Chapter 5

SOMEONE'S POV

Nagulat ang lahat sa narinig namin, lalo na ako hindi ko alam na kaya ng gawin yon lalo na't babae s'ya.

" I did that because I have to save myself"

Binigay n'ya ang mic sa SSG president at hinubad ang uniform n'ya pang taas na ikinagulat ng lahat she wear sports bra thank god!

"Nakita n'yo ba 'yang paga sa likod ko? Gawa nila yan nakita n'yo ba yong hiwa sa muka ko? Gawa rin nila yan at ito naka bandage ang kamay ko kakasuntok sa pagmumuka ng mga yon"

Lahat ay tahimik hindi makapaniwalang inamin n'ya ang lahat ng yon, maging ako ay hindi ko maisip na magagawa n'ya yon.

Agaw atensyon ang lalaking naglalakad palapit sakanya at hinubad ang coat na suot nito at sinuot kay Maeden. Inagaw n'ya ang mic kay Maeden.

"Nagsasabi s'ya ng totoo dahil nakita ko ang pangyayare. I felt guilty because I didn't help her, naduwag ako para tulungan s'ya, infact hindi sana aabot yun don kung hinayaan s'yang umalis nung mga lalaki kaya hinamon n'ya ang mga yun dahil sa kayabangan itinaya n'ya ang buhay n'ya para mapatunayan ang pinagyayabang n'ya" tinignan n'ya si Maeden na kunot noong nakikinig sa kan'ya.

"All I can say is she fight back to save her life, it was a self defense not a murder. Those guys are literally look like an drug addict, killer, and also can be a rapist. If you don't want to believe me then don't maybe you should see by your own eyes to believe. This girl right here is the most annoying person I know but I can say that she's definitely a good person.

Lahat ay natahimik sa kwento n'ya at hindi alam kung maniniwala ba sa pinagsasabi n'ya. Tumikhim si Mr. Ferro bago nagsalita.

"I didn't know na umabot sa ganito ang anak ko, I have no idea na may nagbabanta na sa buhay n'ya. I'm so disappointed to myself because I'm the father but I didn't know this is happening to her. "

Nalungkot ang lahat sa malungkot na salaysay ni Mr. Ferro, maging akong lalaki ay ramdam ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Maeden.

"It's ok kung kamuhian n'yo ako, ibully, or sabihan ng masama. I don't care at all"

Yun lang sinabi n'ya at umalis na sa gymnasium, tumayo ako para sundan s'ya. Tinakbo ko ang daan ng makitang paakyat sya sa rooftop kaya sumunod ako.

"Arggghhhhhhhhhh! Why life is so unfair!"

"Maeden" nilingon n'ya ako at agad na pinunasan ang luha n'ya.

" Anong ginagawa mo dito? Dito ka ba nag aaral?"

"O-oo"

"Maiintindihan kita kung magiging masama ako sa paningin mo"

" Gaga ka ba? Ang astig kaya! HAHA ang galing mo! Humahanga na talaga ako ng sobra sayo! "

Lumapit ako sa kan'ya ng nakangiti.

" Hindi ka takot sa akin?"

" Bakit ako matatakot sayo? Eh ang astig ng ginawa mo!"

"Baliw ka talagang bata ka" bahagya s'yang natawa na ikinangiti ko.

" Alam mo ang life parang buhay! Minsan sometimes at ang mahalaga important!"

"Saan mo naman nakuha yan? "

" Hindi ko rin alam e" pareho kaming natawa.

" Ayos lang yan flying fish nga lumalangoy e" 

At nagtawanan lang kami ng nagtawanan, hindi ko makitang masama s'yang tao. Astig yun ang nakikita ko.

"Alam mo lalaho din yang problema na yan makakalimutan din nga mga chismosa yan"

" Tss ampapanget nilang chismosa"

" Malay mo bukas makalawa wala na yang problema na yan"

" I wish"

" So bakit pala nag aaral ka pa?"

" Tumigil ako ng tatlong taon"

" Bakit? Sayang naman yung taon"

" naging miserable buhay ko noon hindi ko alam kung paanong aayusin"

" Pero naayos mo?"

" Hindi ba obvious?"

" Nagdedesenyo ka na siguro ng magandang bahay kung nagpatuloy ka"

" Siguro, sa tingin mo ba pag dumating ako sa pagkakataon na yon makikilala kita?"

" Ewan ko? Pwedeng oo pwedeng hindi, depende sa tadhana kung ipagtatagpo tayo."

" Sa bagay baka hindi rin"

" Malay mo makilala mo rin ako kung nagdedesenyo kana ngayon"

" Gusto mo kumain?"

" Papatabain mo ba ako?"

" Oo para magkaron ako ng alagang baboy"

"Hays! Ampanget mo talaga mag biro"

"Maganda naman ako ayos lang yon"

" Saan moko papakainin?"

" D'yan lang sa tabi tabi mamulot tayo ng kakainin mo"

" Alam mo ang panget ng joke mo!"

" Oh teka hintayin moko hindi kita ililibre sige ka!"

Tinignan ko s'ya ng masama at hinintay na mapantayan n'ya ako saka nag lakad ulet.

"Tss mukha kang pagkain hindi naman nataba"

"Ayaw ko ring tumaba gagawin mo akong baboy!"

" Ang tanga mo na lang kung maniniwala kang magiging baboy ka"

" Hays ano ba ang hambog mo!"

" Ugali ko na to" 

Palabas na kami ng campus, hindi ko alam kung yung kagwapohan ko ba ang pinagtitinginan nila o yung issue ngayon na kasama ko.

"Tignan mo ang mga studyante gwapong gwapo sa akin hindi maalis ang tingin!"

" May kasama kang issue wag kang assuming"

" Psh! Hambog!"

Tinungo namin ang park pero hindi ko nakita ang kotse n'ya.

"Wala ang kotse mo?"

"Nilinga mo na lahat nagtatanong ka pa"

"Psh! Ang ganda mo kausap!"

"Ito gagamitin natin"

"A-ano? Motor? Bagong bili ba yan?"

Tinignan ko ang maangas at malinis na motor ni Maeden.

Ang dami mong alam Maeden!

"Tatlong taon na yan mahal na mahal ko kase kaya mukhang bago"

"Turuan moko!"

"Hindi pwede baka masira mo Baby Mallow ko"

"Pati motor pinapangalanan mo?"

"Wala namang masama ah?"

" Sinabi ko ba?"

" Hambog ka rin!"

Sumakay na s'ya at nagulat ako dahil naalala kong nakapalda s'ya.

" H-hoy! Nakapalda ka!"

"Alam ko"

"Bakit nag momotor ka"

"Pinaayos ko kotse ko"

" Isa lang helmet ko, ikaw pa lang ang isinakay ko dito napakaswerte mo"

" Anong swerte don?"

" Ang ganda na nga ng motor ko ang ganda pa ng driver mo"

" Ang yabang mo"

" Nasa dugo ko na yun"

Pinaandar n'ya na ang sasakyan at nanlaki ang mata ko ng bigla n'yang pinaharurot.

"H-HOY! MAGPAPAKAMATAY KABA?"

"Ha?"

"MAGPAPAKAMATAY KA BA?"

"Hakdog"

"Waaaaaaahhhhh"

"Tss bakla!"

"Ibaba mo na akoooooo! Maedennnnn!"

Lalo n'ya pang binilisan ang patakbo, para akong liliparin sa sobrang bilis n'yang mag patakbo.

Agad akong bumaba at sumuka sa tabi ng poste.