Thrizel's POVAlam kong si Mr. Valle ang nagtext n’on. Nasalisihan niya ako kanina, ni hindi ko man lang naramdaman na nakuha nito ang aking telepono. Gusto niyang makipaglaro, iyon lang ang ibig sabihin. Hindi ako marunong sa mga ganito pero kaya kong gumanti, hindi ko siya masyado kilala kaya hindi ko alam kung ano bang kahinaan nito. Napapatanong nalang ako sa aking sarili kung dapat ko ba itong pagtuonan ng pansin o hindi? Tsk.Natapos ang aking klase. Lumabas na kaming dalawa ng room ni Amira. Maglalakad na sana kami nang magtanong si Kier."Uhm, saan kayo? I mean, alam niyo naman kung paano umuwi, right?" Lumapit yata siya para alamin kung sasabay ba kami sa kaniya pauwi. "Ah, yes." Sagot ni Amira dito."May dadaanan pa kasi ako, ingat sa inyong dalawa." Ngumiti muna siya bago umalis.Nagsalita si Amira. "Ikaw talaga, hindi ka talaga palakaibigan, hmp."Sinagot ko siya habang naglalakad. Hinatak ko na ang kaniyang kamay. "Bakit naman kailangan kong maging palakaibigan? Hindi na
Thrizelʼs POV Nakauwi na kami. Nakakain na rin ako bago umakyat sa kwarto. Ang gagawin ko na lang ngayon ay maglinis ng katawan para makapagpahinga na ako. Mabilis akong natapos at sumalampak sa higaan. Nakatulog naman ako ng mabilis. Maaga akong nagising para maghanda sa pagpasok sa paaralan. Still exchanged student pa rin kami. Sabay kami ni Amira, bumaba na ako para kumain. Masyado pang maaga kaya alam kong tulog pa si kuya. Nang natapos akong mag-almusal, pumunta ako kila Amira. Kumatok sa kanilang pintuan. Katulong ang nagbukas kayaʼt nagtanong ako rito. “Si Amira po?” Tanong ko habang nililibot ang tingin sa bahay nila. Tahimik ‘gaya rin ng sa bahay. Sumagot naman 'to. “Nasa dinning table po, kumakain.” Sagot nito sa akin. Tumango na lamang ako sa kaniya at naglakad papuntang dinning nila. Nandon siya kumakain kasabay ang kuya niyang maharot. Tinawag ko ito. “Hoy, Amira.” Naagaw ko agad ang kaniyang atensyon. Hindi lang ang kaniya kun'di pati ang sa kuya niyang maharot. “G
Thrizel’s POVDumating ang uwian. Laking pasasalamat ko naman doon dahil kanina pa ako buryong-buryo sa klase. Tiningnan ko kung saan nakaupo si Blue, wala akong nakitang pigura niya. Ano nalang ang ipapaliwanag nito sa kaniyang mga guro dahil sa pagliban niya sa apat na asignatura? Tsk.Hinatak na ako ni Amira palabas ng silid. Naglakad na kaming dalawa ngunit huminto ako at nag-isip. Taka pa akong tiningnan ni Amira, ang mga tingin ay nagtatanong kung bakit ba ako huminto."May pupuntahan lang ako." Sabi ko sa kaniya. "Tara?" Walang naging angal si Amira, sumunod nalang ito sa akin. Kahit naman kasi saan ako pumunta nakasunod talaga itong si Amira sa akin. Bawat estudiyanteng nadadaanan namin ay tinatanong ko dahil hindi ko alam kung saan ang patungo papunta roon. Tumitingin din si Amira sa mapa ng paaralan. Salamat naman, hindi kami naligaw sa pangalawang pagkakataon.Pumunta ako sa detention room. Binuksan ko ang pinto, bumungad sa akin si Blue na nakaupo sa sahig na nag-iisip. S
Thrizelʼs POV Nakahiga ako habang nakatitig sa kisame. Iniisip ko iyong pinag-usapan namin ni Phryx kanina sa coffee shop, hawig ko raw ang kasintaha niya. Bigla na lamang akong napasigaw dahil sa pag-iisip. "Wahhhh!" Agad namang sumakit ang lalamunan ko. Nasobrahan yata ako sa pagsigaw, potek. Ewan, naiirita ako, bakit ba ako nadadamay sa problema nila?Naalala ko hindi ko pa pala nalinisan ang katawan ko pagdating ko rito sa bahay kaya tumayo na ako at pumuntang banyo kaso biglang kumalabog ang pinto ng aking kwarto kaya napatingin ako dala ng gulat. Pagtingin ko, si kuya at may pag-aalala sa kaniyang mukha. Bigla itong nagsalita. "Anong nangyari sa 'yo? Bakit ka biglang sumigaw?" Tanong nito sa akin. Napakagat labi naman ako at nag-iisp nang isasagot sa kaniya. "May nakita akong ipis at dumapo sa akin." Simpleng sagot ko rito. Tiningnan ko siya kung maniniwala ba siya o hindi pero mukang hindi ito kumbinsido sa aking sagot. "Ano?" Pangungumpirma ko dahil nakita ko na tinititig
Thrizel’s POVNatapos din naman ang aming pagiging exchange students. Salamat naman dahil hindi ko na makikita si Blue dahil alam kong gaganti iyon sa akin. Siya ang nanguna at sigurado akong hindi siya magpapatalo. Ewan ko kung anong naisip no'n at nakuhang makipaglaro sa akin. Pagiging isip bata na yata ito dahil pinatulan ko? No, naglalaro lang naman kami.Nandidito ako sa aking kwarto, matamlay. Matapos kami naming magkita ni Phryx, pag-uwi ko ay hindi na maganda ang aking pakiramdam. Feel ko lalagnatin ako kahit anomang oras. Mamaya kami pupunta sa kaarawan ng SSG President at sigurado akong hindi papayag si kuya na hindi ako sumama. Ayaw niyang maburyo ako rito.Kailangan kong matulog para makapahinga, pagod lang yata ako. Baka umayos ayos ang aking pakiramdam kapag natulog ako. Pumikit na ako. Medyo nahirapan pa ako sa pagtulog ngunit ‘di kalaunan ay tuluyan na akong bumagsak.Nagising lamang ako nang maggabi na. Nakita ko si kuya’ng nakatayo sa aking pintuan, nagsalita ito. "K
Thrizelʼs POV Nagising ako sa kwarto. Umupo muna ako para pakiramdaman ang katawan ko kung ayos lang na na ako o hindi. Mukhang mabuti na ang aking nararamdaman kaya pumunta na akong banyo para maligo. Dinadama ko ang pagdaloy ng tubig sa aking katawan ko. Naalala ko ang nangyari kagabi, pag-uwi namin ay hindi nagalit si kuya. Nalaman niya ring nilalagnat ako no’n kaya ang ginawa niya ay binantayan ako hanggang sa makatulog.Maya-maya lang ay natapos na ako sa pagligo, nagbihis na rin ako ng uniporme. Lumabas na ako at bumaba para kumain dahil nagugutom na ako. Epekto siguro ng nangyari kagabi. Pagkarating ko sa kusina ay naabutan si manang. “Good morning, manang.” Nakangiting bati sa kaniya at naupo. Ngumiti naman ito sa akin at binati ako pabalik. “Good morning, hija. Kumain ka na.” Hinainan ako nito ng mga pagkain na nasa mesa. Tumango naman ako sa kaniya at nag-umpisa nang sumubo.Tahimik lang akong kumakain dito. Tanging tunog lang ng mga kubyertos ang naririnig sa loob ng ku
Thrizel's POVMaaga akong nagising dahil kailangan kong pumasok. Uminom ako ng tubig at bumaba na. Wala akong naabutang manang pero may pagkain sa lamesa. Umupo ako at nag-umpisa nang kumain. Sa malaking lamesa na 'to, solong-solo ko 'to mula kahapon pa.Hindi na ako nakatiis. Kinuha ko ang aking telepono at tinawagan si mom. Sinagot niya naman agad. "Yes, baby?""Mom, balik ka na." Malungkot at may paglalambing sa aking boses. "Miss ko na kayo ni daddy, a-ako lang mag-isa rito. Wala na akong kasabay kumain.""Sorry, baby. Mukhang matatagalan kami ng daddy mo. Where's Thrale?""Wala siya, kahapon pa.""Si Link?" Sakto namang pagtanong ni mom. Siya namang pasok ni Link dito sa kusina. Kakagising niya lang din at mukhang kakain ito."He's here." "Good, sumama ka nalang muna sa kaniya, baby. Marami pa akong dapat gawin. I love you. Have a nice day.""I love you too, mom, I miss you." Pinatay ko na ang tawag at hinarap si Link. "Kain ka na. By the way, wala ka bang pasok?""Huh?" Nanguno
Thrizelʼs POV Naghahanda ako ngayon papuntang lamay ng mommy ni ate Anissa. Nauna si kuyang umalis dahil kailangan siya ni ate. Kasama ko naman si Link papunta roon kaya ayos lang sa akin. Napaupo ako sa kama at nag-iisip kung kumusta kaya si ate Anissa? Mahal na mahal niya ang kaniyang nanay. Napabuntong hininga ako at napatingin sa aking pintuan dahil may kumakatok dito. “Hey, Thrizel, tapos ka na ba? Hihintayin kita sa labas ng gate.” Rinig ko na sabi ni Link mula sa labas ng kwarto ko kaya sumagot naman ako. “Sige, saglit na lang ako.” Tinignan ko ang aking sarili sa salamin. Ayos naman na ang aking damit. Bumaba na ako at nagpaalam kay manang na aalis na kami. Lumabas na ako at pinuntahan si Link, sumakay na ako sa kotse nito. Tahimik lang kami sa loob ng sasakyan niya, halatang parehas kaming nakikiramdam sa bawat isa. Nakatingin lamang ako sa labas at tinitingnan ang mga nadadaanan namin. Naagaw ni Link ang atensyon ko kaya napatingin ako sa rito. “Kumain ka na ba?” Tanong