CHAPTER 124 – MOTHER’S DAY

DUMATING ang Mother’s Day. Nikole wore her best to make sure she’d stand out. Kitang-kita niya sa mukha ni Kane ang tuwa dahil kasama niya ito sa Montessori na pinapasukan. Kane was in grade two.

Pawang may mga sinabi sa buhay ang mga naroon dahil isang ekslusibong paaralan iyon na mayayaman lang ang makakaafford.

Proud na nakakapit si Kane sa kamay ni Nikole na wari ay dinidisplay nito sa mga kaklase na may kasama siyang nanay.

There was a small program where Kane was tasked to recite a poem. Tuwang-tuwa si Nikole na kinunan ng picture ang bata. Just like his father, Kane was intelligent and advanced in his age. He spoke eloquently. Patunay roon na paborito ito ng Lolo nitong ibida sa mga kumpadre nito.

“I think I shall never see, a poem lovely as a tree…” tuloy-tuloy na tumula si Kane ng pamosong tula ni Joyce Kilmer.

Kay Nikole ang pinakamalakas na palakpak nang matapos ang bata. Sayang wala rito ang ama nito para masaksihan iyon.

“Mama Niki, did I do well?” tanong no Kane na