Chapter 46

Lexie’s POV

“Hep, saan ka pupunta?” Anya kay Tanda ng akma na nitong pipihitin ang seradura ng pintuan. Humarap siya sa akin saka nakangiting lumapit bago hinalikan ako sa labi.

“Papasok na ako, Honey.” Nakangiti niyang sagot sa pinalambing na tinig at muling pumihit paharap sa pintuan.

“Mr. mukhang may nakalimutan ka yata.” Saad ko habang nakataas ang kaliwang kilay sabay lahad ng palad ko sa kan’yang harapan.

Nagpakawala ito ng isang malalim na buntong hininga bago nagsalita.

“Honey naman, kailangan pa ba talaga ‘yan?” Malumanay na tanong nito sa akin.

“Aba’y oo naman, maigi na yung nakakasigurado, mahirap na, baka masalisihan.” Mataray kong sagot ng hindi inaalis ang nakalahad na palad sa harapan nito.

“Ano na lang ang sasabihin ng ibang tao sa akin kapag nalaman ang tungkol dito, nakakahiya, wala ka na bang tiwala sa akin, Honey?.” Litanya pa nito na halos hindi na maipinta ang mukha.

“Huwag mo ng itanong ‘yan dahil alam mo naman ang sagot. Isa pa, kahit Governor o Presidente ka p