CHAPTER 25

Nagising ako sa ingay na nang gagaling sa labas ng kwarto. Agad hinanap ng mga mata ko si Rionlle.

Iba talaga kapag may sarili kanang anak.

Lumapit ako at nanglaki ang mga mata ko ng mainit ang anak ko.

"Vrion!!" Sigaw ko at binuhat ng dali dali si Rionlle

Dali daling bumukas ang pinto. Bakas sa mga mukha ni Vrion ang pag alala.

"Si Rionlle." Nanginginig kong sabi

"What? What happened?" Taranta niyang sabi at lumapit sa amin

"Mainit." Sabi ko at inilagay niya ang kamay niya sa noo ni Rionlle

"Stay there." Sabi niya at lumabas sa loob ng kwarto

Nagising na si Rionlle pero panay ang iyak. Ginawa ko ng lahat para mapatahan siya pero ayaw parin.

"I already call a doctor." Sabi niya at pumasok sa loob

"Give him to me." Sabi niya at agad ko naman ibinigay si Rionlle sa kaniya

Napasinghap nalang ako ng tumahan siya sa bisig ng kaniyang ama.

Habang pinagmamasdan ko silang dalawa ay hindi ko maiwasan mapangiti. Umiling nalang ako at lumabas sa loob ng kwarto para kumuha ng towel at inilunod