บทที่35 ความสงบก่อนพายุ

ในยามนั้นเอง ภายในหอคัมภีร์ ณ อีกด้านหนึ่ง ร่างอรชรในชุดขาวบางเบาราวม่านหมอกกำลังก้าวเดินอย่างสง่างาม เซี่ยชิงหลัว ใบหน้างดงามปานภาพวาด ขาวผ่องราวหิมะแรกของปี ทุกย่างก้าวของนางดูเหมือนสายลมเยือกเย็นโอบรัด

นางพินิจม้วนคัมภีร์ทีละเล่ม สีหน้าเงียบขรึม หากแต่แฝงความตั้งใจแน่วแน่ เคล็ดวิชาหิมะนิรันดร์ที่นางบ่มเพาะอยู่เป็นเพียงพื้นฐาน นางต้องการสิ่งที่จะเสริมพลังหิมะให้ยิ่งลึกซึ้งยิ่งขึ้น

จนในที่สุด นางเลือกได้สองวิชา หนึ่งคือ “สายลมเหมันต์พัดพราย” เคล็ดวิชาการเคลื่อนไหวซึ่งผสานกับพลังเยือกเย็น อีกวิชาคือ “ม่านน้ำแข็งพิสุทธิ์” ซึ่งเป็นวิชาป้องกันชั้นเยี่ยมที่สร้างเกราะน้ำแข็งไร้รูปร่างโดยพลังจิต

ในอีกมุมหนึ่ง หลัวเทียนอี้ ชายหนุ่มในชุดดำเรียบปราศจากลวดลาย ดวงหน้าเยือกเย็นคล้ายไร้อารมณ์ ยืนอยู่เบื้องหน้าชั้นคัมภีร์ที่แผ่กลิ่นอายประหลาด เขาหยิบม้วนหนึ่งขึ้นโดยไม่ลังเล พลังลึกลับที่แผ่ออกมาคล้ายจะแผ่กลืนเข้าไปในมิติ

จูซงเทียน ร่างผอมซีดในชุดคลุมสีม่วงดำ ลูกปัดกระดูกแขวนแนบที่เอว เขากำลังอ่านคัมภีร์ที่แผ่กลิ่นอายวิญญาณล่องลอยอย่างตั้งใจ มันคือวิชาเรียกขานวิญญาณเสริมพลังให้การควบคุมของเขาล้ำลึกย