Chapter 8 Tulala na si Lhauren sa mukha ng babaeng kaharap. Lumuluha iyon at sa hindi malamang dahilan ay lumuha rin siya. She felt heaviness as well as delight. Tumingin siya kay Jace na seryoso ang mukha, at papalapit sa kanila. Malamang kasi iniingatan siya nitong mapadikit sa mga estranghero, babae man o lalaki. But to her surprise he kept distance. Mga tatlong metro ay tumigil ito sa paglapit at tumayo lang na hindi ihinihiwalay ang mga mata sa kanya. She mouthed him stay close, while he just nodded. Tumaas ang sulok ng labi nito pagkatapos. He crossed his arms over his chest while kept on eyeing them. Ang kuya Anton niya ay nasa may pintuan ng simbahan at nakatayo lang doon. "M-May iniwan po ba kayong palatandaan sa baby niyo?" tanong niya sa babaeng kaharap. Tumango iyon, "Meron. Ang pranela na binalot ko sa kanya na may nakalagay na Lhauren C." anito sa kanya kaya napahikbi siya nang tuluyan. "Bakit iha?" takang tanong nito sa kanya. "Lhauren C. Lhauren Dhenisse po ako
Chapter 9 HINDI na ni Jace pinilit ang dalaga na paupuin siya sa backseat. Napabuntong hininga na lang siya dahil hindi siya nito naiintindihan. He understands her situation and her desire to be with her mother but they’re not sure. Malay ba niya kung sino lang ang babae na iyon na nagpapanggap na ina nito at saktan lang pala ito. Wala siyang pagkakatiwalaan na sinuman ngayon na may banta sa buhay nito. Kung mayroon man, si Charles lang at ang kanyang sarili. Hindi siya iha-hire ni Charles na bodyguard ng anak nun kung isa iyon sa mga may pakana ng lahat ng nangyayari. Parating ang ibibigay nun ay ang mahinang bodyguard. Pero siya ang pinakamagaling sa batch niya, at ang pagpili ng Presidente sa kanya ay nangangahulugan lamang na gusto nun ng the best para sa anak na bunso. Kinuha niya ang kanyang smartphone at pasimpleng binuksan ang messaging, habang papasakay siya sa passenger’s seat. He typed a message for Charles. Jace: A woman came into the church, looking for her lost ch
Chapter 10 Nakatulala si Lhauren habang nakaupo pa rin sa rocking couch niya matapos siyang halikan ni Jace sa pisngi nang mariin at may tunog. Doon lang nauwi ang inaakala niyang first kiss niya. Tapos ay lumabas na ito dahil narinig ang boses ng ate niya na hinahanap ang ito. But why does she feel regret? Parang may panghihinayang siya na sa pisngi lang siya hinalikan ni Jace. Nasisiraan na yata siya ng ulo at ng self-control. Ang bata-bata pa niya para magpadala sa mga ganoong sitwasyon. Pakiramdam niya ay ang laking kasalanan ng mga pagkakataon na pumapayag siya sa mga ganun na muntik na mangyari pero hindi niya nakokontrol. Instead, hinahayaan niya na ang isang estraghero sa katauhan ni Jace ang kumontrol ng sitwasyon. But isn't he a gentleman man in his own way? If he's not, sana noon pa siya nito hinalikan sa labi dahil ang halay-halay nito na sobra. But what if hindi nito narinig ang boses ng ate Leica niya? Mahahalikan na kaya siya nito talaga? Ewan! Tumayo siya at nag-
Chapter 11Pagpasok pa lang sa bar ay humakot na kaagad si Lhauren ng sandamakmak na mga mata ng mga kalalakihan. Nasa tabi niya si Jace at hawak ang kamay niya, na para bang mawawala siya kapag binitiwan siya nito. Sa likod nila ay ang kuya Anton niya at pamasid-masid sa paligid, waring tumitingin ng nakaambang panganib."No suitors allowed, I'll bomb the entire place at ikaw lang ang itatakas ko," Jace whispered possessively.Pero wala sa sinabi nito ang atensyon niya, kung hindi ay nasa bibig nitong nasa may tainga niya. His voice sent her goosebumps and made her twist her head.Nagtama pa ang mga mata nila at nakaramdam siya ng kilig nang taasan-baba siya ni Jace ng mga kilay, at ngumisi ito ng kakaiba. He had that kind of smirk which said, “you're mine.”."Lhauren!" sigaw ni Abigail sa kanya kaya nawala kay Jace ang paningin niya.Napangiti siya saka yumakap ang kaibigan niya nang makalapit sa kanya.She smiled widely, pero isang kamay lang ang naiyakap niya sa kaibigan dah
Chapter 12 Sakay ng sasakyan papauwi ay nakahalukipkip si Lhauren sa gawing likuran. Hindi na siya nasundo ni Jace kaya sila lang ng kuya Anton niya ang magkasama ngayon. Ang rason ay lasing na lasing daw ang ate niya kaya halos hindi makagulapay. Hindi raw iyon pwedeng iwan ng basta-basta sa ganung sitwasyon. That was stupid. Sinarili na lamang ni Lhauren ang kaisipan na iyon at hindi na siya umimik. Ayaw niyang mag-away sila ng Ate niya kaya siya na lang ang magpa-paubaya. Maya't-maya ang buga niya ng hangin sa sobrang inip na nararamdaman. Parang naiinis siya sa kaisipan na baka nayayakap na ni Jace ang ate niya dahil syempre ay kailangan iyon na alalayan. Worse, baka mamaya ay maghalikan pa ang dalawa. She never experienced being drunk, kasi nga ang madalas na sabi kapag daw nalalasing ay maraming nagbubuntis, at nag-uumpisa iyon kapag makipaghalikan na. Malay ba niya. Paano kung ganun ang mangyari sa ate niya at kay Jace? Lumiko ang labi ng dalaga nang wala sa panahon at sa
Chapter 13"Jace," Lhauren still managed to utter the name of the person badly needed to save her despite her losing sanity and weakening body. Kahit ramdam niya ang pagyakap at pagsalo ng lalaking ito na nagmamay-ari rin ng isang nakakatakot na maskara ay ayaw niya pa ring mawalan ng pag-asa.Hanggang sa sumagot ito sa kanya, "Yes baby, I'm here. You're safe," He murmured as he pulled her body up. Napahikbi pa siya nang marinig ang pamilyar na boses nito, hanggang sa tuluyan na siyang bumigay nang may kapanatagan ng loob.Could it be really Jace o nagdedeliryo na siya? O Baka assumera siya.Wala siyang alam. Baka hindi ito totoo at nasa imahinasyon lang niya. Nangangarap lang siya na darating ang kanyang tagapagligtas.…LHAUREN woke up and screaming. Biglang nagsilapitan sa kanya ang mga taong nakaputi sa ilalim ng maliwanag na ilaw."Get off me!" hiyaw niya sa mga tao sabay wasiwas niya sa mga iyon. She grabbed the oxygen out of her nose and tossed it."Ma’am, kalma po. Nasa
Chapter 14Lhauren entered the house and saw her elder sister walking back and forth, but when Leica saw her, the woman immediately walked toward her and hugged her.Naiyak ito habang yakap siya."My God, Lhauren. Are you okay?" ikinulong nito ang mukha niya sa sarili nitong mga palad.Tumango siya rito, "Yes, ate. Thank God there's kuya Anton, and Jace came surprisingly," aniya rito na may kaunting ngiti rin.Hinalikan siya nito sa noo matapos siyang pakamasdan, na alalang-alala sa kanya ang ekspresyon ng mukha, "Did you call Dad? Alam na ba niya?""Yes. I called him. He wants me to go back to US but I want to stay here. I already met my Nanay and we'll undergo a paternity testing a bit later." imporma niya rito.Lumaki ang mga mata nito sa pagkabigla. "Talaga? B-buhay pa ang nanay mo? What did she tell you? Nakapag-usap ba kayo? I'm happy for you, Lhauren. Finally ay mabubuo mo na rin ang sarili mo. Buti ka pa buhay pa ang mga magulang mo, samantalang ako ay nakilala ko naman
Chapter 15Lhauren was so excited to see her mother. Kandahaba kaagad ang leeg niya sa loob pa lang ng kotse, nang matanaw ang isang antigong bahay na kahoy sa tabi ng kalsada. Doon ang itinurong direksyon ng napagtanungan nila tungkol sa babaeng nagpakilala na ina niya.She wanted to hop out immediately but Jace held her arm and shook his head. Hindi naman siya kumontra rito lalo pa nga at nakita niya na ang daming tao sa may gilid ng bahay, at may mga naninigarilyo pang kalalakihan.Si Jace ang bumaba at tiningnan ang kabuuan ng lugar. Pumasok pa ang binata sa bakuran, at nang lumapit sa may bintana ng sasakyan ay kaagad niyang ibinaba ang salaming bintana. He crossed his arms and braced those at the edge of the car's window. Kasama nun ang ulo nitong yumukod para silipin siya.Medyo hindi kagandahan ang tabas ng gwapo nitong mukha at parang naalibadbaran si Jace sa ambiance ng lugar. Pero siya ay tatanggapin niya iyon nang buo kasi yun ang talagang pinagmulan niya. Jace is ric