"Walang paraan na ang maliit na halaga ng pera na ito ay maaaring baguhin ang anuman sa merkado ng Seatreasures International. Mayroon itong market cap na 17 bilyon – wala talagang paraan.”“Kailangan ko lang ipakita ang pahiwatig. Magtiwala ka sa akin at gawin mo ang sinasabi ko."Samantala naguguluhan si Jake, matagal na siyang nasanay na gumanap bilang isang berdugo mula ng magsimula siyang magtrabaho kasama si Jasper. Kaya naman, naunawaan niya na hindi siya dapat magpilit ng higit pang mga detalye ng tumanggi si Jasper na magpaliwanag. Ang kailangan lang niyang gawin ngayon ay pumayag. “Sige, Mr. Laine. Naiintindihan ko."Ibinaba ni Jasper ang telepono at nagpaalam kay Henry, ang huli ay tamad na nakahiga sa sofa sa kanyang silid at kumakain ng mansanas.“Saan ka pupunta?” tanong ni Henry."Sa Unibersidad ng Hoofmorn. Hindi na ako magkakaroon ng oras para bisitahin at bantayan siya ng matagal pagkatapos nito. Napakataas ng pagpapahalaga niya sa sarili at nahihiyang magkusa pa
"Ikaw, nagsisinungaling ka!" Si Tiffany, na hindi nakipagtalo kahit kanino mula noong bata pa, ay hindi kakayanin ang dalawang matalas na dila at walang awa na mga babaeng ito. Matapos ang napakalupit at nakakahiyang pagbulyaw, nagawa lamang ni Tiffany na ipagtanggol ang sarili sa pamumula ng pisngi at mata.“Ang aking, ang aking kapatid ang bumili nito para sa akin. Hindi ako nagnakaw, at hindi din ako naghanap ng magbibigay sa akin.”Napangisi si Mia sa sinabi ni Tiffany. “Tigilan mo na ang pagbibigay ng dahilan. Binili sila ng iyong kapatid para sa iyo? Siya ba ay iyong tunay na kapatid?"Tinakpan ng isa pang babae ang kanyang bibig at tumawa. “Sa tingin ko manliligaw niya ito. Baka mahilig silang kumilos na parang magkapatid?"Nagkunwaring sumuka si Mia at sinabing, “Nakakadiri!”"Sinasabi ko sayo Tiffany. Ito ay kampus.""Hindi ko alam kung paano ka nakapasok sa loob ng isang buwan matapos magsimula ng paaralan, ngunit huwag dalhin dito ang mga kalokohang ginagamit mo sa lab
Ang magkakatulad na mga pangungusap ay lumipad ng pabalik-balik sa pagitan ng dalawa. Napuno ng sama ng loob si Henry, ngunit sa kanyang katayuan ay hindi siya sobrang loko para apihin ang dorm auntie na ginagawa lang ang trabaho niya. Kaya napalingon siya kay Jasper. “Hindi ba pwedeng ihatid ulit tayo ng sekretarya na yun? Siya ang nanguna sa huling punta natin.”“Huwag na natin siyang abalahin sa isang pribadong bagay. Tatawagan ko na lang si Tiff para bumaba," sabi ni Jasper, kumaway sa kanya.Maya-maya lang ay may mga lalaking estudyante na ring lumapit at nakatayo sa gilid ng gusali ng dormitoryo ng may kasanayan na. Halatang hinihintay nila ang kanilang kasintahan at ang mga katulad nito, at tumingin sila kay Jasper nang may pag-uusisa.Tatawagan na sana ni Jasper ang telepono ni Tiffany nang may sunod-sunod na yabag ang nagmula sa loob ng gusali ng dormitoryo. Tapos nakita ni Jasper si Tiffany na nagmamadali. Masyadong mabilis ang takbo niya at magulo ang buhok kaya tiyak na
"Sino ang tinawag mong walang pinag-aralan?!" Bago pa makapagsalita si Cassian, galit na sumigaw si Stan. Naging interesado siya sa babaeng estudyante sa tabi ni Mia sa simula, at walang paraan na pakakawalan niya ang napakagandang pagkakataon para magpakitang gilas."Ikaw." Sagot ni Henry, walang kibo.Natigilan si Stan. Wala pa siyang nakilalang ganito. Ang isang normal na tao ay gumanti pa ng mas masasakit na salita, na hahantong kay Stan, ang ace player ng basketball team, na turuan siya ng leksyon gamit ang kanyang kamao. Kaya naman, ang nag-iisang salita at tila perpektong sagot ay agad na nabulunan at nawalan ng masabi si Stan."Bakit? Nagugulo ba ang iyong mga balahibo?" Kaswal na sabi ni Henry habang sinulyapan ang batang estudyante. Ang kanyang ngiti ay unti-unting napalitan ng mas nakakatakot. Daan-daan, kahit libu-libo, ng mga lalaki ang nadurog sa pamamagitan ng mga kamay ng Young Master Law - ang mahihinang mga estudyanteng ito ay halos hindi makalaban sa kanya.“Paan
“Ako ito, Uncle Denton. Nasa pangatlong female dorm building ako kung saan nakapasok ang dalawang tambay. Ginugulo nila kami. Mangyaring magdala ng ilang security guard para tulungan kaming itaboy sila." Ibinaba ni Cassian ang telepono para ngumiti ng nakakaawa kay Henry. "Maghintay ka. Itatapon ka sa labas ng campus na parang asong gala."Nang harapin ang banta ni Cassian, isa lang ang sinabi ni Henry. “Tanga.”Kasabay nito ay pinatahimik na ni Jasper si Tiffany.“Jasper, wala naman talaga akong ninakaw. Hindi rin ako nakipag talik sa ibang tao,” paliwanag ni Tiffany sa lalaki.Ngumiti ng malumanay si Jasper at sumagot, “Alam ko. Sila ang nag-frame sa iyo."Magsasalita na sana si Tiffany nang sinenyasan siya ni Jasper na huminto.Tapos na si Cassian sa kanyang tawag, kaya pinag-isipan ito ni Jasper bago nagpasya na mas mabuting tawagan din si Dorian. Pagkatapos ng lahat, si Henry ay isang tunay na matinding tao, at ang dalawang estudyanteng iyon ay malamang na walang hinaharap k
Hindi nagustuhan ni Henry ang hangin ng kayabangan na dala ng lalaking ito. “Wow, ang galing mo.” Walang alinlangan na sabi ni Henry bago siya nanunuya, "Sa tingin mo ikaw ay napaka makapangyarihan dahil ikaw ang tarant*dong pinuno ng Academic Affairs office ng unibersidad, huh?"Ang opisina ng Academic Affairs ay talagang isang makapangyarihang departamento, isa na humawak sa kapalaran ng lahat ng mga mag-aaral sa unibersidad. Bilang pinuno ng departamento, sanay na si Denton sa mga taong gumagalang sa kanya, at hindi pa siya napagalitan ng ganito. Nagalit siya sa sinabi ni Henry, at tinitigan niya ang lalaki habang sinasabing, “Ako ang pinuno ng opisina ng Academic Affairs ng unibersidad na ito. May karapatan akong harapin ang mga problemang estudyante ayon sa tingin ko.“So, lalabas ba kayong mga tagalabas? Alinman, lumabas ka, o ipapaalis kita sa seguridad. Mga bantay!” Ang ilang mga security guard ay hindi nangahas na sumalungat sa utos ni Denton, kaya agad nilang pinalibutan an
Si Dorian ang sumugod. "Anong ginagawa mo dito, Mr. Clem?"Si Denton ay may kasiya-siyang ngiti sa kanyang mukha habang tumatakbo siya papunta kay Dorian at magalang na bumati nang makita niya ang isa pa. Tinitigan ng masama ni Dorian si Denton at hindi pinansin, winawagayway ang kanyang mga kamay para sigawan ang mga security guard na umatras. “Galaw na kayong lahat! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!"Nataranta ang mga security guard. Sinusubukan lang nilang itapon ang isang tao sa utos ni Denton, kaya wala silang ideya kung paano nila nagalit si Mr. Clem. Natigilan din si Denton. Hindi rin niya alam kung paano niya nasaktan ang sekretarya ng dean.Sa sandaling iyon, nakarating na si Dorian kay Jasper at nagsisisi na sinabi, “Pasensya talaga, Mr. Laine. Parang ginawa kong tanga.”Kalmadong sagot ni Jasper, “Tanga man o hindi, ako ay sobrang dismayado sa ilang miyembro ng Hoofmorn University’s managerial staff. At napaka hindi kamangha mangha ang kalidad ng mga estudyante dito. Na
Si Denton ay maaaring ituring na isang makaranasang tao, kung paano siya nagtrabaho ng higit sa kalahati ng kanyang buhay. Masasabi niyang hindi si Mr. Clem ang pinakamahalagang karakter dito. Sa karamihan, dumating ang lalaki upang harapin ang isyu.Ang tunay na pangunahing tauhan ay si Jasper. Nanginig ang mga labi ni Denton nang tumingin siya kay Jasper. Si Mr. Clem ay ang dekano ng sekretarya ng Hoofmorn University. Bagama't hindi siya humawak ng mataas na posisyong administratibo, kalahating ranggo na mas mataas kaysa kay Denton, espesyal ang pagkakakilanlan ng lalaki. Hindi magiging sekretarya ng dean si Dorian kung hindi rin siya katiwala ng dean.Kung tumanggi si Jasper na ipaalam ang insidente ngayon, tiyak na isusumbong ni Dorian ang bagay sa dekano. Kung mangyayari iyon, tiyak na madudurog ang isang pinuno lamang ng tanggapan ng Academic Affairs.Si Denton ay nakaramdam ng pagkahilo sa naisip. “Ikaw… ikaw si Mr. Laine, di ba? Mr. Laine, dapat may hindi pagkakaunawaan dito