บทที่ 65 มังกรสีเทา

ถึงแม้ว่าฉันจะเคยได้ยินมาว่ามีเทศกาลขึ้นสองค่ำเดือนสองเชิดหัวมังกร แต่ฉันก็ไม่เคยไปเฉลิมฉลองเทศกาลนี้ ฉันก็เลยถามหลิวหลงถิงว่าเมื่อถึงตอนนั้นมันต้องสนุกมาก ๆ ใช่ไหม?

หลิวหลงถิงหันมาพยักหน้าให้ฉัน แล้วพูดว่าใช่สิ ถึงตอนนั้นฉันก็จะเห็นว่าองค์เทพกับร่างทรงคนอื่น ๆ ก็ถือว่าเป็นการพาฉันออกไปเล่นสนุก ๆ สักหน่อยด้วย

พูดจริง ๆ นะ ผ่านมาตั้งนานขนาดนี้ ฉันเคยเห็นร่างทรงที่มีระดับชั้นที่สูงกว่าฉันเยอะมาก อย่างเช่นเสวียเทียนเจ๋อที่ยังดูว่าเป็นวัยรุ่นอยู่ ก็คือร่างทรงเดิมของเฟิ้งฉีเทียน เมื่อหลังจากที่ฉันถามเฟิ้งฉีเทียน ก็ได้รู้ว่าเขาอายุสามสิบเก้าปีแล้ว ดังนั้นเทศกาลขึ้นสองค่ำเกือนสองนี้ ฉันก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตารอเป็นอย่างมาก ๆ ฉันก็ไม่เชื่อว่าทั้งเมืองปักกิ่งนี้จะไม่มีร่างทรงที่อายุไล่เลี่ยกันกับฉันเลย

หลังจากที่ถวนจือซูส่งข่าวให้ฉันว่าเว่ยฉงเสียชีวิตแล้วนั้น หลิวหลงถิงสัญญากับฉันว่าจะไปช่วยชีวิตเขา เมื่อตอนกลางวันได้ยินที่หลิวหลงถิงพูดขนาดนี้ฉันก็รู้สึกซาบซึ้งในบุญเขามาก แต่เมื่อตอนที่หลิวหลงถิงไปช่วยชีวิตเว่ยฉงก็ต้องใช้พลังชีวิตของตัวเขาเอง ฆ่าคนง่ายแต่ช่วยชีวิตคนมันยากนะ? ตัวอย่างเช่นฆ่าคน