. Gumawa na ng paraan ang The Big Group para mas malalim pa ang nakaplanong atake para sa pamilya ni Michel. They had all the wrong deed. Kailangan pagbabayaran ng pamilyang Ciano ang mga dapat nitong bayaran.“Thank you for doing this, Antonio,” pagpapasalamat niya kay Antonio. Nasa kompanya siya habang nakatawagan silang dalawa. Ipinaalam kasi ni Antonio na unti-unti ang pag-atake ng The Big Group sa pamilya ni Michel. They did it silently. Walang dapat makaalam nito. Isa ang pamilyang Ciano ang tumulong sa pamilyang Gatciano para mapabagsak ang Franklin. They betrayed.Sumimsim ng kape si Anastashia habang marami ang iniisip. After this, may gagawin na naman siya. “Kailangan nating mag-celebrate, Antonio. Tomo
CHAPTER TWENTY-FOURAS usual, late na naman siyang nagising dahil kagabi ay nag-party siya. Iniimbintahan siya ng kapitbahay niya at hindi naman siya tumanggi rito. Dahil ilang linggo na rin siyang busy sa mga paperworks na ipinapagawa ni Arthuro sa kanya. Nakalimutan na niya rin na mag-party minsan sa loob ng isang buwan. Busy siya sa trabaho at pati na rin sa pakikiayon niya sa relasyon nila ni Arthuro.For the last two weeks, parang isang buwan ang naging pangyayari. But the highlight was the call of her mother.“That was really a bad news,” kuwento niya kay Antonio. Hindi natuloy ang celebration na plano niya noon. Naging busy kasi ito at ngayon lang nagkaroon ng oras kaya nag-grab na siya nito. Hindi rin naman ito tumanggi.“Kailangan mong magdagdag ng ingat, Anastashia. Kung tahimik ang dalawang pamilya, mayro’n na naman kayong bagong rival,” imporma nito na siyang ikinalungkot niya.Totoo ang balita na siyang ibinalita ng mama niya. There was a big family who wanted to bring the
CHAPTER 25HINDI mai-deny ni Anastashia na nagimbal ni Michel ang kaniyang buong katawan. Lalo pa sa huling sinabi nito sa kaniya. Kahit naman na matapang siya ay talagang nagulat siya. Hindi niya labis maisip na sa iisang araw ay mangyari ang lahat nang iyon.“Pero hanggang doon lang ang kaya mong gawin sa akin, Michel,” sabi niya sa kaniyang sarili habang nasa loob pa siya ng kaniyang kotse. Sapagkat din ay hindi niya maiwasang hindi matakot at mainis.Ngunit habang nasa kotse lang siya, nakatitig siya sa madilim na parte ng mahabang daan. Ilang minuto siyang nakaganoon lamang. Hindi lamang siya kay Michel galit ngayon. Pati kay Arthuro ay labis na labis ang galit na naramdaman niya para dito. It seems so lot to feel. Dahil sa mga bagay na iyon ay para bang bumibigat ang kaniyang katawan. Hindi na rin niya napigilan ang kaniyang sarili na muling umiyak. Pero mabilis lang iyon dahil pinunasan kaagad ni Anastashia ang kaniyang mga mata at muli niyang pinaandar ang kaniyang kotse. Pum
CHAPTER 25.2KAAGAD NA lumipad si Anatashia. Sinabi ng kaniyang mama na hindi mag-publikong eropplano. Sinundo si Anastashia ng pribadong eroplano na pagmamay-ari ng kaniyang mama. Sa isip niya, mabuti na rin iyon para iwas samga masasamang mangyari kung sakali. Alam naman ng kaniyang mama kung ano ang tunay na kalagayan ng buhay ni Anastashia. “Mag-ingat ka,” iyon ang habilin ng kaniyang mama bago siya tumungo sa airport kung saan ang landing ng private airplane. Sa kaniyang pagsakay sa eroplano, kasabay niyon ay ang paglimot niya sa mga naranasan niya sa Pilipinas. Hindi man mabilis gawin iyon, but she still promises herself na magagawa niyang kalimutan ang lahat. “Malilimutan ko rin ang masalimuot na karanasang iyon,” aniya sa kaniyang sarili. Pumikit si Anastashia. She clears her mind as the private plane flies in the sky. Pero hindi niya naiwasan sa sariling isipan ang biglang paglitaw ng imahe ni Arthuro. Umiikot din sa isip niya ang pagtatalik nila na naging memorable sa k
CHAPTER 26SA isang buwan na pananatili ni Anastashia sa Amerika ay marami na ang nagbago agad sa kanyang buhay. May napapansin din siya sa kanyang katawan na hindi niya maintindihan kung ano iyon. Sa iilang panahon na pananatili niya ay marami na rin siyang naintindihan bilang isang immigrant. Ngunit hindi talaga maiwasan ni Anastashia na mamiss ang buhay na nakasanayan niya sa Pilipinas kahit iyon naman talaga ang pakay niya. Kahit iyong nakasanayan niyang pagbili ng kape sa malapit lang na café shop ay namiss niya. Ngunit dito sa Amerika mas payapa ang buhay niya. Sabi nga ng mama niya, “Here is a good choice. Wala kang worries dito kasi safety tayo kahit sa secret world.” Walang pinoproblema kahit ang kanyang paghihigante. At dito sa Amerika, panatag ang kanyang puso. Bagaman kahit hindi madali ay nakapag-adjust naman siya.Habang nakahiga siya sa kanyang kama ay hindi niya maiwasan maisip kung ano na ang mga nangyari sa Pilipinas. Kung ano na ang nangyari kay Michel at Arthuro
Chapter 26.2NANG magising siya ay mabuti na lamang ay hindi na siya nahihilo. Hindi man totally gumaan ang kanyang pakiramdam ay mabuti na rin iyon. Lumabas siya ng kuwarto dahil bibili na rin siya ng pregnancy test para kumpirmahin niya kung buntis nga ba talaga siya. Sana hindi ako buntis, aniya sa kanyang sarili habang sinirado niya ang pinto ng kanyang kuwarto. Nang makababa na siya ay nadatnan niya ang kanyang mama na naglilinis sa salas. Kahit may maid naman sila, sabi ng mama niya na hindi nito mapalagay ang sarili na hindi maglinis dahil nasanay na rin ito.“’Ma, lalabas na muna ako kasi bibili ako ng pregnancy test. Hindi rin kasi ako mapalagay kung buntis ba ako o hindi. Baka kasi nag-iinarte lang ang katawan ko,” imporma niya rito.Itinigil naman ng kanyang mama ang ginawa nito at tumingin sa kanya. “Whatever is the result, I’m here, anak,” sabi nito na halata ang pangpalakas sa kanya ng loob. Lumapit ito sa kanya kapagkuwan at hinaplos siya nito sa pisngi at hinalikan
Chapter 27 NAGPASYA si Anastashia na umuwi ng Pilipinas kahit hindi naman talaga madali para sa kanya ang gawin iyon dahil natatakot din siya sa maaaring mangyari. Limang taon na rin naman ang lumipas. Apat na taong gulang na rin ang anak niya. At dahil na rin gusto niyang ipakita sa anak niya ang bansa kung saan siya umusbong ay inisip niyang maganda ang kahinatnan ng kanyang desisyon. “Para na rin makita ni Owen ang mga kamag-anak natin. Hindi iyong lagi na lang tayong nagpi-facetime,” saad ng kanyang mama. Sa loob ng maraming taon ay marami na ring nagbago sa buhay niya. Higit pa roon ay ang parati nilang pagsasama ng ina at anak niya. “’Nay, paano kung malaman ni Arthuro na may anak siya sa akin?” tanong ni Anastashia sa kanyang mama dahil iyon naman talaga ang kanyang pinapangambang mangyari. Alam ni Anastashia na kahit malaki ang Pilipinas, bilog lang din ang mundo