Share

Chapter 22

Lexie’s POV

Nagising ako dahil sa liwanag na nagmumula sa bintana na siyang tumatama sa aking mukha.

Tinakpan ko ang aking mga mata gamit ang kanang kamay ko upang maharangan ang sinag ng araw na tumatagos mula sa bintana.

It’s almost a year since my Momma’s died, you could say I stopped living because of sadness.

I miss her so much, I live like a beggar, no permanent address, no proper clothes and I eat food once a day.

I’m always hiding from everyone and pretending like a boy, nobody knows who I am and I will never talk to anyone because I’m afraid my former colleague finds out where I am.

Honestly, I feel tired of this miserable life of mine, it seems like I’m wasting my life.

But what should I do then? I can’t kill myself because I know, it sins from God.

“Happy birthday, Lexie.” Anya sa aking sarili, it’s my 20th birthday.

Imbes na magsaya ay kalungkutan ang nararamdaman ko ng mga oras na ito.

Bakit nga ba hindi?

Sa mismong araw ng birthday ko ay namatay ang Momma ko, nawala
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Rowena Orbos Nicor
hahahaha Ganda exciting sana Hanggang dulo maganda para d Ako mabagot magbasa
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status