เดิมทีอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรขึ้นมาได้ ฮั่วเยี่ยนฉือเม้มริมฝีปากแน่นและไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาหยิบกุญแจรถและเสื้อคลุมออกจากห้องไปเฉียวสือเนี่ยนขี้เกียจเดาว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เรื่องงานเธอก็ช่วยจัดการไม่ได้ เรื่องส่วนตัวเธอก็ไม่อยากยุ่งหลังจากที่เป่าผมแล้ว เฉียวสือเนี่ยนก็ขึ้นมา
ป๋ายซื่ออวี้ยังไม่ทันจะพูดจบ จู่ ๆ เขาก็เห็นว่าฮั่วเยี่ยนฉือกำลังคุยโทรศัพท์และเดินออกมาจากทางออกฉุกเฉินเขารีบพูดขึ้นทันที “เยี่ยนฉือ อีอีถูกทำร้ายขนาดนี้ คุณต้องทวงความยุติธรรมให้เธอ!”ฮั่วเยี่ยนฮือเหลือบมองเฉียวสือเนี่ยนเฉียวสือเนี่ยนเองก็มองหน้าเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ด้วยเช่นกันเมื่อได้ยินจากปา
“พ่อ ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ” ป๋ายอีอีเสียงแหบพร่า “ตอนนี้หนูไม่เป็นอะไรแล้วไม่ใช่เหรอ?”“เพราะลูกยังโชคดีไงล่ะ! พ่อก็ยังบอกเลยว่าถ้าช่วยไม่ทันลูกคงไม่มีลมหายใจแล้ว!”ป๋ายฉื่อหยูยิ่งพูดยิ่งใจหาย เขาเดินเข้าไปเอาเรื่องเฉียวสือเนี่ยนอีกครั้ง “เธอมีอะไรไม่พอใจก็มาลงกับฉัน อย่าทำร้ายลูกสาวฉันอีก!”“พ่ออย่าทำแ
เฉียวสือเนี่ยนได้แต่ยิ้ม ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา“ควรเมินเขาไปซะ เมียตัวเองได้รับบาดเจ็บแท้ ๆ แต่ไม่อยู่เป็นเพื่อน กลับไปอยู่กับคนอื่น!”คุณหมอทายาให้เฉียวสือเนี่ยน ก่อนจะใช้ผ้ากอซพันมือเธอเอาไว้“ระวังอย่าให้โดนน้ำนะคะ และทายาอย่างสม่ำเสมอ ไม่อย่างนั้นจะเป็นแผลเป็นที่ไม่สวย”“ขอบคุณค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว”ใ
นอกจากนี้ยังช่วยให้เธอไม่ต้องฝืนใจอยู่กับฮั่วเยี่ยนฉือ ต่างฝ่ายต่างเกลียดขี้หน้ากันอีกลุงอู๋เถียงเธอไม่ได้ “งั้นก็ได้ ลุงจะไปบอกคุณท่านเฉียวให้ก็แล้วกัน”เมื่อวางสายแล้ว ฟู่เถียนเถียนก็โทรศัพท์มาหาเธอเฉียวสือเนี่ยนกดรับสาย ก่อนจะเล่าเรื่องซึ่งราวกับละครเรื่องหนึ่งให้ฟู่เถียนเถียนฟังด้วยน้ำเสียงเรี
กลับมา?พูดเหมือนกับวิลล่าหลงเถิงเป็นบ้านของเธอจริง ๆ อย่างนั้นแหละเมื่อได้ยินคำถามไร้สาระของฮั่วเยี่ยนฉือแล้ว เฉียวสือเนี่ยนก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน ก่อนจะเดินจากไปป้าหวังซึ่งรีบร้อนออกมาจากห้องครัว เรียกเธอเอาไว้ก่อน “คุณผู้หญิงจะไปไหนคะ ยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย!”“ฉันรีบค่ะ ไม่ทานแล้ว”พูดจบ
คำพูดที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงของฮั่วเยี่ยนฉือดังขึ้นในหูของเฉียวสือเนี่ยน เธอรู้สึกสมเพชเป็นอย่างที่สุด จึงเม้มปากลงแน่นเพราะไม่อยากตอบอะไรกลับไป“จะเกิดอะไรขึ้นได้อีกล่ะ เศษกรวดหรือเศษแก้วปักเข้าไปในเนื้อของเธอน่ะสิ” คุณหมอเป็นฝ่ายตอบแทนฮั่วเยี่ยนฉือนึกอะไรขึ้นมาได้ “เศษหินที่อยู่บนถังขยะ?”เฉียว
หลังจากครั้งที่แล้ว ที่เฉียวสือเนี่ยนให้เงินเขาห้าแสนบาทเพื่อเหมาทั้งเดือน ฮั่วเยี่ยนฉือจึงไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีกโดยปริยายเขาพูดเหตุผลที่ฟังขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ “ฉันไม่มีเวลาไปต่างจังหวัดกับคุณตาและเธอ ก็เลยดูแลค่าใช้จ่ายในการเดินทางให้”เฉียวสือเนี่ยนปฏิเสธ “ไม่ต้อง ตระกูลเฉียวของพวกเราต