CHAPTER 12

“ Kailangan pa ba na pumayag ka? ” Tanong ko sa kaniya. Napansin ko naman ang paghigpit ng hawak n’ya sa palapulsuhan ko, pero hindi naman iyon masakit kaya hindi ko ininda.

Tumingin si Zeig sa’kin.

Ba’t ganito nararamdaman ko? Wala naman s’yang ginawa, pero pakiramdam ko parang may hindi pamilyar akong nararamdaman para sa kan’ya—hindi ako pwedeng mahulog sa kan’ya. Hindi ko s’ya pwedeng mahalin o magustuhan. Alin man sa dalawa ay hindi pwede dahil may kasulatan kami na peke ang kasal na ito at sa oras na wala na akong pakinabang sa kaniya papalayain n’ya rin naman ako, paalisin at papakasalan ang totoong mahal n’ya… kailangan ko lang hintayin ang araw na iyon.

“ Sit down and eat with us.  ” Sabay turo sa upuan malapit sa kaniya.

Bakit ganito? Sa t’wing tatawagin n’ya akong wife ang puso ko nasasakt