หน้าหลัก / Romance / The Revenge of Ellaine / Chapter 4: Emphasizing the truth

แชร์

Chapter 4: Emphasizing the truth

ผู้เขียน: Jenny Agsangre
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-05-19 01:28:25

After we finished eating, Ken immediately came to my room to take me. I didn't want to bother him with carrying me, but I knew I couldn't refuse, knowing that I couldn't really refuse his help.

Upon our arrival in my room, he gently laid me on the bed and sat beside me, opening up a conversation.

"Are you full?" he asked.

"Yes."

"Great. In that case, get some sleep," he said, preparing to leave the room. However, I couldn't help but speak up, as I also wanted to talk to him and express my personal gratitude for all the help he had given me.

"Wait a minute..."

He slightly paused upon hearing my voice, then turned to face me again.

"Do you need anything else?" he inquired.

"Not at the moment, but I just wanted to thank you for all the help you've given me," I replied.

"It's okay. No problem at all. Just focus on getting better so that you can fully recover," he reassured me.

"I just wanted to thank you personally because if it weren't for you, who knows what might have happened to me. I might not even be here right now. I don't know how I can repay you for all your help, but my life is indebted to you," I expressed my gratitude.

"Don't thank me. Thank a higher power because He's the one who healed you. I was just his instrument to save and assist you," he humbly responded.

"I know," I acknowledged.

"Rest now and don't forget to take the medicine I gave you," he reminded me.

"Thank you very much."

He then left my room, and as he headed downstairs to the living room, the following morning,

While I was in the living room having breakfast, I saw Ken coming down from his room. There were medicines laid out on the table in front of me.

"Take your medicine after you've finished eating. I need to go, and Manang Minda, please take care of her," Ken directed before leaving the Mansion.

So, we weren't able to bid him farewell, as Manang Minda watched him leave.

Meanwhile, upon his arrival at the hospital, Ken was immediately welcomed by his nurse friend, Dom.

"Good Morning, Doc Ken. I'll take your things to your office," Dom greeted warmly.

"Thanks," Ken acknowledged.

They entered the elevator together, reaching Ken's office where Dom arranged his supplies on his desk.

"Today has been quite tiring," Dom expressed, taking a seat.

"Why were you tired when you didn't do anything yesterday?" Ken retorted, a hint of a smile in his eyes.

"Oh, come on, Doc. I was busy arranging the patients' beds and assisting those who came in," Dom defended.

"That's why you're tired," Ken acknowledged.

"Yes, of course," Dom affirmed.

"Do you want to rest?" Ken inquired.

"Yes, why not, Doc? A break would be nice, but what kind of rest are you suggesting—like permanent leave from work or a complete shutdown?" Dom teased.

Ken gave Dom a serious stare before laughing, understanding that Dom was joking.

"I don't want that, but if you want a bit of rest, taking leave for a while might help, haha. Just kidding," Ken chuckled.

"Actually, I could give you that leave, even if you don't return; it's okay," Ken offered playfully.

"Oh, come on, Doc. Why are you saying that? You wouldn't see me anymore, and shouldn't you miss me, so you could tell me that?" Dom teased further.

"Why would I miss you, am I your boyfriend?" Ken quipped.

"Why does 'missing' only apply to boyfriends and not friends, haha. But on a serious note, Doc Ken, how is the patient you brought home? Is she awake?" Dom questioned.

"Yes," Ken confirmed.

"Really? Oh, you didn't tell me right away; I could have sent some fruits and food. Is she awakened now?" Dom realized.

"Yes, her condition is stable. She just needs rest and therapy to fully recover," Ken informed.

As they conversed, Ken subtly reached for some grapes on his desk and began eating.

"I felt really sorry for her and her condition in the hospital. Since she arrived here, we barely recognized her due to all the rashes on her body," Dom shared.

Ken glanced at him, listening intently but refrained from interrupting Dom's account.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • The Revenge of Ellaine   57

    Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.

  • The Revenge of Ellaine   56

    Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap

  • The Revenge of Ellaine   55

    Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap

  • The Revenge of Ellaine   54

    Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.

  • The Revenge of Ellaine   53

    Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.

  • The Revenge of Ellaine   52

    Ito ang kwento ng isang dalagang nag ngangalang Angel De Leon hindi nya totoong pangalan. Bata pa lamang si Angel ay lumaki na sya sa may tabing dagat kasa-kasama ang kanyang nanay Elena at Tatay Ramon kaya naman sadyang kinasanayan nya na ang buhay sa probinsya at ang buhay sa tabing dagat.Masipag at masunuring bata si Angel kaya naman mahal na mahal sya ng kanyang mga magulang dahil tanging sya lamang ang nag iisang anak ng mga ito,bukod sa pagiging masipag at masunuring bata ay labis rin ang kanyang angking talino at kagandahan kaya naman maraming kalalakihan sa kanilang lugar ang nagtatangkang ligawan sya dahil sa kanyang taglay na alindog.Bagamat nasa 24 years old na sya ay marami pa ring kakulangan sa kanya lalo na at sobrang layo talaga ng kanilang probinsya sa lungsod kaya naman kahit pa nakakapag aral sila sa probinsya nila ay salat pa rin sya sa kanyang mga kaalaman lalo na pag dating sa teknolohiya.Kaya't dahil sa hirap ng kanilang buhay ay tumutulong sya sa kanyang mga ma

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status