I AM SITTING on the floor, waiting for Meirin to explain her actions. Pero nakakailang na katahimikan lang ang namayani sa pagitan namin sa loob ng halos kalahating oras, dito sa guest room. Hindi ko rin magawang tumingin sa kanya matapos ng nangyari kanina. Baka nga ako ang dahilan kung bakit nanahimik siya bigla. Baka naalala niya ang nangyaring pangmomolestiya sa kaniya dahil sa pagtanggal ko ng suot niya kanina.
I swear I wasn’t thinking any filthy things earlier. I just want to check on her body.
I sighed. “I’m sorry sa mga nangyari. Magpahinga ka na. Babalik na ako sa kwarto ko. Kakatukin na lang kita kapag oras na ng pagkain.”
Tumayo na ako. Pero hindi ko pa nagagawang ihakbang ang paa ko, hinawakan ni Meirin ang kamay ko.
“Raizel…”
I swallowed the lump in my throat. Her voice is excruciating. Hindi ko pa rin magawang tumingin sa kanya.
“Promise me you won’t tell anyone about this
NEWS ABOUT how Brice got arrested spread in the internet. Dahil bukod sa runaway suspect siya at mula sa notorious gang, kasama niya lang naman si Bella. Dagdag dungis na naman ito sa pangalan ng celebrity mom niya na si Tita Summer. I wonder how Tita G and Tita Summer will handle Bella. Wala man lang kasing pasabi ang babaeng iyon at nakuha pang mam-block.Ayon sa awtoridad, sakay sila ng kotse ni Brice at tinatahak nila ang palabas ng city. At mukhang may balak pa siyang idamay si Bella sa gulong kinasasangkutan niya. Good thing we told Tita G and Tita Summer about Brice.Narito pa rin ako sa guest room, at pinipilit ko nang matulog si Meirin. Ewan ko ba sa kanya at nagpapaka-detective siya imbis na nagpapahinga na. Nakasandal siya sa headboard ng kama habang tutok ang mata sa phone niya.Sabi niya, gusto niyang alamin ang nangyari noon kay Timmy aka Brice, at kung paanong kami ang pinagbuntunan niya ng galit.“Come on, Meirin. Matulog ka na. Haya
A WEEK LATER, nabalitaan ko na lang na na-discharge na si Migz. Bumalik na rin sa kanila si Meirin. Sa loob din ng isang linggong iyon, sa iisang kwarto lang kami natutulog ni Meirin. Sa umaga naman, wala siya sa bahay at hindi ko alam kung saan siya pumupunta. Buti at hindi hinahanap sa akin.Nagpatuloy din ang imbestigasyon. Marami rin ang nagsilabasan na biktima. One week na lang din at bakasyon na. Pasalamat din ako na hindi alam sa school na kami ang tinutukoy sa balita. Dahil kung nagkataon, hindi ko alam kung anong mangyayari kay Meirin.Being a survivor was not as easy as it looks like.Ilang beses kong sasabihin ito, nanood lang ako pero nakakasira pa rin ng ulo. Hanggang ngayon, hinahabol pa rin ako ng scene na iyon kahit saglit ko lang ipikit ang mata ko. Kaya alam ko na sinusubukan pa rin ni Meirin na itago sa ngiti niya ang trauma na hatid ng insidenteng iyon.Maraming nagbago matapos ang insidenteng iyon, alam ko. Pero pinagkibit-balikat ko
FIVE YEARS LATER…“Raizel, JC is requesting for you.”Mula sa magazine na binabasa, nag-angat ako ng tingin kay Trisha. She is my secretary for almost three years now since I founded this company—RaiTech. Nakasuot siya ng all-black suit na animo’y bodyguard. Malinis din na nakapusod ang kumikintab niyang buhok. Simple lang ang ayos niya pero nangingibabaw ang ganda niya. Minsan ko na rin siyang nakita na mag-ayos. Pulbos at lipstick lang ang nilalagay niya sa mukha, nagmumukha siyang apat na oras na nag-make up sa salamin.Noong una niya ngang tuntong sa kompanya ko, kahit urgent ang paghahanap ko noon ng matinong secretary, nagawa ko pa siyang tanungin kung gusto niya bang mag-artista at namali lang ng pinuntahan. But she insisted that she wanted to work directly under me.“Let him in,” sabi ko nang taasan niya ako ng kilay.Napailing na lang ako. Minsan, ma-attitude din ang babaeng ito. Pinagkibit-balika
Biyernes ngayon at tinatamad akong pumasok. Kahit pwede ko namang gawin ang trabaho sa bahay, pumupunta pa rin ako sa opisina para makita at masubaybayan ang ginagawa ng mga empleyado ko. Doon lang din ako pwedeng puntahan ni JC. Ayaw niya namang sa video call mag-report ng pinapagawa ko sa kanya dahil boring, ayon sa kanya.At isa pa, ayaw ko rin na iasa ang lahat kay Trisha. Though she’s an outstanding secretary, she needs time on her own. Sa edad na twenty-five, single din iyong tao na kagaya ko. She needs to loosen up. Sa ganitong paraan, pwede rin siyang yayain ni JC na mag-date.Oh crap! Nagawa ko pang isipin ang love life ng ibang tao, kaysa ang unahin ang sarili ko.Pumunta na lang ako sa sala. Doon sa couch, natutulog si Franky, ang apat na taong golden retriever ko. Siya ang naging tagagising ko kapag binabangungot ako.“Hey, buddy.”Agad siyang nag-angat ng tingin at tumakbo sa akin. His liveliness makes me forget that
Nagulat na lang ako nang mabilis na tumakbo ang bata. Sinundan ko siya. Walang masyadong tao sa lugar at nagmumukha akong kȋdnappȇr sa ginagawa ko. Nagpaliko-liko siya sa mga kabahayan hanggang sa pumasok siya sa isang gate.Dahan-dahan akong lumapit at malinaw ko nang naririnig ang mga sigawan ng bata mula sa loob.So she’s really an orphan.The place looked like an old establishment. Mukhang kulang sila sa pondo para mapaayos ang lugar. Nangungupas na ang puting pintura ng building, maging ang mga bakal na bakod ay nangangalawang na.Pumasok ako at una kong hinanap ang bata, pero hindi ko na siya makita. Hindi nagtagal ay may lumapit sa akin na babae.“Good morning, Sir. Ano pong kailangan nila?”“Oh, yeah. Naghahanap ako ng bata.” That sounds weird. “I mean, mag-aampon ng bata.”Ngumiti siya sa akin. “Sa office na lang po tayo mag-usap, Sir. This way, please.”Sumunod na
I am sitting on my swivel chair, facing the glass window. Kanina pa ako nasa opisina pero wala pa akong nasisimulan na trabaho. Abala ang utak ko kung paano ipapakilala ang sarili sa anak ko. Ang totoo, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na tatay na ako.Naroon pa rin ang pinaghalong takot, kaba at tuwa.Takot, dahil hindi ko alam kung paano ako magiging tatay sa anak ko.Kaba, dahil baka mamaya ay itakwil at sumbatan niya ako dahil ngayon lang ako nagpakita.At tuwa, dahil sa lahat ng masamang nangyari, may isang Athena na dumating sa buhay ko.Wala akong pakialam kung ano pang rason ng nanay niya para iwan siya sa bahay-ampunan. Ang mahalaga sa akin ngayon, makuha ko siya.It’s been three days since I saw my daughter, and I can’t wait to hear her call me Daddy. The four years of not knowing each other's existence, and not being able to see her grow—babawi ako sa lahat. I will give her my everything.I
I THREW my head on the backrest as I looked at the night sky. I was holding my phone with Bella’s number dialed on it. I have been hesitating to click the call button. Baka busy siya sa emergency niya tapos aabalahin ko pa. Kahit gusto kong gawing miserable ang buhay niya, hindi ko alam kung bakit simpleng pagtawag lang sa kanya para papuntahin dito sa penthouse, hindi ko magawa.Am I too soft?Nagustuhan ko siya dati, pero…“Forget it.”Kinabukasan, sinalubong ako ng eyebags ni Trisha.“Sir, just want to remind you na may gusto kang i-launch na bagong virtual reality simulation para sa mga single na kagaya mo. Pwede ba, huwag ka munang lumandi at ibigay sa akin lahat ng trabaho? I don’t like this project in the first place, and you know it,” sabi niya at inirapan ako.“Kung wala kang tulog, pareho tayo,” sagot ko sa mahinahong boses.Dati, sinasakyan ko lang ang init ng ulo ni Tr
AT DAHIL gustong-gusto ni Bella ang sumikat sa harap ng camera, dumagdag pa ang role na offer sa kanya—ako na lang ang gagawa at magbibigay sa kanya.“Be the model of my product, Bella.”“What?”“I want you to be my model,” ulit ko.“Anong product?”“VR simulation as your sȇx partner,” walang kagatol-gatol na sagot ko. “Level up na sȇx toys iyon—““Sounds like you—a perverted, feeling innocent single young man—to create something like that.”Yeah. I almost forgot that Bella was shameless, and she loved to tease me.“Business is business, Bella. So?”“Ayaw ko. Hindi ko ibabalandra ang katawan ko, Raizel.”“I just need your body and moans. You can share your thoughts and experience on my product, too, to boost it. Magsuot ka na lang ng mascara kung ayaw mong makilala.”