CHAPTER 57

MELODY POV

TATLONG araw na ang lumipas simula nang magising ako, sa totoo lang iniisip ko kung bakit nasama sa panaginip ko ang dalawang bata, bakit tinawag nilang Daddy si Zieg, at maging ako ay tinawag rin nilang Mommy. Nagpapasalamat rin ako dahil gumagaling na nang paunti-unti ang sugat ko, thanks to Zieg na s'yang palaging gumagamot sa akin at hindi na ang nurse ko.

Nito lang mga nakaraang araw ay may napansin rin akong pagbabago sa sarili ko, para bang sa t’wing nakikita ko ang asawa ko, or kapag tumatabi si Zieg sa akin hindi ko mapigilang mag-isip ng mga bagay bagay tulad nalang na gusto ko s’yang pingutin, kagatin o kahit na ang hampasin. Iwan ko ba nagiging sadista ako kapag katabi ko s’ya, pero minsan may mga oras na palihim ko s’yang pinagnanasahan ng hindi n’ya namamalayan.

Nababaliw na kaya ako?

“ Wife, oras na para gamutin ko ang sugat mo bago tayo matulog, ” Habang chini-check kung nadala n’ya ba ang kailangan sa paglil