HER INDECENT SCHEME (TAGALOG)

"Girl, looks like someone's trying to get your attention," Napahinto ako sa pag-inom nang may ituro si Zandra sa likuran ko.Paglingon ko'y nakita ko ang isang lalaki na titig na titig sa akin. He even has the audacity to wink at me. Hindi man lang nagiwas ng tingin! He's handsome but not my type. Alak lang naman ang ipinunta ko sa bar na ito at hindi makipaglandian sa kung sinong hindi ko naman kilala. Napailing ako at binalik ang attention sa pag-inom. Wala akong pakialam sa kahit na sinong lalaki ang magkaroon ng interest sa akin."God! Kailan ka ba mamamansin ng admirers mo girl, ilang taon ka na single ka pa rin?" She sounds concerned when, in fact, she's just teasing me."I can live without them.""Ow? Baka naman kasi hanggang ngayon, may pagtingin ka pa rin sa ex mong 6 years ng taken?" malakas kong naibagsak ang shot glass na hawak saka matalim ni tiningnan si Zandra."Kahit kailan talaga napakagaling mong manira ng mood ko!" I hissed, completely losing my appetite to drink ag

Warning R-18. Read at your own risk.—Hindi ako mapakali sa loob ng bahay ni Chrome. Halos hindi ako mapahinto sa isang sulok dahil sa kaba na nararamdaman ko. God, I must really have gone insane for doing this, pero hindi ako mapipilit ni Daddy na magpakasal kay Leon.I am still thinking, kung paano malulusutan ang sasabihin ko kay dad, pero as much as possible I want it real, dahil baka pagkalipas ng ilang buwan at wala akong naipresentang anak sa kaniya ay maulit lang ulit at ipilit na talaga niya akong ipakasal at kahit anong dahilan ang sabihin ko ay hindi na niya ako paniwalaan.Kumain ka ng lunch. He cooked for us. Hindi man lang niya ako kinausap o binilinan. Para akong pusa na hinayaan niyang manatili sa bahay niya at maglaro. Buong araw siya'ng nasa kung saang lupalop ng bahay niya.Nang sumapit ang gabi ay doon mas dumoble ang kaba ko. Tinawag niya ako patungo sa kwarto niya at halos alangan pa akong sumunod.Come on, Mild, you asked for this. Huwag ka nang maduwag! Mataga

Matapos manggaling sa unit ni Zandra ay bumalik na rin ako sa bahay. Sakto na naroroon na rin si dad kaya hindi na ako nagdalawang isip na kausapin siya.Nagbihis muna ako, matapos mag-shower bago tumungo sa private office kung saan siya naroroon at abala sa pag t-trabaho. Hanggang dito'y trabaho pa rin talaga siya. Kahit si mommy kapag andito ay walang inatupag kundi ang pag t-trabaho."Dad," Kinuha ko ang attention niya bago ako tuluyang pumasok. Kaagad namang bumaling sa akin ang tingin niya."Mild, bakit hindi ka pa natutulog?""We need to talk, dad." Napaayos ito ng upo at hinintay akong makaabot sa harapan niya."What is it?" he asked, curiously."I... I don't want to marry Leon, dad." nagsalubong ang kilay niya dahil sa sinabi ko."We already talked about this Mild. Nakausap na rin natin ang dad ni Leon. Nagkasundo na tayo hindi ba? Susuwayin mo nanaman ba ako?" Umilingiling naman ako at marahang ipinatong ang isang brown envelop at dalawang pregnancy test na nakalagay sa plati

Nakarating kami sa bahay ni Chrome nang walang umiimik sa aming dalawa. He took my luggage and bags out, tahimik kong binuhat iyong mga alam kong kaya ko."What are you doing?" hirap ko siyang hinarap."Ako na magdadala nito sa loob, magaan lang naman." kumunot ang noo niya ngunit hindi na niya ako pinigilan. Nagpatuloy naman ako papasok hanggang sa marating ko ang pintuan ng bahay ni Chrome. He passed by me to open it, pagkatapos ay kaagad naman siyang humarap sa akin and signed me to enter first.I breathed in as I remembered that night that spent together."Ano pang tinatayo mo dyan? Sumunod ka sa 'kin." Napalingon ako kay Chrome na kunot ang noong nakatingin sa akin bago naunang umakyat. Sumunod naman kaagad ako sa kaniya hanggang sa marating namin ang guest room."Dito ka mag-stay." he said habang ibinababa ang mga gamit ko."Hindi tayo mag s-share ng room?" his eye brow raised."No," one word. Pero nakapagdulot na agad ng kirot. Tumango-tango naman ako at nag-iwas na ng tingin,

"Where do you want to eat dinner?"Kumain kami kanina kasama ni Bonie ng lunch sa katabi na restaurant ng boutique. But now that he's asking that while we're alone inside his car, it feels different. Kung dati nagagawa kong sabihin sa kaniya ang pangalan ng mga mamahaling restaurant na gusto ko, ngayon ay natatahimik na lang ako. I feel like I lost my confidence over things and ended up a woman who always doubts the words inside her head, so she can't voice them out. Ayoko lang na isipin niya na tulad pa rin ako ng dati, I want him to see me as a changed person, a better woman who's deserving of a second chance."I-Ikaw, where do you want us to eat? We can just take it out, sa bahay na lang tayo kumain, what do you think?" bumaling siya sa akin saglit, kunot ang noo at patuloy na nagmamaneho. Binalik din naman n'ya ulit sa unahan ang attention at hindi na nagsalita kaya pinili ko na lamang din manahimik. Maya-maya lang ay huminto na rin kami at nagulat akong dinala niya ako sa restaur