CHAPTER 2: STAY

If I can recall those memories of me doing shameful things, walang wala ang mga 'yon sa ginawa ko ngayon. Or maybe there is something that until now I cannot forget.

Is it really what I want or just the effect of alcohol?

Should I leave and tell him I was just drunk?

Gosh! Ano ba itong pinasok ko?

He never lifted his gaze from me, eyeing me suspiciously. I couldn't speak anymore. Nakaupo ako sa harapan niya ng maayos, tila napakatino kong babae sa kabila ng kapirasong tela na suot ko. He was sitting in front of me with his ripped arms folded over his chest. I can see that he has changed a lot. From his dark brown hair, his aristocratic nose, and thick eye brows that complemented his eyes.

"You reek of alcohol. I'm sure you're drunk," I swallowed hard and bit my lower lip.

"Since it would be rude for me to chase you away at this hour, and considering that you're under the influence of alcohol, I'll let you sleep here for tonight, "there's a finality in his voice that sends chills down my spine. Tumayo na siya at lumapit sa akin pulled me by my wrist and guided me inside a room.

"This is my guest room. Be my guest and be as comfortable as you please." He was about to leave me when I caught the hem of his shirt, stopping him from leaving.

"Do you need anything?"

"I'm serious about what I told you, Chrome," Natigilan siya at mayamaya ay hinawakan niya ang kamay ko ng mariin bago iyon inalis mula sa pagkakahawak sa damit niya. Napayuko ako.

"And I can't do that, Mild."

"I just need you to impregnate me. I badly need to be pregnant." He raked his fingers through his hair out of frustration. Nahihiya na ako, but he is my last resort.

"Please Chrome, I know we part ways with heavy hearts, pero iba na 'to. Hindi naman ako nakikipagbalikan. I just need you to get me pregnant. And then after that, okay na hindi naman kailangan na malaman niya na ikaw ang ama."

"Can you hear yourself? And what are you asking me to do? Tangina naman Mild! Magkaka-anak ako sa 'yo ng wala tayong relasyon! And you're really expecting me to act like I have no child at all?"

"Chrome..." I looked up at him pleading, but his raging eyes made me tremble.

"No. I am not doing it!" Tatalikuran na sana niya ako ng muli akong magsalita.

"My dad wants me to marry a man I don't even know. Wala akong mairason sa kaniya para hindi ituloy ang kasal. Ito na lang naiisip kong paraan, I tried to find someone sa bar kanina pero bigo ako..." at ikaw lang naman ang gusto kong gumawa noon, dahil ikaw lang din ang una ko.

"Labas na ako sa problema mo Mild." My heart stopped beating for a while as I watched him walk away. Bumagsak ang balikat ko at napakurap, trying to chase my tears away.

Hindi ko alam kung paano pa ako nakatulog ng gabing 'yon. The fact that I'm inside his house. I am so near to him now, after six years, but I feel like even if he's near, I can't still hold him. I felt our distance drift away so far to the point that I couldn't reach him.

Nagising ako, masakit ang ulo. I groaned as I lifted my body, roaming my eyes around, and that's when I realized I wasn't in my house. Pinagmasdan ko ang sarili at bumagsak ang balikat ng makitang suot ko pa rin ang damit ko kagabi.

He didn't even bother to change my clothes. Dati naman...

Malalim akong bumuntong hininga at bumangon, muntik pa ako masubsob sa biglaang pagkahilo. Tsk.

Pumasok muna ako sa bathroom ng guest room na ito, at naghilamos ng mukha bago nagmumog ng mouth wash. Pagkatapos ay kumuha ako ng malinis na towel para ipangpunas bago lumabas, I even sniff myself at halos mandiri ako ng maamoy pa rin ang alak sa akin. Ew!

I took my phone and was shocked to see Zandra's missed calls. Pati si Dad ay marami ring missed calls at messages. Napabuga ako ng hangin at bagsak ang balikat na pinulot ang heels na suot ko bago nakayapak na lumabas ng kwarto.

Kakalabas ko pa lang ay napahinto na ako ng makita si Chrome na natigilan din nang makita ako. He was just wearing muscle shorts and black board shorts. Pawisan at halatang galing sa pag-jogging.

I swallowed a couple of times when my eyes drifted to his parted and moist lips. Holy Mother of Cows! Ex ko ba 'to? Ba't ang gwapo?

Umiwas na siya nang tingin sa akin at papasok na sana sa kwarto niya, ngunit kaagad ko siyang nilapitan...nahihiya pa akong dumikit dahil hindi pa ako nakakapag shower, so I still maintained distance.

"T-Thanks for letting me stay here for one night," Nilingon niya ako at tumango as his response before holding on to his door knob.

"Chrome..." he sighed.

"Mild, don't ask me to do something I don't want to do. Just leave."

"I just need a favor. Ibabalik ko rin naman sa 'yo in case kailanganin mo ng tulong.. " Marahas siyang bumuntong hininga at tila nagtitimping hinarap ako.

"I said I don't want to! Bakit ba ako ang kinukulit mo?!" napalunok ako at pinilit itago ang sakit na nararamdaman sa pamamagitan ng pagkurap. Magsasalita na sana ako ng may biglang tumawag sa phone ko, and I was shock to see that it was unregistered number so I answered it in front of Chrome who's staring at me blankly.

"Who's this?" hindi nakaligtas sa pandinig ko ang sariling nababasag na boses. I cleared my throat and looked away again.

"It's me, Leon." I nibbled my lower lip and turned my back on Chrome, ready to leave.

"Leon, bakit?"

"Nakahanap ka na?"

"Not yet."

"I can do it, pero ipaalam mo na lang na hindi ako ang ama...kunwari may boyfriend ka." kumirot ang dibdib ko sa sinabi niya.

"Then let's just get married, kung gano'n lang din ang gagawin natin."

"Pumapayag ka na?"

"Ikaw nga ayaw maging ama pero nag volunteer," tumawa ako ng mapait, at ramdam ko ang pagbabadya ng mga luha ko habang bumababa ng hagdan.

"Cause I don't know what to do anymore, kung sa 'kin, I can accept the marriage. I'm free, I'm single, and it will be a secret, so no worries. Wala rin naman tayong feelings for each other. We can talk about divorce after that."

"Right, siguro gano'n na lang nga... uwi lang ako meet tayo. Or ako na lang pupunta sa 'yo?"

"Sunduin kita." Napatango ako sa hangin at tulalang naglakad palabas ng bahay ni Chrome.

Hindi n'ya talaga ako sinundan. Ayaw na ba talaga niya sa akin? He really loved his girlfriend, huh? Bullshit.

Nagmadali akong umalis at umuwi, trying to stop my pain, my tears from coming out. Kailanman, hindi ako umiyak. Kayang kaya kong pigilan ang mga luha ko. No one will see me cry, no one will see me weak.

I know it's good for the soul, but crying for me means, you're letting someone make you feel vulnerable. I won't give anyone satisfaction by hurting me. They don't deserve that kind of joy. They don't deserve to see me cry.

Katatapos ko lang mag-apply ng make up nang marinig ko ang tawag ng isa sa kasambahay namin. I took a glimpse at myself in the mirror before choosing to walk out of my room. I was simply wearing denim shorts with my crop top and a white jacket paired with my white sneakers.

Naabutan ko si Leon sa baba, waiting for me at sa mukha pa lang niya ay halata ko nang bagot na siya.

"Tagal mo." Reklamo niya pero inirapan ko lang at nauna na sa kaniya palabas. Derederetso akong sumakay sa kotse niya at hindi ko alam kung saan ba kami mag-uusap.

As far as I know, we will talk about the marriage and agreement. Itutuloy namin ang kasal pero maghihiwalay din kami after months. We just need to satisfy our parents, and make sure na makuha na niya ang company nila at ganoon din sa akin, so we can separate.

"Hungry? Let's buy food."

"Bahal ka." tahimik lang siyang nagmaneho after noon, at siya na rin ang nag-take out ng pagkain namin. Halos kumunot pa ang noo ko ng mapansin ang subdivision na pinasok namin at ang daan na tinatahak.

"Dito ka nakatira?"

"What do you think?"

"Wala ka bang condo?"

"Mayroon pero asa ka namang dadalahin kita roon?"

"Aish! May condo ka naman pala, dinala mo pa ako rito! Nakakainis ka!"

"The heck? Bahay na nga ang pinuntahan natin, nagrereklamo ka pa?! You're not allowed on my unit, brat! " napansin ko ang bahay katabi ng bahay kung saan kami huminto. Shit! Kung mamalasin ka ba naman? Kaalis ko lang dito kanina at naiinis pa ako.

Bakit ang bilis ko namang bumalik?!

"Bumaba ka na, huwag ka ng mag-inarte." padabog akong bumaba ayon sa utos niya, ilag na mapatingin sa kabilang bahay. Magkapit-bahay pala sila fuck!

"Why?" Nilingon ko si Leon na kunot-noong nakatingin sa akin, bago umiling. Sakto naman na may lumabas sa bahay na tinitingnan ko at halos mamilog ang mata ko ng magtama ang paningin namin ni Chrome. Kaagad akong umiwas sa kaniya ng tingin at humarap kay Leon na takang nakatitig sa akin.

"Let's get in. Nang matapos na tayo."

Wala namang reklamo na binuksan niya ang gate at pinatuloy ako. My hands were trembling, so I chose to hold it. Gosh! Ang tagal na ganito pa rin ang epekto sa akin ni Chrome?

"Bakit parang nakakita ka ng multo?" tiningnan ko si Leon, and he was removing his shirt. Napatitig na lang ako sa katawan nito na sobrang puti. Well, maputi rin naman si Chrome, kaso medyo mamula-mula ang balat niya unlike Leon na 'yong puti niya is maputla na. But damn, look at those 6 pack abs. Hindi naglalayo ang built ng katawan nila ni Chrome. They can both make me drool over their bodies.

"Want to touch it? Open pa naman ang offer ko."

"H-Huh?" he chuckled. Ang sungit niya sa akin noong una tapos ngayon...psh!

"Ew."

"C'mon, see these papers para matapos na tayo." nilapag niya ang ilang papeles na kaagad kong tiningnan matapos umupo. It was a contract about our marriage. There's also a written term and conditions.

Pero 'yong isipin na talagang ikakasal ako sa kaniya? It bothers me.

I don't want to marry someone, even if it was just a contract marriage. Dadalahin ko pa rin ang apelyido niya, magsusuot pa rin ako ng wedding ring namin, at malalaman din ng mga tao. Paano na lang ako pag naghiwalay na kami?

"I can't really do this..."

"Huh?"

"This marriage, I can't do this."

"Why? Do you prefer to carry my child? "

"What?"

"Well, my offer is still open. I will make you pregnant and no one will know that I am the father."

"N-No... Ayoko." tumayo na ako at akmang lalabas na ng pigilan niya ako.

"Mildred..."

"Leon, I said no."

"Why? Because of him? Ayaw niyang anakan ka 'di ba?" pakiramdam ko'y umahon ang inis ko sa narinig at malakas na hiniklas ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya bago nagmadaling lumabas. I was breathing heavily because of rage. Damn you, Leon! Is he playing with me!?

Naka kuyom ang dalawa kong kamay pagkalabas sa gate ni Leon. Marahas na nagtataas baba ang dibdib ko at malalim na bumuntong hininga.

"Aish! Ano bang kamalasan 'to! At bakit kasi isa pang antipatiko ang pinili ni dad na pakasalan ko! Tsk! " lumingon pa ako pabalik sa bahay ni Leon at marahas na napabuga ng hangin.

"Gwapo nga, antipatiko naman! Bwisit!"

"Mild!"

"Ano?!" galit kong baling sa tumawag sa akin at namilog ang mga mata ko sa gulat, nang makita kung sino ang nakatayo roon at tumawag sa akin. Biglang nawala ang inis ko kay Leon at napalitan ng hiya ng makita si Chrome malapit sa akin.

"C-Chrome..."

"Is he your fiancé?" tumango ako at nanatiling nakatitig sa kaniya.

"Bagay kayo." Halos mapanganga ako sa sinabi niya. Kaagad na siyang tumalikod sa akin matapos sabihin 'yon.

What the hell?!

"Chrome! S-Sandali."

Hinabol ko siya hanggang sa makapasok na kami sa bahay niya, pero hindi niya talaga ako nililingon.

"Chrome sige na kasi please, promise... kahit ano hilingin mong kapalit ibibigay ko."

He stopped, taking a deep breath before facing me.

"Kapag hiniling ko na mapapasakin ang anak ko, ibibigay mo?" napahinto ako, my tears started to well up in my eyes, but I tried my best to chase them away.

"C-Chrome... 'wag n-namang g-gano'n..." My voice cracked.

"Then leave me alone." tumalikod na ulit siya, kaya naman sinubukan ko ulit siyang habulin, pero namali ang tapak ko.

I screamed in pain after I fell off, hilding my ankle.

Halos mangiyak ako sa sakit noon, dahil sa pagkakatapilok. Nabali na rin ang heels ko at dumudugo na ang tuhod ko.

Fuck! Ano bang kamalasan 'to sa buhay ko?!

"Tangina!"

I wipe away the stubborn tears that escape my eyes. No, I shouldn't cry!

Tinulungan ko ang sarili na tumayo, planning to leave and stop chasing Chrome, ngunit bago pa man ako muling tumumba ay may sumalo na sa akin at binuhat ako papasok.

Halos mahigit ko ang sariling hininga at mapatitig kay Chrome na seryosong buhat ako hanggang sa loob ng bahay niya. He carried me on his couch and laid me down. Tinalikuran niya ako saglit at pagbalik ay may dala na siyang first aid kit.

He checked my ankle too and removed my heels. Marahan niyang minasahe ang paa ko at pagkatapos ay nilinisan naman niya ang tuhod ko na may sugat. Halos mapakapit pa ako sa balikat niya dahil sa kirot, but what he did next melts my heart.

Hinihipan niya 'yon to ease the pain while he's cleaning my wounds.

Halos muntik na akong maiyak dahil sa ginagawa niya at sa mga alaalang bumabalik sa isip ko, noong kami pa.

I laid my back against the back rest and closed my eyes until I felt him stop. Nang magbukas ako ng mga mata at nagtama ang paningin namin. I held my breath when I realized he was too close to me now that I could feel his warm breath against my face.

"You're still clumsy," he said, still staring at me.

"I know." I mumbled. Nanatili akong nakatitig sa kaniya. God! He's so freaking handsome.

Napakapit ako ng mahigpit sa gilid ko to stop myself from kissing him, pero hindi ko kinaya.

I captured his lips and shut my eyes. Naramdaman ko ang paninigas niya pero hindi niya ako tinulak. I moved my lips against him and deepened my kisses. He wasn't accepting it, and it made my chest tighten. Nilapat ko ang kamay ko sa batok niya to pull him closer to me. Ngunit tila natatauhang hinuli niya ang kamay ko at marahan akong tinulak palayo sa kaniya.

"Chrome..."

"Stop it, Mild."

"W-Why?"

"I don't want it. At alam kong hindi naman siguro lingid sa kaalaman mong may girlfriend na ako."

"Hindi mo siya mahal." ngumisi siya sa akin bago ako binitawan at umayos ng tayo sa harapan ko."

Who says I don't love her? Mahal ko siya. Hindi ako tatagal ng anim na taon. " para akong dinudurog sa mga sinasabi niya.

"N-No...Because she doesn't love you either. Magkaibigan lang kayo."

"Alam mo lang kung anong alam ng lahat Mild. Pero hindi mo alam ang totoo kong nararamdaman. Mahal ko siya. Pero hindi ko sinasabi dahil magkaibigan kami, at may mahal siyang iba."

I almost cry. My tears are almost shed, but no, I won't. Hindi ako naniniwalang mahal niya ang girlfriend niya...dahil alam kong ako lang ang makakaya niyang mahalin. Ako ang mahal niya...mahal niya pa rin ako, ako lang.

"Then do it, Chrome. Kung gusto mong manahimik kayo, do it. Impregnate me and I'll forget about you afterward. Hindi ko kayo guguluhin."

"Pero kapag hindi ka pumayag. I will be the reason for your break up. " nakipagtitigan ako sa kaniya pero mukhang hindi siya natinag kaya mapakla akong natawa. I took my heels and clutch, ready to leave because I know... I won't get anything.

"Fine. Hindi na." suko na ako. Wala naman talaga akong laban at dapat hindi na lang ako umasa. Stupid of me for trying.

Iika-ika akong naglakad palabas at hindi niya talaga ako sinundan.

Pagkalabas ko'y kaagad akong tumigil at tuluyan ng bumuhos ang mga luha na kanina ko pa tinatago. Kahit ang mga mahihinang hikbi ay hindi na nagpaawat. My shoulders shook as I continued walking out until I reached the outside of his gate.

"I told you, dapat ako na lang." napahinto ako at mabilis na napapunas ng mga luha ng makita si Leon na nakasandal sa gilid at nakapamulsa.

"Ginagawa mo d'yan?" He walked closer to me and held my face, trying to dry it before he kissed me on my lips without my consent. Na sa gulat ko'y hindi ako nakakilos.

He was a good kisser. Aaminin kong nadala ako at nakalimutan saglit ang mga nangyari kanina. I almost kissed him back, kung hindi lang siya humiwalay sa akin.

"What the fuck did you..." he smirked.

"I like your taste. Now. Can you give me an accurate answer? Marry me? Or carry my child?"

"Leon..."

"The offer is just for this hour... after this you'll need to marry me whether you want it or not."

Bago pa man ako makasagot ay may humiklas na ng braso ko, at nilagay ako sa likuran niya. Nanatili pa rin akong gulat at walang maisalita.

"She's not going to do any of what you said, Leon."

"Why? Well as if you're going to do what she's asking you to do, Heidregger? Willing naman akong maging substitute mo..." Chrome was about to punch him, ngunit napigilan ko ito.

Mariin kong tiningnan si Leon na halatang nang-aasar pa.

"Leon, stop it!"

"I really like the taste of your lips. Kung sawa na talaga si Chrome sa 'yo, willing naman akong sumalo."

"Leon!" I growled and was about to slap him, ngunit si Chrome naman ang pumigil sa akin. Instead he pulled me back inside his house at galit na pinaupo ako sa couch kung saan ako nakaupo kanina.

He folded his arms against his chest, glaring at me.

"Why are you staring at me like that?"

"Kailan ka titino?"

"What?! Ano bang ginawa ko?"

Hindi siya sumagot at inis na pinasadahan ng mga daliri ang buhok niya. He breathed heavily before facing me again with his cold eyes.

"Kailan mo gusto?"

"H-Huh?"

"Sex," My eyes widened at how he said that bluntly.

"A-Ah... mamayang gabi?" He nodded his head before turning his back on me.

"Deal. Then stay here, until tonight. We'll do it."