Chapter 19

"Sumi's POV"

Nanguna ako sa paglakad at naramdaman ko naman ang pagsunod niya. Maya-maya lang ay natanaw na namin ang lapida ng mga magulang ko. Nananatili siya sa likod ko dahilan para hindi ko matukoy ang reaksyon niya pero nasisigurado kong nagulat siya nang matindi. Nang tuluyan kaming makalapit ay agad akong umupo at naramdaman ko naman agad ang pag upo niya sa tabi ko.

"W-wala na pala sila."

Hindi ako tumingin sa direksyon niya pero alam kong nakatingin siya sakin. Inabala ko ang sarili ko sa pag alala ng isang masalimuot na pangyayari sa nakaraan. Pinakiramdaman ko ang sarili ko at nang handa na ako ay agad kong sinimulan ang pagkwento.

"Hindi ko naabutang buhay ang mga magulang ko. Ang sabi sakin ni kuya pati na rin nina nana at apa ay bata pa lang ako namatay na sila. May sakit daw sa baga ang dalawa. Nagpaopera sila pero hindi nila kinaya. Hindi ko sila naabutan ng b-buhay." Nabigla ako sa biglaang paggaralgal ng tono ko. Nagbabadya na rin ang luha ko pero sa halip na pigil