Chapter 42

Lexie’s POV

Sa pagmulat ng aking mga mata ay ang puting kisame ang una kong nasilayan, nilibot ko ang paningin sa kabuuan ng kwarto.

Pamilyar ang kwarto na kinaroroonan ko, sa loob ng isang taon na lumipas ay walang nabago dito ito pa rin ang kwartong iniwan ko noon.

Napabalikwas ako ng bangon ng maalala ko ang lahat ng nangyari at ang dahilan kung bakit ako naririto.

Binuksan ko ang closet at namili ng damit na maaari kong isuot. Nang makita ko ang isang maong shorts at white t-shirt ay kaagad ko itong isinuot bago lumabas ng kwarto.

Habang naglalakad pababa ng hagdan ay yumuyukod sa akin ang bawat katulong na nasasalubong ko.

“Come on, Jess hindi mo kailangang yumukod sa akin,” walang gana kong sabi kay Jess ng makilala ko ito, bigla siyang napangiti at kaagad na lumapit sa akin.

Napansin ko na nagulat ang ibang katulong ng mahigpit akong yakapin nito, may kung anong damdamin ang humaplos sa puso ko dahil sa totoo lang ay namiss ko rin ito.

“Señorita, buti bumalik