CHAPTER THIRTY-ONE: FAMILY
Karmine's Point of View"Where are you, Sis? Wala ka sa company at wala ka rin sa boarding house niyo. Hindi rin daw nila alam kung nasaan ka."
Bahagya ako’ng lumayo kay Madison na mahimbing na natutulog para hindi siya maistorbo sa ingay ko at baka magising pa siya."Lopez Residence. I'm babysitting my sister. I've got to hung up now, Reina. I'm quite busy." I heard her sighed on the other line."Look, Sis if this is about what my stupid brother did, I'm sorry, okay? Kakausapin ko siya. I'll fix this I promise."Napasimangot ako ng maalala ang ginawa ng kapatid niya. I swear if I see him I'll slap him. Hard. Or maybe I'll give him a punch nang matauhan naman siya kahit na papaano.
"Look, Reina not everything in this world is all about your foolish brother, okay? Bye. I have to hung up now because as I said I am busy."
"Aalis ka?" ICHAPTER THIRTY-ONE: FAMILY PART 2Reina's Point of ViewEwan ko!Ang gulo-gulo na ng mga nangyayari ngayon! Kasalanan talaga ng baliw na babaeng iyon ang lahat! Bwisit talaga ang babaeng iyon sa buhay namin! Tinik talaga siya sa lalamunan namin kahit na kailan!Hindi ako sanay na makitang ganito kalugmok at kawalang-magawa ang Daddy ko sa sitwasyon. Kahit si Mommy na palaban ay parang maiiyak na sa mga nangyayari habang karga-karga ang apo at inihele-hele.Kahit na gaano ko pa piliting patatagin ang loob ko ay unti-unti ako’ng pinanghinaan ng loob sa sitwasyon namin ngayon. Hindi naglaon ay naramdaman ko ang yakap sa akin ng asawa ko.Ramdam ko ang lamig at tensyong bumubuo sa hangin. Lahat kami ay tahimik lang at walang masabi. Pare-parehong natatakot sa maaaring kahinatnan ng lahat ng ito. Natatakot sa maaaring mangyari sa amin.Ayaw ko mang aminin pero totoong natatakot ako. Nat
CHAPTER THIRTY-TWO: THE INVITATIONKarmine's Point of View“Ma’am, pasensiya na po talaga pero hindi po kayo puwedeng pumasok sa opisina ni Sir hangga’t wala po kayong appointment sa kaniya.”Hindi ko siya pinansin kahit patuloy niya ako’ng sinusundan at pinipigilang pumasok sa opisina. Tuloy-tuloy na pumasok ako sa opisina ng taong sinadya ko talaga sa lugar na ito habang ang sekretarya ay parang asong buntot ng buntot sa akin.“Ma’am, naman. Please, umalis ka na at bumalik ka na lang kapag may appointment ka na. Ako po ang mapapagalitan nito, e.”Tuluyan na ako’ng nakapasok sa opisina ni Jake kahit na ano’ng pigil sa akin ng sekretarya niyang naiiyak na sa kawalang-magawa.I sat on the black visitor’s leather couch and leaned my back on the backrest comfortably. Tinanggal ko ang suot kong itim na shades at inilagay
CHAPTER THIRTY-TWO: THE INVITATION PART 2Karmine’s Point of ViewI put the three boxes of cakes onto the backseat after kong magpaalam sa kanilang lahat.Mabilis ako’ng nagmaneho patungong Northville Heights. Habang papalapit ako ng papalapit sa bahay ni Robert ay pabilis naman ng pabilis ang pagtibok ng puso ko. Rinig na rinig ko rin ang malakas at nakakabinging dagundong nito.Tsk. Bakit ba kasi ako kinakabahan? Grabe, ha. It’s not like kakainin niya ako ng buhay kapag nagkita kami. Parang mas kinakabahan pa nga ako na makita siya ngayon after almost two weeks na hindi namin pagkikita kaysa noong defense ko way back in college.I sighed.Kinakabahan ba ako sa maaaring sabihin niya? O baka naman ay kinakabahan ako sa magiging reaksiyon niya kapag nagkita kami? Kasi ‘di ba the last time na magkasama kami ay halos isuka niya ako para lang mapaalis ako sa harapa
CHAPTER THIRTY-THREE: THE NEXT WEEKAstrid’s Point of ViewI smiled at my own reflection. No pimples. No wrinkles. No dark bags under my eyes.Damn! It’s a happy day!Ang ganda ganda ko talaga. Sino ba namang lalaki ang hindi magkakagusto sa ganito kagandang mukha? Definitely, not my baby Kiel.Minsan na niya akong nagustuhan kaya hindi na mahirap for him na magustuhan ako again, for the second time. All I have to do is just to get rid of that pesky, little Karmine out of our way, so that he could set his eyes on me. Hindi naman mahirap for him to like me. Maganda ako, obviously. Sexy. Mayaman. Mabait din naman. Uh, well minsan.I heard a knock on the door. I smiled when I heard my Mommy’s voice and the opening of the door.“Astrid, baba ka na. Breakfast is ready.” I nodded. She took the hair brush on my hand and started brushing my long straight and shiny hair. &
CHAPTER THIRTY-THREE: THE NEXT WEEK PART 2Astrid’s Point of View “To your boss,” utos ko sa driver cum bodyguard ko after he opened the backseat’s door for me. I didn’t think the need to have a bodyguard because I know I can protect myself just fine at isa pa ay I don’t like the idea of having someone tail me around but Brandon’s so adamant about me having a bodyguard. He said that I should be very careful daw now that I have enemies such as Mondragons and Karmine. I scoffed after I remember how Brandon visibly paled when I told him that Kiel’s current girlfriend—fiancée, I mean, is my Mommy’s biological daughter, that bitch, that mang-aagaw ng taon—Karmine Ruiz Lopez which I didn’t understand because why would he paled and looked actually scared at the idea of crossing and messing up with that Karmine? I asked him that. Hindi ko talaga siya tinigilan but he won’t tell me the reason why. There was t
CHAPTER THIRTY-FOUR: THE WORST DAY OF ALLKarmine’s Point of View From: RanFound them. Received. 6:13 am I smiled after reading Ran’s message. “Good,” I mumbled to myself. I received another text containing their address. I arched my brow at Marina, Saul’s wife dahil napansin ko kasing kanina pa siya nakatitig sa akin at para bang pinag-aaralan niya ako. She smiled at me and I returned her smile with a half smirk. We’re currently having breakfast at their home. Buong angkan ata ng mga Lopez ang nandito. Nasa garden nila kami kumakain ng agahan dahil hindi kami kasya sa dining room nila since masyado kaming marami. “So, Apo how old are you again and what are you doing now?” I wiped the side of my mouth first before I answered her question with all the respect I could muster, “I’m already twenty-three years old, Ma’am. I’m a Business Ad graduat
CHAPTER THIRTY-FOUR: THE WORST DAY OF ALL PART 2 Karmine’s Point of View I parked my car. I smiled as I slid myself out. Time to see and talk to the enemy. Mas lalong lumawak ang ngiti ko ng makita kong halos magkadikit ang katawan nila ng lalaking kasama niya. Halos nakayakap rin ito sa kaniya habang tinuturuan siya ng tamang pagbaril. Napalingon sa direksiyon ko ang lalake at ngumisi. He kissed her hair and inhaled it in exaggeration. I immediately took my phone out and snapped some photos of them being this intimate. Lumapit ako sa kanila ng hindi niya namamalayan. I rolled my eyes when she jumped after firing a shot. OA ang bwisit. Ang unang nakapansin sa akin ay ang staff na naka-attend sa needs nila. “Miss K—” I shook my head to cut her off. Nakakaintinding tumango naman siya, while the man glared at her. The female attendant immediately cowere
CHAPTER THIRTY-FOUR: THE WORST DAY OF ALL PART 3Karmine’s Point of View“Aaaah!” sigaw ko pero hindi iyon naging sapat para tanggalin ang sakit at ngitngit sa puso at pagkatao ko.Mabilis ako’ng nagmartsa palapit sa mahabang mesa kung saan nakalatag ang iba't ibang uri ng mgabbaril. Sa sobrang galit at muhi ko’y hindi na ako nag-abala pang magsuot ng safety google at noise cancelling headseat.“I hate you! Kinamumuhian kitang babae ka! Nakakapangsisi at nakakapanglumong ikaw pa ang naging ina ko, na ikaw pa ang naging ina namin ng kapatid ko! Wala kang kwentang ina, Agnes! Wala kang kwentang babae! Wala kang kwentang tao! Mamatay ka na sana!”Sunod-sunod na nagpaputok ako ng baril. Sinisigurado ko na sa bawat balang nasasayang ko ay natatamaan ko ang moving target board. Ini-imagine ko na mukha niya ang binabaril ko. Ini-imagine ko na sa kada balang pinapakawal