Pumasok din ako sa isang malawak na garahe. At doon ako nagpark sa dulo upang hindi ako mahalata at makita. Agad akong nagtago. Habang nagsibabaan na ng mga sasakyan ang mga tauhan ni Edward. Dinig na dinig ko ang mga pinag uusapan nila. " Huwag kayo tumigil hanggat hindi niyo natatagpuan si Brenda ! Siya ang dumukot sa anak namin! Pagbabayaran niya ang lahat g kanyang ginawa. Kung lahat ng mga mahal niya sa buhay at mga mahahalagang tao sa kanyang buhay ay kaya kong kitilin ang buhay. Hahahhaha! Siya pa kaya! Kaya pagkatapos niyong kumain magsihayo kaykng lahat at halughugin ang lahat na malalapit sa kanya at patayin lahat! Hanggat hindi siya susuko sa akin uubusin ko ang mga taong malalapit sa kanya! wikang galit nito sa kanyang mga tauhan. " Umalis kayong lahat! Kaya ko mag isa dito! Hanapin niyo ang anak ko at ibalik niyo siya sa akin ng buong buo! " galit na sabi nito sa kanyang mga tauhan. " Kumain na kayong lahat at pagkatapos ay umis na!"sigaw pa nito! Agad na nagtungo sa
"Magpahinga po muna kayo Miss Nicole! Hindi po maganda na umaapaw po ang galit ng iyong puso. Magrelax po muna kayo. Nauunawaan ko kung gaano kasakit ang ginawa ng taong iyan sa buo mong pagkatao at pamilya. Kailangan handa ka na kapag humarap ka sa kanya."paliwanag sa akin ni Miccah. Naunawaan ko ang sinasabi niya kaya huminahon ako. " Nais kong magpahinga now,maari po bang iwanan niyo muna ako. Tatawagan ko nalang kayo kapag hindi mabuti ang pakiramdam ko."sabi ko naman nito sa kanya. "Sige po, Miss Nicole pero titingnan ko muna ulit ang inyong Blood pressure."ani nito. Hindi na ako nakapalag. Tiningnan niya muli ang aking BP. Medyo bumaba na kaya sabi ko puwede na akong bumaba upang harapin ang walang kaluluwang lalaki na iyon. Batid ko ang pag alala ni Milca sa akin, ngunit hindi ko siya pinansin. Agad akong bumaba at tinungo kung saan si Mr. Edward Santos. " Miss Nicole, kaya mo na?"takang tanong ni Alpha. " Huwag kayo mag alala kayang kaya ko. Buksan ang pinto". sabay utos k
Umakyat ako ng room ko at naligo. Naghintay ako sa mga tawag nina Alpha at Bravo. Habang naghihintay ako, tumunog bigla ang aking phone. " Hello!Ano balita Alpha?"agad kong tanong. hindi sumagot si Alpha biglang pinatay niya ang celphone. " nag iisip ako. Baka may nangyari at hindi nila tuluyan nabawi ang aking anak. Agad akong nag ayos ng aking sarili. Agad na lumabas ako ng room kailangan ko sundan sila kung nasaan na sila. Papalabas na sana ako ng main door nang biglang may paparating na sasakyan na humaharurot. kaya tumabi ako. Isa isang dumating ang mga sasakyan ko. Bumaba si Bravo na may hawak hawak na isang lalaki. nakatakip ang mga mata nito. May posas ang mga kamay. Pakiramdam ko binuhusan ako ng langit at lupa. Pumasok ako sa loob sumunod sina Alpha at mga tauhan. " Miss Nicole, ibang kwarto ba ito o isama siya doon sa kanyang". sabi ni Alpha pinutol ko. Huwag niyo sila ipagsama, sumunod kayo sa akin.!"agad na sumunod sila. Doon ko nilagay ang akjng anak sa isang room.
MADILIM NA KAHAPON " Makakaasa po kayo Miss Nicole."agad na sagot nito. " Sige , ikaw na ang bahala dito. Babalik agad ako. "ani ko. Agad ako nagpalit ng maskara ulit at pagkatapoa ay agad kong pinuntahan sina Alpha. laking gulat ko ng masilayan ang mga gwapong alalay ni Marlon. " Anong nangyari? Bakit nagawa niyo ito sa akin? Ano ang utos sainyo ni Marlon?"agad kong tanong. Hindi sumasagot ang dalawa. Takhimik lang sila at nakayuko. Mukhang nahihiya. Tinawagan ko si Marlon at tinanong. " Marlon! bakit? may problema ba tayo? Di po ba magkakampi tayo Bakit inutusan mo ang mga tauhan mo na pasukin ako dito? Bakit?"agad kong tanong sa kanya. Hindi nakasagot si Marlon. " Sa tagal ng pinagsamahan natin. Hindi ko sugat akalain na magbago ka. Bakit nagawa mo ito? Magkakampi tayo Marlon. Kilala mo ako. Mula noon hanggang ngayon alam na alam mo at kilalang kilala mo ako. Sa tagal nang ating pinagsamahan. Wala na akong ibang maisip pa kung bakit gawin mo ito. Bakit hindi ka naniniwala n
Chapter 48 Iniwan ko na sila at bumalik na ako sa room ko. Need ko rin magpahinga at makapag isip ng dapat kong gawin. Kailangan mabago ko ang ugali ng anak ko. Baka may pag asa pa na manumbalik ang maganda niyang pag uugali at pagkatao. Kailangan ko nang tapusin ang buhay ng Edward na ito. Bukas na bukas magdesisyon na ako. Unti unti ko na siyang sisingilin sa lahat . "bulong ko sa aking sarili. May naririnig akong maingay sa monitoring room. Kaya dahan dahan akong lumapit at nakikinig. " Hindi! wala nga akong nakita na tao na umakyat sa pader."sabi ng isang monitoring. Sagot naman ng isa. " Mayroon nga akong nakita. Kailangan ko nang tawagan si Sir Alpha. " sagot naman ng isa. Hindi nila alam na sa room ko may sarili akong monitor lahat ng kasuluksulakan ng bahay ay aking makikita pati na ang sa buong paligid sa labas. Agad akong bumalik ng kuwarto ko at tiningnan ang sinasabi ng isa na may nakita siya. Mayroon nga isang lalaki na nakakubli sa ilalim ng mga damo. Kung saan nand
CHAPTER 49 " Linisin ang grupo!"utos ko sa kanila. Kaya agad na pinatay nila ang lima. Kayong nandito, mabait ako sa mabait at nagpapasalamat ako na kayo ay nandito at nanatili sa akin hanggang kamatayan. Naway itoy maging leksiyon para sa inyong lahat na ang pagtraidor ay hindi maganda. Ito ang magdudulot sa pagkasira ng ating samahan at pagkawala ng tiwala. At kaparusahang kamatayan . Lagi niyong tandaan mabait ako sa mga taong mabait at loyal sa akin. Pero kung kayo ay hindi masaya aa akin. E di magpaalam kayo ng maayos. Hindi ko kayo pipigilan at bibigyan ko pa kayo ng kaligayahan . Maging tapat lang kayo sa akin hanggang sa walang hanggan. Ang sa akin mananatili! Ang gusto tumiwalag puwede na umalis ngayon mismo! Magbibilang ako ng sampu! Malaya kayong umalis!"paliwanag ko sa kanilang lahat. Nagbilang ako ng sampu ngunit wala ni isa ang tumayo at umalis . Wala na ba aalis!"Tanong ko nito. Tumahimik ang lahat at yumuko. Ibig sabihin na mananatili sila sa akin. "Alpha!Bravo! Pak
Chapter 50 Habang nagbugbugan ang mga tauhan ni Kayle Santos at ang mga kalalakihan sa bar. Nagmasid lamang si Kayle. Kaya agad ko siyang nilapitan. At pinukpok ng baril sa may batok. Agad siyang nawalan ng malay. Agad ko siyang sinalo at dahan dahan na hinila papunta sa likod ng bahagi ng bar. Kinuha ko agad ang kotse at iainakay ko siya sa compartment ng kotse ko. nilagyan ko ng tape ang kanyang bibig at tiankpan ang mga mata. Tinalian ang mga kamay na nakalagay sa kanyang likuran. Agad ko siyang tinalian mismo ang buong katawan upang hindi na ito makagalaw pa. Kung sakaling magkamalay ito . Agad kong pinaharurot ang sasakyan. Nakita ko nagsilabasan pa ang kanyang mga tauhan na para bang may hinahanap. Dumeretso ako mismo sa bahay kong saan ako namamalagi. Hindi pa siya nagkamalay kaya malaya akong gawin ang mga bagay na gusto kong gawin. Naitali ko pa ng mabuti ang kanyang mga kamay at paa., pati ang kanyang balakang ay tinali ko din. Upang hindi na maulit ang nangyari nakaraang
CHAPTER 51 Kinabukasan , sa aking pagising agad kong tiningnan ang monitor. Hindi mapakali si Kayle sa kanyang hinihigaan. Nakikita kong galaw aiya ng galaw. Im sure naiihi ito . kaya sa pamamagitan ng radio at remote inilabas ko ang kanyang palikuran. Gulat na gulat ito ng biglang nasa loob na siya ng palikuran. At isang robot ang nagbukas ng kanyang pantalon upang makaihi ito. Agad na inilabas niti ang kanyang dumi. Ihing ihin na pala ito. Pagkatapos nitong umihi. Tinanggal ko na ang kanyang palikuran sa pamamagitan din ng remote. Agad akong bumangon at naghilamos. Naglinis ng aking sarili. Nagpalit ng damit. Agad akong pumunta ng kusina at nagluto. Pagkatapos kong magluto , prepared ko na ang almusal ni Kayle. Pagkatapos bitbit ang kanyang almusal ay nagtungo na ako sa kanyang kinaroroonan. Pagpasok ko ng room. Gising na siya. "Goodmorning, kumusta ang gising mo Kayle? Ito almuaal mo, kumain ka na. May magpapakain sau. Kaya huwag kang mag alala."wika ko. " Tanggalin mo ang tali