Chapter 6: Remembering Her Father’s Death

She bid her farewell to Denise and quickly return what she is doing. She wanted to pursue her study but the sudden death of her father brought her back to Beijing. Natatandaan niyang masaya pa ito ng huling pag-uusap nila ngunit nagulat na lamang siya ng biglang tumawag ang Uncle Hendric niya telling her to come home because her father harming himself by taking plenty of medicine. Sudden tears fell from her eyes remembering that day.

“Ivana, you need to come home soon! Your father was in a critical situation. The maid servant found him lying inside his room after he overdosed himself with certain medicine. He was still unconscious at the hospital!” Her Uncle Hendric informed her about the sad news.

Hindi kaagad siya nakaimik at tela ba nawalan siya ng lakas ng loob ng mga sandaling iyon. “Uncle Hendric, please don’t joke around. Daddy had called me the other day and he was smiling at me. Telling me to pursue my studies. He didn’t open any topic about a personal problem,”

“Just come home before it’s too late. He needs you here!” sabi nito bago tuluyang nagpaalam sa kanya. 

She immediately went back to Beijing. At her father’s death bed she clearly remembered all his words telling her to leave this country. Noong araw ng libing ng Daddy niya doon lamang niya napansin ang presensya ni Brielle na dumalo mismo sa araw ng libing. Makalipas ang isang linggo binasa na ng lawyer ang last will ng Daddy niya lahat ng ari-arian nito ay napunta sa pangalan ng Uncle Hendric niya. She felt betrayed and helpless at that time. Walang iniwan sa kanya ang Daddy niya na imposibleng mangyari dahil siya lamang ang tanging tagapagmana ng negosyo nila. She remembered her Uncle Hendric called her to attend another family meeting and that time her Uncle declared that all belongs to her are officially owned by him.

Nang sumunod na araw nagulat siya sa sunud-sunod na katok na narinig mula sa labas ng kwarto. She got off on bed and opened the door and found out it was her Uncle’s wife and her cousin.

“Hey, Ivana since your father had passed away, there's no reason for you to stay in this house!"Sabi ng Auntie niya.

“Oo nga umalis ka na rito hindi ka na pwedeng tumira sa bahay na ito,” sabi ng pinsan niya.

“Are you out of your mind? This is my own house and my father built this  for our family. Kayo dapat ang umalis sa bahay namin,” sagot niya sa mga ito.

“Pack your things immediately and leave! I will give you an hour to do it!” dumadagundong na sabi ng Auntie niya. 

“Sige na mag-impake kana bago kapa namin kaladkarin palabas!” sabi ulit ng pinsan niya.

"Bahay ito ng pamilya ko pero ako ang paaalisin ninyo?

"Noon iyon pero ngayon hindi na. Malinaw mo naman sigurong narinig ang sinabi ng lawyer na lahat ng ari-arian at nasa pangalan na ng Uncle Hendric mo," sabi ng Auntie niya.

"Ilalaban ko ang karapatan ko dahil inagaw ninyo sa akin ang pag-aari ng magulang ko. Aalis man ako pansamantala babalikan ko kayong lahat," sabi niya rito at tiningnan niya ng masama ang dalawa.

Tahimik na bumalik siya sa kwarto at niligpit ang mga mahahalagang gamit. Bitbit ang maleta at perang natira sa bank account niya, nagpasiya siyang mag renta ng condo pansamantala habang hindi pa niya alam kung ano ang gagawin. 

Kinabukasan tinawagan kaagad niya si Denise at sinabi ritong hindi na siya babalik ng London dahil wala na siyang sapat na pera para ipagpatuloy ang pag-aaral niya. Kinukwento niya rito ang ginawa ng pamilya ng Uncle Hendric niya. 

“I felt bad for you babe! You must fight them back!” Denise told her while they were talking facetime. 

“Babe, what am I going to do now? I don’t have other families. I haven’t met my mother’s relatives in the Philippines. Hindi ko alam sino ang lalapitan ko!” she was crying hard at that moment.

“Babe, I have an instant solution to your problem, but I don’t know if you’ll agree on it!” biglang sabi nito sa kanya.

“What is it, babe? Please, tell me, I am willing to do it if it will help me to take back what belongs to me!”

“I heard my older brother is one of your company’s board of directors. And currently, he owned thirty percent of the company’s share. How about, ah ...” biglang huminto si Denise at tiningnan muna siyang maigi. 

“What is it, babe? Please, I need help right now! I know that Brielle owned thirty percent of the company share, so how’s it connected to my current problem?” Ivana said.

“Marry my brother and tell him to give you enough power by taking his position as a member of the board!” biglang sabi nito.

Tumigil siyang bigla ng pag-iyak at kumunot ang noo. “Babe, hindi laro itong problema ko, ano ba naman ang solusyon na iyan? Palagay mo kaya papayag ang kuya mo sa ganiyan? Pupunta ako sa kanya tapos sasabihin ko pakasalan niya ako. Di nga ako halos pansinin ni Brielle kasal pa sinasabi mo dyan,” 

“At sinong may sabi sayo na hindi pwedeng mangyari iyon? Alam ko naman na suplado iyon at allergic sa babae. Ang gawin natin blackmail. Pupuntahan kita ng lihim dyan, sa susunod na linggo annual event ng company namin sa Beijing. I’m pretty sure, my brother will be going to book a room after the said event, I will take his key card and give it to you. Once you're in his room, take a video of your intimate moment and bingo, tell him to marry you otherwise if he will refuse it, you will expose it in public!” sabi ni Denise sa kanya.

“Babe, wala bang ibang solusyon? Baka sakalin ako ng kuya mo. Gusto ko pang mabuhay at bawiin ang company namin,” sabi niya rito.

“Grabe ka naman palagay mo doon sa Kuya ko mamamatay tao. Sa ganda mong iyan magagawa ka kaya noong sakalin? Umayos ka nga!” 

“Babe huwag na lang iyan, natatakot talaga ako kay Brielle. Baka pwedeng tulungan mo nalang akong kausapin ang parents mo baka sakaling matulungan ako.” pakiusap niya rito.

“Babe, walang share sa company ninyo ang parents ko. Si Kuya lang ang meron, mas mabilis mabawi ang company nyo kapag nakasal kayong dalawa. Saka isipin mo nalang makakasama mo na siya, diba matagal mo ng pangarap yun?” pilit na kumbinsi nito sa kanya.

“Huwag kanang mag-inarte dyan. Tutulungan kitang magawa mo ang plano mo. Lilipad ako bukas makalawa para maihanda na natin lahat,”

“Babe, nakakatakot, paano kung mabigo tayo? Paano kung magagalit si Brielle?”

“Saka mo na isipin yung galit ng Kuya ko. Ang isipin mo ngayon paano mo maisagawa ang plano natin. Nakasalalay sa mga kamay mo ang lahat. Tutulungan lang kitang maisagawa ng maayos at magtagumpay ka. Ano na? Take it, or leave it?”

“Sige na nga. Bahala na. Bilisan mong pumunta rito, kailangan ko ng kausap,"

Biglang tumunog ang cellphone niya na siyang nagpabalik ng isipan niya sa kasalukuyan. Dinampot niya ang cellphone at binasa ang message.

From Brielle:

You sleep early tonight. I might not go back home. I have an important meeting!”

She quickly replied to his message and said:

From Ivana:

Hubby, even if you came late, I still wait for you!

Ilang minuto lang sumagot na ito sa kanya.

From Brielle:

I said I might not come home. Is it really hard to understand, Ivanna?

Biglang may kurot sa puso niya ng mabasa ang sagot ni Brielle.

From Ivana:

“Please, don’t get mad at me. I really can’t sleep alone. I need you here! 

Pakiramdam niya halos ibaba na niya ang sarili dahil puno ng lungkot ang puso niya. Ilang linggo pa lamang mula ng nawala ang Daddy niya at di halos mawala ang pagdadalamhati niya.

From Brielle:

“Don’t be stubborn, Ivanna. I had enough with your childish game. In case you forget, we aren’t a real couple. I don’t have an obligation to you. Wait for me for the next few days when I come home. I will bring the contract for you to sign it!”

Bigla siyang natauhan ng mabasa ang sagot ni Brielle. Pinapaalala nito ang status nilang dalawa. Wala siyang magawa kundi humingi na lang ng sorry dito.

From Ivana:

“I’m sorry if I drag you into the mess that you hated so much. I just need your help. I will sign whatever contract it is as long as you will help me. Hubby, have a blessed day ahead. My sincere apology for ruining your mood today!”

Ibinaba na niya ang cellphone ng hindi na sumagot si Brielle sa kanya. Bumaba siya ng kama at binalik sa maleta ang sketchpad niya. She went down to the garden to take a deep breath. She wants to let go of all the pain that she’s been hiding inside by shedding the tears until she gets tired. She deleted all the photos from her phone that she took that night. Ang iniwan niya lang ang larawan ng maamong mukha ni Brielle na nakapikit at suot pa ang damit nito.

“Hubby, I never wanted to do this kind of act but I don’t have any other choice right now. I know galit na galit ka sa akin at walang puwang sa puso mo ang tulad ko. I am not the right woman for you but I will try to change into a better one for you to love me!”

She is talking to Brielle’s photo from her phone. Gusto niyang humingi ng tawad dito at mag-usap sila ng maayos pero natatakot siya sa magiging reaksyon nito at sa maaaring gagawin nito kay Denise. She doesn't want to ruin the sibling's relationship. As much as possible, she will endure all the humiliation from Brielle’s anger in the next few days of their marriage life.

Lumabas ng terrace si Yaya Santina ng mapansin ang umiiyak na si Ivana sa garden. Mabilis siyang bumaba at pinuntahan ito.

“Ivana, bakit ka umiiyak?” tanong ni Yaya Santina pagkalapit niya rito.

Nagulat si Ivana ng marinig ang boses ni Yaya Santina. Dali- dali niyang pinahid ang mga luha sa mata bago lumingon dito. Ngunit bakas pa rin ang mga luha sa namamagang mata niya.

“Yaya Santina, naalala ko lang po ang mga magulang ko. Kelan lang po kasi nawala ang Daddy ko kaya namimiss ko pa rin po ang presensya niya,”

“Ganon ba? Akala ko nagkagalit kayo ni Brielle kaya ka umiyak,” sabi nito.

Alam niyang tama ang hinala nito. Ang iniyakan niya talaga ay ang messages ni Brielle sa kanya ngunit hindi niya pwedeng banggitin dito ang sitwasyon nilang dalawa dahil tanging sila lamang ni Brielle ang nakakaalam nito. 

“Hindi po, mabait naman si Brielle, Yaya. Kahit po medyo suplado iyon kahit papaano maayos naman ang pakitungo niya po sa akin.

“Ah ganon ba. Siya huwag ka ng malungkot kasi nandito naman kami para sayo. Nawala man ang pamilya mo pumalit naman si Brielle para alagaan ka,” sabi nito sa kanya habang umupo sa tabi niya.

Ngumiti siya ng bahagya at hinawakan ang kamay ni Yaya Santina. 

“Salamat po sa pang-unawa Yaya Santina. Pasensya na po kayo masyado akong emosyonal kapag naaalala ko ang mga magulang ko. Natutuwa naman po ako kasi nawala man ang parents ko tinanggap naman ako ni Brielle,” pagsisinungaling niya rito.

“Basta pag-alis ko ikaw na ang bahala sa kanya. Huwag mo siyang pabayaan huh? Kayong dalawa bilang mag-asawa dapat magmahalan at merong pang-unawa sa isa’t-isa. Anuman ang hindi ninyo pagkakasunduan huwag mong hayaan na lumala. Ikaw bilang babae unawain mo nalang si Brielle, minsan kasi moody ang batang iyon,” nakangiting sabi nito.

“Promise po, magiging mabuti akong asawa ni Brielle. Kaya huwag po kayong mag-alala tatandaan ko po lahat ng bilin ninyo sa akin,” turan niya.

Gabi na ng matapos ang usapan nilang dalawa ni Yaya Santina. Masaya nitong kinuwento sa kanya ang childhood story ng magkapatid. Gumaan ang pakiramdam niya kahit papaano at nabawasan ang tampo niya kay Brielle.