( Janine POV)
Lumabas na ako ng banyo. May tumutunog. Phone ko. At ang caller. Tss. Si Daniel.
“Hello.”
“Nasaan ka?”
“Nakauwi na.”
“What?! ”
((( Janine POV’s ))).Maaga akong nagising. Lumabas ako ng bahay.Nang ang epic...“Pssst. Saan ka pupunta?” Napalingon ako. Si kuya Dexter.
((( Julius POV’s )))Maaga akong nagising. Napakasakit ng ulo ko. Tsk.. Naupo ako.At napahiga ako ulit ng maalala ko ang scene na yun. Tsk!Parang sirang plaka na paulit-ulit pinapaalala sa akin.
((( Janine POV’s ))).Halatang nakakonsentrate si Deo sa pagmamaneho. Hindi siya nagsasalita. At gumagawa ng paraan kapag natatraffic. Kahit saan-saan siya lumulusot upang maiwasan lang ang traffic na yun.Ang nais ko lang maabutan namin si Julius. Sana bago siya u
((( Julius POV’s ))).Kapag nakapasok na ako sa pintong yan. Isa lang ang ibig sabihin.Gusto ko ng talikuran ang nararamdaman ko. Oo. May nararamdaman nga ako sa kanya ngunit ayokong maging lumala pa ang situation.
((( Janine POV’s )))Di sa inyo na ang pasaway na lalaking yun! Tss! Nasasaktan na ako! Bigla nila akong binitiwan. Kaya napaupo ako sa sahig. Aray.“ Sabi ng bitiwan niyo na ako eh! Tsk! Magsama-sama kayong lahat ng boss niyo!” Tumayo ako. Pinagpagan ang pwet ko ng...
((( Julius POV’s ))).“Sayang masaya sana ako na makilala siya. Mag-iingat na lang siya.” Sa mga oras na yun. Di ako makakilos. Hindi dahil binato niya ako ng mga paper bag na dala niya. Ngunit dahil sa luhang tumulo sa mata niya. Gusto ko siya tawagin. Pigilan. Pero para saan pa?“Kunin niny
((( Janine POV’s )))Bumalik? Pagkatapos niyang magsalita ng gano'n.Tsk ! Sino ba siya?! Marahas kong pinunas ang mga luha ko.At halos di ko namalayan. Wala palang saplot ang paa ko. Halos mahapdi dahil sa mga gasgas na natamo ko. Kasalanan 'to ni Julius!
((( Deo POV’s )))“Miss Janine. Kakausapin lang kayo ni Sir Julius.”“Eh, ayoko nga! Bitiwan niyo na ako!” Nakita kong nahihirapan na yung tauhan ni Julius. May nagbigay ng senyas sa isang kasamahan. May inilabas na panyo. Lagot.“Ano ba!”“Ms. Janine.