"Dad, ang ating kumpanya ay hahawakan nila para sa suriin!?"Maya-maya pa ay narinig ni Channing ang balita. Tumakbo siya papunta sa opisina ni Weston at pumasok sa tanong na ito.Noon lang, nagkakaroon ng agarang pagpupulong si Weston kasama ang ilan sa mga tiyuhin ni Channing.Si Weston ay may malungkot na ekspresyon sa kanyang mukha habang sinasabi niya, "Nakuha na ito. Nabalitaan ko lang na dumating na sa punong-tanggapan ng kumpanya ang mga tao mula sa Departamento ng Pagbubuwis at Departamento ng Pangangasiwa ng Pagkain at Gamot. Halos lahat ng ating lupain ay selyado na.”Nanginginig ang mga kalamnan sa mukha ni Weston habang nagsasalita siya. Hindi pa nagkaroon ng ganitong pangyayari sa loob ng maraming taon na pamamahala niya sa negosyo ng pamilya Habers.“Paano ito posible? Paano naman ang ating mga kaibigan at koneksyon sa mga departamentong iyon? Anong sabi nila?” Gulat na tanong ni Channing.Bilang tagapagmana, alam na alam niya na ang kanyang pribilehiyo at kapangya
Si Channing ay may galit na ekspresyon sa kanyang mukha habang sinasabi niya, "Pero aabot pa ba tayo kung aalis tayo ngayon? Bibigyang pansin ba tayo ni Jasper Laine?"Nagngalit ang mga ngipin ni Weston at sinabing, “Kailangan nating umalis kahit na hindi tayo makakarating sa tamang oras – at sumang-ayon sa anumang kundisyon na iaalok ni Jasper. Isinasaalang-alang ng bagay na ito ang kaligtasan ng pamilya Habers. Talagang hindi tayo maaaring pumalpak!"Hindi kailanman nakaramdam si Weston ng ganitong labis na panghihinayang sa kanyang buhay.Hindi siya dapat naging sobrang gahaman sa pag-ani ng mga pansamantalang benepisyo na pinakitunguhan niya si Jasper ng ganoon kaarogante.Ngayon, wala na siyang pakialam sa paghihiganting naramdaman ni Jasper. Ang tanging inaalala niya ngayon ay kung gaano siya kababang yuyuko bago makuha ang kapatawaran ni Jasper.Naging malinaw si Mr Haddow ngayon lang. Kung hindi papayag si Jasper, wala nang pag-asa para sa pamilya Habers.Lalong nagsisi s
Isang kislap ang lumitaw sa mga mata ng mga taga-ulat nang marinig nila ang sinabi ni Jasper.Bagaman hindi nila mababago ang mga salitang binigkas ng isang pangunahing pigura tulad ni Jasper, pinahintulutan silang timbangin ang kanilang mga opinyon.Magkakaroon sila ng titulong mang-aagaw-pansin kapag nagdagdag sila ng kanilang mga opinyon.Kaya naman, hinayaan ng mga mamamahayag na malayang dumaloy ang kanilang mga katanungan.Kasabay ng katotohanang walang punong-abala upang mapanatili ang kaayusan, ang gulo ay nangangahulugan na anumang bagay ay maaaring mangyari.Narinig pa ni Jasper ang isang matapang na taga-ulat na nagtanong kung pinag-iisipan niyang maglunsad ng speculative attack sa Estados Unidos...Lintik na impyerno, malalaman ng sinumang may kahit isang onsa ng kaalaman sa pananalapi na imposibleng maglunsad ng isang speculative attack sa mga dolyar ng Estados Unidos. Napakamangmang na tanong nito kaya nagpasya si Jasper na huwag pansinin ito."Mr. Laine, may narin
Sumakay sila ng elevator papunta sa pinakataas na palapag ng Pearl Tower. Ang kilalang pang-ekonomiyang forum ay mangyayari sa semi-circular na espasyo sa tuktok ng tore.Karamihan sa mga milyonaryo na dumating nang maaga ay nakatanggap na ng balita tungkol dito, at hindi nila napigilan ang kanilang sarili na magsiksikan sa mga pintuan ng elevator.Bumukas ang mga pinto ng elevator at bumungad kay Jasper, na kampanteng lumabas ng elevator na nakataas ang dibdib.Nasa likuran niya mismo si Little Prince, si Lord Alvarado, at iba pang mga tao na itinuturing na pinakamahusay sa gitna ng pinakamahusay sa economic forum na ito, na kung saan ay isang pagtitipon ng mga elite na tao.Nakatingin sila kay Jasper habang naglalakad ito patungo sa kanila, ang kanyang snow-white shirt ay makikita mula sa kanyang hindi naka butones na suit jacket. Wala na siyang ibang kailangan pang idagdag sa kanyang kakaibang aura, dahil siya ang palaging magiging pinaka-kapansin-pansing tao kahit na siya ay na
Gayunpaman, gaano man kaimpluwensya si Gideon Sacks sa hinaharap, siya ay isang wala na hindi pinapansin ngayon.Halatang nataranta at kinakabahan si Gideon sa napakabait na pakikitungo sa kanya ni Jasper."Mr. Laine, idolo kita!"Ang unang pangungusap na lumabas sa bibig ni Gideon ay halos ikahimatay ni Jasper.‘Bro, mas matanda ka sa akin ng ilang dekada. Sa palagay ko ay hindi lubos na angkop para sa iyo na halos maglaway sa akin at makipag-usap sa akin sa ganitong paraan sa publiko.'"Mr. Sacks, masyado kang mabait," sabi ni Jasper habang tuyong tumawa.Tila naramdaman kung paano hindi komportable ang kanyang sigasig kay Jasper, nagmamadaling sinabi ni Gideon, “Mr. Laine, mangyaring huwag dalhin ito sa maling paraan. Ngunit kailangan ko talagang ipahayag ang aking paghanga sa iyong mga kasanayan at karunungan sa pamamahala ng negosyo. Nagawa mong palawakin ang JW Company mula sa isang maliit, hindi kilalang kumpanya hanggang sa kung saan ito nakatayo ngayon sa loob lamang ng
Halatang marami pa ring gustong sabihin si Jude, pero pinilit niyang tumigil sa pagsasalita nang marinig ang sinabi ni Jasper. Sa halip, tumango siya at sinabing, "Sige, huwag kang magmadali, Mr. Laine."Humalakhak si Jasper at tinapik ang balikat ni Jude bago siya tumalikod at naglakad patungo sa entablado na sadyang ginawa para sa event.Halos sampung upuan ang inilagay sa entablado. Natural, ang pinakamahalagang tao lamang ang may karapatang umupo sa mga upuang iyon.Kahit si Woods, na magiging pinakamayamang tao ng bansa sa hinaharap, ay hindi nagkaroon ng karapatang gawin ito ngayon. Ang mga pinahintulutang umupo doon ay ang pinakamakapangyarihang mga negosyante sa bansa.Halimbawa, ang mga presidente lamang ng malalaki at matatag na mga korporasyon tulad ng Vast Mountain Capital at Leno Group ang may mga upuan dito.Ang podium na inilagay sa gitnang yugto ay kung saan si Jasper ay gagawa ng kanyang pambungad na talumpati.Nang makaakyat si Jasper sa entablado, lahat ng mga
Malinaw na ang blondie na ito ay walang ideya ng isang kasabihan na popular sa gitna ng mas matandang henerasyon ng mga taong may lahing Somer: huwag kuskusin ng asin ang mga sugat ng isa.Ang tanong niya ay katumbas ng paghampas sa mukha ni Joe, at naging kakaiba ang kapaligiran ng venue.Ang dahilan sa likod ng kakaibang ito ay dahil, sa isang banda, mayroon mga mamamahayag na labis na nasasabik na ang kanilang mga mata ay namumula habang, sa kabilang banda, mayroon kang Joe Langdon, na may maasim na ekspresyon sa kanyang mukha na maaaring magpakulo ng gatas.Nakaramdam din ng awkwardness si Kennedy dahil wala siyang ideya kung paano sasagutin ang isang tanong na ganoon.Lumapit si Joe at kinuha ang mikropono, pagkatapos ay nagtanong, “Miss Reporter. Maaari ko bang malaman kung mayroon kang anumang karanasan sa mga pamumuhunan sa pananalapi bukod sa iyong kita mula sa trabahong ito?"Ang masayang tingin sa mukha ng blondie ay napalitan ng pagkagulat. Wala siyang ideya kung bakit
Ngayon, kahit si Joe ay nadama na ang mga bagay ay nagiging awkward.Gayunpaman, nagawa niyang i-diffuse ang bahagyang awkwardness na iyon sa tagal ng ilang paghinga.Gusto ni Joe na iguhit ang ulo ng baboy sa name card ni Sawyer habang iniipon niya ang kanyang mga iniisip at dahan-dahang sinabi, "Kaming tatlo ay nakagawa ng ilang konklusyon pagkatapos ng iba't ibang konsultasyon at mahigpit na pananaliksik sa merkado."Una, sa batayan ng tiwala sa pakikipagtulungan, kami ay nagtatag ng isang depensiba at nakakasakit na alyansa.“Batay sa kasalukuyang sitwasyon sa pananalapi ng Somerland, nagpasya kaming tatlo na ihinto ang lahat ng pamumuhunan sa Somerland at pansamantalang ihinto ang trabaho sa mga kontratang nilagdaan namin, kabilang ang, ngunit hindi limitado sa, supply ng goma, supply ng mga materyales sa electronic device, at suportang pinansyal para sa pagbabahagi ng mga kasanayan sa teknolohiya."Pangalawa, wawakasan namin ang lahat ng kasalukuyang pakikipagtulungan na may