LOGINShare
CHAPTER ONE
Last Updated:
2020-07-28 12:39:233 years later..
Busy ang lahat sa paghahanda dahil mamaya ang party sa mansion ng mga De jesus. Debut ni rowy.
"And i love your gown, the color and all." Daldal ni alexa sakanila ni tasia habang nasa kwarto niya ang mga ito. Palakad-lakad ito sa kama at si tasia naman ay nakahiga sakanyang kama habang nagseselpon. At siya naman ay inaayusan at nakaharap sa vanity mirror.
The next month ang debut naman ni tasia,
"Where's dylan by the way?" Alangan niyang tanong kay alexa.
"Ewan ko ba sa lalaking iyon." Ani alexa habang palakad-lakad pa din e wala naman patutunguan.
Kung inaakala niyong magkaibigan na kami ni dylan, hindi. Iniiwasan siya nito at hindi pinapansin. Ramdam niyang kinakausap lang siya nito dahil na rin sa pakiusap ni alexa.
Masyado siyang nasasaktan sa dahilang bakit tila ayaw na ayaw sakanya ni dylan?
It's been years pero cold pa din ito sakanya. Samantalang kay alexa kay tasia okay naman ito?May kumatok sa pintuan at mula doon iniluwa nun si LUCAS SALVATIERA ang kuya ni dylan na kaibigan din nila.
Sa loob ng tatlong taon marami ng nangyari at nagbago, pero iisang bagay lang ang hindi nagbago iyon ay ang pakikitungo ni dylan sakanya.
"Hello girls, and to our beautiful birthday girl." Sabi ni lucas na bineso beso pa sila, looking at him reminds her about dylan. Dahil may hawig naman talaga sila, yun nga lang maputi si lucas at palangiti.
Samantalang si dylan matangkad na kayumangi at laging seryoso ang mukha, ang dalang nga nitong ngumiti. Nakikita nita lang itong ngumingiti kapag kausap si....
Alexa.
Yep. Hindi siya bulag. Matagal na niyang alam at napansin na dylan is in love with his bestfriend. The way he looks at her, speak at her, treat her and all. Saksi siya kung paano lumalamlam ang mga mata nito satwing tititigan si alexa, paano mangislap sa saya ang mga mata kapag nagpapatawa si alexa.
At alam niyo ba gaano kasakit iyon? Gaano kasakit halos araw araw babalandra sa harapan niyo ang katotohanang hindi ka mahal o gusto ng taong ilang taon mo ng minamahal.
It kills her everyday,"Hey rowy." Pukaw ni lucas sakanya.
"A-hh.. kanina kapa?" Biglang tanong niya. Nilapirot nito ang ilong niya,
"Kanina pa po kita kausap. " Sabi ng binata sakanya and o by the way, lucas is 23, dylan is 21 like alexa.
"Sorry masyado ata akong na-e-excite." Liar, the truth is hindi naman.
"It's natural my dear. Ganyan din ako noong debut ko eh," ani alexa at hinaplos ang pisngi niya. Napatingin siya dito through the mirror,
God, how can i hate someone like her? Someone who's genuine, sweet and a true friend? Kahit pa siya ang mahal ng taong mahal niya hindi niya ito kayang kamuhian. She love this girl. She's her friend and like ate to her.
"Na-e-excite yan kase isasayaw ni kobe " sabat ni tasia na nakadapa na sakanyang kama. Si kobe ay isa sa mga manliligaw niya,
Pinaikot niya ang mga eyeballs niya. As if,
Kung sanang si dylan mae-excite pa siya."Basta ako ang last dance" sabi ni lucas at kinindatan siya. Napatawa siya dito,
-
--------***********†**DYLAN SALVATIERAHinithit niya ng sunod-sunod ang sigarilyo pagkaraay dinikdik sa ashtray.
He was frustrated, pissed and all shit.Nasa rooftop siya ng paborito niyang tambayan, naiinis siya sa nangyayari sa buhay niya. Her dad always treat him as if wala na siyang tamang nagawa. Lagi na lang si lucas ang magaling, pinaparamdam ng mga ito na lagi siyang sablay sa lahat ng ginagawa niya.
Tapos si alexa di siya napapansin, his love.
His life was a mess, di pa siya nakaka-graduate ng college dahil puro bagsak siya. Sa malalim na pag-iisip niya biglang tumunog ang kanyang cellphone. It's alexa."Yow." Sabi niya sa dalaga.
"Where are you? The party is about to start." Anito na maingay sa background.
"Party? What party?" Sabi niyang nangunot ang noo, wala siyang maalala.
"Are you crazy? It is rowy's birthday." Naiinis na sabi ni alexa. Naiimagine niya ang mukha nito na nakabusangot.
" Sorry hindi ko alam eh." Sabi niya na tila wala sa gana.
"Crazy. She is our friend and-"
"Your friend. Not mine." Putol niya dito.
"Dylan!" Sabi nito na galit na talaga.
" Fine! Pupunta na ako." And pinatay na ang tawag. Napabuntong-hininga siya, ayaw niya sa ano mang party and family gatherings, lalo na kilala ang pamilya nila and may mga business sila sa pilipinas at sa ibang bansa. Pinipilit lang lagi siya ni alexa, sa mga ganitong party-party.
He's been in love sa kanyang bestfriend since no one knows. Basta ang alam niya lang sa lahat ng nangyayaring hindi maganda sa buhay niya may isang pakiramdam niyang maganda. Iyon ay si alexa.
When no one's care she was always there,
Hinuhusgahan siya ng mga nasa paligid niyq including his family pero kapag si alexa kaharap niya pakiramdam niya napakabuti niya.Tumayo na siya at bumaba na para pumunta kina rowy. That girl- Hindi niya ito gustong maging kaibigan, hindi naman sa hate niya ito, hindi lang niya ito gusto.
Pinakikisamahan niya lang si rowy dahil sa utos ni alexa,Hindi siya komportable kay rowy because he knows better.
May tama ito sakanya, pansin pa niya eversince na makilala nila ito.Tha's the real reason kung bakit cold siya dito dahil baka palalimin pa nito ang paghanga sakanya and in the end masasaktan ito at magiging kasalanan pa niya.------------******************RowySunud-sunod ang buntong-hininga niya habang malikot ang kanyang mga mata, hinahanap ang pamilyar na pigura ng lalaking gusto niya.
"Nakaka offend." Bulong ni lucas sakanya, pabiro lamang iyon. Kasayaw niya pala ito at ito na ang huling sayaw, akala niya isasayaw siya ni dylan. Pero missing in action ito..
"Sorry.. i just.."
"You are looking for him," Lucas told her. Napayuko siya. Kung may tao mang nakakaalam sa pagmamahal niya kay dylan si lucas iyon at tasia.
"Kahit.. kahit sa huling sandali umaasa pa rin ako na nadarating siya at isasayaw ako. I know this is crazy but, umasa pa din ako " Malungkot niyang sabi, iniangat ni lucas ang kanyang mukha.
" Don't be sad princess, don't expect too much to avoid disappointment always remember that, i hope matuto kana." Sabi nito na tila naaawa sakanya. Gusto niyang umiyak pero she's not a crying baby..
Maybe, tama ito kailangan na niyang matutunang kalimutan ang nararamdaman para kay dylan.
Bumabalandra na nga sa pagmumukha niya na may mahal itong iba diba?
Kaso hindi mapipigilan ang pusong nagsimulan ng magmahal.
Saddest birthday of her life.
Latest chapter
The promise of forever (Filipino/Tagalog)Â Â Â CHAPTER FIFTEEN
"Anong oras ka dumating kagabi?" Usisa ng kanyang ina nang naghahapunan na sila.Natigilan siya at naging mailap ang mga mata."Po? Maaga pa iyon mommy. Tulog na tulog kayo ni daddy 'nung puntahan ko kayo sa kwarto." Paliwanag niya habang naghahalo sa loob niya ang kaba."Ganoon ba? Malapit na pala ang birthday ni Tasha, anong ganap?" Nagpasalamat siya nang iniba ng kanyang ina ang topic."Hindi ko pa po alam my, naguguluhan kasi si Tasha kung party o kumain na lang po sa labas." Sabi niya habang ipinagpatuloy ang subo. Tumango-tango ang ina at ang kanyang ama ay tahimik lang na nakikinig sa kanila habang kumakain ito.Kabang kaba talaga siya at baka mapansin ng mga ito na nagsisinungaling lamang siya.Binilisan niya ang pagkain upang maka-akyat na siya sa kanyang kwarto.Pagkatapos kumain, dali dali na siyang nagpaalam sa mga magulang na aakyat na at maliligo.
The promise of forever (Filipino/Tagalog)Â Â Â CHAPTER FOURTEEN
Nang matapos na sila sa mainit na sandali, pabalibag na inihiga ni Dylan ang sarili sa tabi ni Rowy.Hindi naman alam ni Rowy kung ano ang sasabihin o gagawin pagkatapos ng tagpong iyon sa kanilang dalawa. Hindi rin kumikibo si Dylan at nakatingin lang sa kisame na tila malalim ang iniisip.Ibinalot niya sa sarili ang makapal na blanket at umupo,"Aalis na ako." Ang tanging nasambit niya sa binatang nakatitig pa rin sa kisame.Ano? Nagsisisi na ba ito?"Okay." He said without any emotions.Bakit parang gusto niyang maiyak? Sabagay ano ba ang i-e-expect niya? Umaasa ba siya na matapos siyang angkinin ni Dylan eh magkakagusto na ito sa kanya? Fool of her!Kinalap niya ang mga nagkalat niyang kasuotan sa sahig at may pagmamadaling nagbihis.Pagkaraa'y naglakad na siya patungo sa pinto, alam niyang madilim na sa labas kaya kailangan na rin niyang makauwi.
The promise of forever (Filipino/Tagalog)Â Â Â CHAPTER THIRTEEN
Dylan's car stopped at an expensive condo in Libis Quezon City. When they parked their cars, She did not get off immediately.She waited for him to get off and approached her car. He knocked on the driver's seat window, and she immediately got off.Damn! She is still in her uniform. Halos gusto niyang manlambot nang makita muli ang napaka gwapo nitong mukha. "Blink." Untag nito sakanya."Huh?" He said, but she blushed when she realized that she did not blink as she watched him.She was stunned when he suddenly put his hand around her shoulder. They were too closed to each other almost hugging."Come with me." He said then they walked towards the entrance.Wala namang problema until they got on the elevator because the staff there seemed to know him.Dylan removed his hands, when they were inside the elevator. She was even more restless because they were just two inside of it at kung anu-ano na ang kanyang naiisip na mangyayari mamaya lamang. "Are you nervous?" Dylan asked her. On the
The promise of forever (Filipino/Tagalog)Â Â Â CHAPTER TWELVE
Halos hindi siya nakatulog magdamag dahil iniisip niya ang mga mangyayari kinabukasan.Kaya pagka-umaga agad siyang tumayo at naligo, may pasok din naman siya ngayong araw.Iniisip niya kung anong idadahilan niya sa mga magulang niya na late siyang makakauwi. Usapan kasi nila ni Dylan na magkikita sila ngayong araw at baka ma late siyang umuwi, ngayong araw magaganap ang dapat maganap.Pinakatitigan niya ang hitsura sa salamin at halatang tila di siya nakatulog sa magdamag. Nanlalalim kasi ang mga mata niya at tila matamlay ang mga dating ng mga ito.Kinuha na niya ang kanyang bag, at bumaba na sa may sala para magpaalam sa mga magulang. Di na rin siya kakain dahil wala siyang gana."Goodmorning ma, Goodmorning dad." Bati niya sa mga ito na nakabihis na rin."Goodmorning, ang aga mong nakabihis baby?" Puna ng kanyang ina, matapos siyang halikan sa pisngi. Nag-iwas siya ng tingin sa in
The promise of forever (Filipino/Tagalog)Â Â Â CHAPTER ELEVEN
DYLAN"Talaga bang lilipat kana sa condo?" Usisa ng kanyang ina nang maabutan siya sakanyang silid na nag iimpake ng iilang mga damit niya."Yes mama, mas okay na ito. Dahil kung nandito ako hindi ko maipapangakong hindi kami mag aaway ni papa. " Sabi niya sa ina na bakas sa mukha ang kalungkutan."Ma naman huwag ka ng malungkot para namang ang layo layo ng lilipatan ko." Natatawa niyang sabi sa ina na ngayon ay nakaupo na sa dulo ng kanyang kama."I'm sad kasi mamimiss ko ang bunso ko. Nasa malayo na nga si Lucas pati ba naman ikaw. "Anito na tila nangongonsensya pa."Ma, we both know that this is the right thing to do." He said while packing."Yeah, yeah.. basta mag iingat ka lagi. And please lang huwag ka ng magpupunta sa mga bar and driving while drunk." Abiso nito sakanya na ikinatango na lang niya, ilang saglit pa nagpaalam na ang ina na lalabas na n
The promise of forever (Filipino/Tagalog)Â Â Â CHAPTER TEN
"Rowy?" Nabigla pa siya sa tinig ni lucas na kasalukuyan niyang kausap sa video call."Yes?" Tila wala sa sariling sabi niya sa kaibigan."Tinatanong kita kamusta na ang pag aaral niyo at kailan graduation niyo." "Teka nga, may masakit ba sa'yo? Kanina kapa wala sa sarili." Usisa pa ng kanyang kaibigan."Saglit lang ha?" Tumayo siya mula sa pagkakaupo sakanyang kama at tinungo ang mini refrigetator na nasa kanyang kwarto at kumuha doon ng tubig.Nawawala siya sa sarili kakaisip sa nangyari kagabi. Di nga siya nakapasok ngayon."Okay naman and 1 month from now
