***
Alex
We're on our way towards Dr. Deguro's secret laboratory gamit ang address na ibinigay ni Jasper sa amin. Hindi ko aakalain na magkakaroon ng ganitong twist ang mission namin. But there's something inside me na hindi pa rin mapakali. Parang sinasabi nito na simula pa lang ang lahat ng ito.
Napatingin ako kay Sky na seryosong nagmamaneho. He had this determined look na iligtas ang mga kaibigan ni Trisha. Kahit si Trisha ay ganoon din. They both stared at the dark road ahead with their dart-shooting eyes. Napasandal na lang ako sa may bintana habang walang ganang tiningnan ang mga halaman at damo sa labas. It's dark, pero may nakikita pa rin ako dahil sa liwanag na nilalabas ng headlight ng sasakyan.
Isa na namang putok ng baril ang umalingawngaw pero wala nang tinamaan dahil sinali ko na silang lahat sa force field ko. Napatingin ako kay Sky na seryosong nakatingin din sa akin. Binabalanse niya siguro kung dapat ba naming pagkatiwalaan si Dr. Deguro. Walang duda na may alam siya sa dinukot na mga bata pero may parte sa akin na wala siyang kasalanan. Dahil dito, mas lumakas ang pakiramdam ko na may mali nga sa nangyayri ngayon."Sumama ka kay Dr. Deguro, Trisha. Kami na ni Sky ang bahala sa kanila!" utos ko kay Trisha, kasabay ang pagpapakawala sa mga kasamahan ni Doctor. Gulat naman si Trisha na tila hindi makapaniwala sa naging utos ko."Si-sigurado ka, Alex?" nag-aalalang tanong ni Trisha."Trust me." Alam kong mahirap para sa kanya lalo na sa kabila ng nangyari. Takot siya at n
***TrishaNasa labas kami ngayon, nakaupo sa harap ng apoy. Mag-a-ala-una na ng madaling araw pero gising pa din ang mga tao dito. Kahit ang mga bata ay tila hindi tinablan ng pagod sa kakausap sa amin."Nagdadalawang isip talaga ako sa ginagawa ni Dr. Deguro," puna ko habang hawak-hawak ang plato na may pagkain na bigay sa akin ng isa sa mga tao dito."Ako nga rin eh," sang-ayon ni Alex.***"This is Acey, an artificially created human, or in other words, a homunculus. Acey was made to defy aging, because of its amazing regenerative ability. No injuries or diseases can harm th
Napaatras ako nang makita ko ang isang kalansay na nakahiga sa gilid lang ng bloke. It was her. The clothes, the height, it's her. Nanigas ang buo kong katawan nang magkatitigan kami ng butas na kinalalagyan noon ng kanyang mga mata. I was in a state of shock. Normally, I would shout in situations like this, but this time, no voice escaped from my mouth."Ginawa nila 'to sa akin." Muli akong napatingin sa bata na inakala kong buhay.So, what I am seeing right now is her spirit?"Sino?""Dr. Deguro." Mas nagulat ako nang marinig ko ang deklarasiyon niya."Bakit naman nila 'to ginawa sa'yo?" galit kong tanong. Hindi para sa kanya kundi para sa matandang doktor na may pakana di
***TrishaWhy did you agree on this? Sa dinrami-rami ng pwedeng gawin, why this? You can just go away and leave this place," sunod-sunod na tanong ko.Napailing ang babae. “Wala na kaming ibang mapupuntahan. Dr. Deguro provided us the necessary things we need. This is the only way to repay him." I was left speechless sa naging rason niya. Masyadong mababaw ‘yong dahilan niya, pero para sa kanila sapat na ito para suportahan ang desisyon nila."Bakit niyo pinapakain ang nilalang na ‘to, Doctor?" tanong niAlexImbis na si Dr. Deguro, si Sky ang sumagot. "To keep him dormant."
Palabas na kami ni Trisha sa gubat matapos naming ilibing nang maayos ang mga bata. I cleared the back portion of the ritual site and buried their remnants. Trisha offered some flowers and prayers at saka kami umalis. Hindi nagtagal ay nakalabas nga kami sa gubat. We headed straight to the others kasi mag-gagabi na. Pagkadating namin ay agad kaming dumiretso sa laboratory para alamin ang progress nila."Any luck?" salubong na tanong ko sa tatlo na nagpatigil sa mga trabaho nila."We managed to prove this creature can regenerate at a faster rate, pero hindi ito sapat para suportahan ang tanong ni Sky kung bakit ito nakahiwalay,” tugon ni Dr. Deguro."We need another sample. And it should come from Sample 45A. Kailangan namin ng comparison," abiso ni Sky na ikinagulat namin ni Tris
***AlexWhich way, Alex?" tanong ni Maica. We’re stuck in a dilemma. There were two tunnels in front of us and the probability to get to our destination was 50:50."We have to split up,” suhestiyon ng isa sa mga tauhan ni Dr. Deguro."Hindi. We have to go together. Tanging ako lang ang makakaprotekta sa inyo." An idea popped up in my head na siyang ikinatuwa ko. I dropped into my knees at saka hinawakan ang lupa. It felt gross and disgusting, pero kailangan kong gawin. Ito lang ang tanging paraan para makapunta kami sa patutunguhan namin."Ano'ng ginagawa niya?" rinig kong tanong ng isa.
With the use of my telekinesis, ay tagumpay kong na-inject ang anesthesia sa katawan nito. I waited for 30 seconds bago ako kumuha ng maliit na parte ng laman nito. I put it inside the container at saka umalis na."That was easy," bulong ko sa sarili ko.Buti na lang talaga at tulog siya. Perobilibako sahalimawna ‘to. Kahit tulog ay nagawa pa rin niyanggumawa ng mga figures na ‘yon. Wait... tulog ba talaga siya? Kasi kapag tulog siya, hindi niya dapat nagagawa 'yon. Cell activities are lowered during sleeping kaya imposibleng magawa niya ang mga iyon."Alex!" Maica suddenly yelled.I felt an evil presence
***AlexI looked at my watch at nalaman kong kalahating-oras na pala akong nakikipaglaban sa bakulaw na ‘to. This was my first violent fight, yet. I had already used up all the grenades and guns, and I didn't have any weapons left. My psi balls were useless, as well, kasi kailangan pa nito ng oras para mabuo. If I kept it that way, baka maunahan ako.Patuloy pa rin sa pag-atake ang halimaw, pero napipigilan ito ng force field ko. But this should not continue. I needed to at least fight and weaken this shit. Nakalabasna kaya sila?I looked at the exit at nagtaka ako kung bakit hindi bumalik sa dati ang membrane.Mukh