All Chapters of BRING YOUR CRUSH TOMORROW: Chapter 1 - Chapter 10
13 Chapters
CHAPTER 1
"Hi, Mr. Carreon. Good morning" naka-ngiti kong bati sa kaniya pagka-pasok na  pagka-pasok ko pa lang sa room namin, and then I winked. Greeting him everyday used to be my daily routine. Sanay na sanay na ako sa pagpapapansin. Since then, may crush na ako kay Cael. Hearing his name is already intriguing, what more when you see his actual appearance? He's a tall guy with a kissable lips, beseeching eyes, pointed nose and a fierce-looking man. He is well known as a university basketball player, kaya gano'n na lamang siya pag-agawan at pagkarandapaan ng kababaihan, sa loob or labas man ng university na pinapasukan namin. Bihira mo lang siyang makikitang ngumiti, that's why it feels heaven when you see he does. May pagka-masungit. He easily get annoyed over small things. Nonetheless, he's still the reason why I'm enjoying those disgusting slash boring subj
Read more
CHAPTER 2
Matapos kong i-seen ang huling chat ni Cael ay agad kong cinontact ang mga kaibigan ko. Contacting... Fatie joined the video call. "Ano na naman ba 'yon? Matutulog na 'yong tao, oh?" bungad niya. Sheena joined the video call. "What's goin' on? Bulabog naman. I'm talking with my bebe, eh" sambit niya naman. "Ang sasama ng ugali niyo, ha? May chicka nga kase akoo," sambit ko't saka t
Read more
CHAPTER 3
Cael's POV. Simula nang iwan ako ni Catricia, naging ilag na ako sa mga babae. Catricia was my childhood friend, she's sweet, too jolly, sobrang kulit niya. She left me 13 years ago. Hindi ko na siya natagpuan. I tried to find her in any social media flatforms but I couldn't find anyone who has the same name with her. I haven't got a chance to know why she did not even bid a goodbye. I know we were still young that time but I know it was love, kaya gano'n na lamang kalaki ang impact ng biglaan niyang pagkawala. Growing up without the girl I first loved beside me was never been easy not untill I met this girl, Ava. I do not know why but everytime I see Ava, I see Catricia. She is makulit too, sweet and super caring like Catricia used to be. Alam mo 'yong feeling na parang kilalang-kilala na niya ako? I don't know pero kahit naman hindi ko pinapansin 'yon, nakagaanan ko na rin ng loob, siguro dahil na rin sa pangungulit niya araw-araw.
Read more
CHAPTER 4
Cael's POV. After that night, I was too excited na pumasok, that crazy girl made feel so energetic.Humarap ako sa salamin na dati ay hindi ko naman ginagawa. Napapakanta ako habang inaayos ang aking buhok. Tinitigan ko ang aking sarili. "Ayan, g'wapo mo na naman, Cael." Nilinis ko ang buong k'warto ko bago ito tuluyang nilisan. Nakakapanibago ang araw na 'to, alam mo 'yong hindi ka nakararamdam ng pagod kase alam mo sa sarili mong masaya ka? I still can't identify my cause of euphoria. Hindi ko alam, is this because of Ava? Ngayon lang ulit ako nakaramdam nang ganito mula ng iwan ako ni Catricia.Ibang-iba ang araw ko ngayon, I do not know why pero sobrang aliwalas talaga. _________________ As I entered the classroom, bumungad sa akin ang isang babae; nakaub-ob sa desk, I know it was her. Pakiramdam ko ay parang mas lalo pa akong sumigla. "Aga, ah," whispered I. Bahagya kong nasampal ang aking pisngi. Fuck! Para a
Read more
CHAPTER 5
Imagine, the man I've been crushing for so long is now my bestfriend. From that day when he chucked my shoulder and sat beside me, asked me if he could borrow the other pair of my earphones, when he told me a small details about him, from that day we became so close from each other. We went to different places. We're having deep talks everynight. We talked about our favorite foods, the places we want to go to as we finished our studies and once get a stable job. We talked about our favorite colors and those people we hate the most. We talked about our favorite teachers and best experiences. We talked about childhood memories that we won't ever forget. I felt like I found a home with him. Pakiramdam ko'y nagkaroon ako ng kakampi in every day that is passing by and in all the things I do. Through month, ang dami na naming napagsaluhan. Umiyak pa nga ako sa kaniya dahil sa lessons na hindi ko maintindihan. Halos lahat yata ng tungkol sa akin, n
Read more
CHAPTER 6
CAEL'S POV I am not that expressive when it comes to  what I feel towards someone pero si Ava, she is that someone na hindi ko na hahayaang mawala pa. Ayaw ko nang mawala siya sa tabi ko, kapag nangyari 'yon, malulungkot ako nang sobra, kaya kahit may pag-aalinlangan, kahit kinakabahan, kahit may takot na baka i-reject niya ako, nag-lakas loob akong umamin sa kaniya. Whatever happens, happen. Natapos ang gabi ng pag-amin ko sa kaniya ng tunay kong nararamdaman. Sobrang saya kase sabi niya gustong-gusto niya ako. Gusto niya pa rin ako.  After that memorable night, hindi pa naging kami but the closeness between us never fade. Walang nagbago sa amin, nanatili sa dati. Mas marami pa kaming napagsaluhan, mas lumalalim pa ang mga nararamdaman. Ang baduy man or baka sabihin ng iba, nag-aaksaya lang kami ng oras but yeah, we're MU I guess. Kahit kailan, hindi naging aksaya ang oras kapag siya ang kasama ko. Ang totoo n
Read more
CHAPTER 7
Ava's  POV Taking pictures, listening to our favorite musics, eating foods we love the most, drinking coffee while raining, doing so much school works, walking while holding each other's hand,  we did all of that together. Lahat sinubukan namin ng magkasama. Nagsimula na rin kaming bumuo ng mga pangarap na tutuparin namin ng magkasama. "We will be great doctors. Tapos kapag may sakit ako, ikaw ang mag-aalaga sa akin, tapos kahit wala kang sakit, araw-araw kitang aalagaan," usal niya. "Sino magpapaanak sa akin?" asked I out of nowhere. "Balang araw? Syempre ako, para saan pa at naging doctor ang mister? Iingatan ko kayo ng mga magiging anak natin, ako ang unang sasalubong sa kanila." Lumilipas ang mga araw. Away, bati, away, bati, away, but at the end of the day, sa piling ng isa't isa pa rin uuwi. Minsan may mga hindi pagkakaint
Read more
CHAPTER 8
"Ano na namang klaseng assignment 'yan? May matututunan ba tayo r'yan? Ano ba naman 'yan?!" I heard some of my classmates complained. "Paano ako? Wala naman akong crush. Sino ang dadalhin ko? Paano ako gagraduate?" "Bwiset talagaaaaaa! Sino ba naman ang matinong teacher ang magpapa-assignment ng ganiyan?" Napatawa nalang ako sa mga reklamo nila. Kung hindi siguro kami naging close ni Cael, baka hindi rin ako maka-graduate, siya lang naman ang crush ko eh. They seem so heavy-headed right now. While here I am, chill. Wala akong problema. "This would be fun, omg! Gonna call my boyfriend now." "I'm nervous." "I'm gonna bring my bebe." Naririnig ko naman sa iba. Malamang, may mga jowa ang mga 'to. Ang iba ay natutuwa at ang iba naman ay hindi. Kani-kaniyang hinaing, kani-kaniyang hagip kung sino ang da
Read more
CHAPTER 9
Till now, I can't help to smile whenever I'm reminiscing those days; our kajejehan and kahuratan, and the reasons kung bakit kami nagkatuluyan ni Cael; the man I have dreamed of for so long is now my husband and a father of my kids. Nag-uumapaw pa rin ang puso ko sa galak. Sabi ko na, siya talaga ang para sa'kin. I didn't know why kung bakit pina-assignment ni ma'am 'yon na hindi naman talaga part ng curriculum but I'm glad and thankful she did. Pero balita ko---she did it just to boost our confidence raw, since graduating na rin daw naman kami, para daw may mabaon kami na memories from her, it was so effective naman kase my confidence has been molded into the higher level, nawala lahat ng hiya ko sa katawan, nawala lahat ng kaba t'wing haharap ako sa taong pinangarap kong makasama. I still feel the tingle, I still see the spark, I still recall in my mind the sweetest smile I've ever seen every time I'm recounting the happiest event in our l
Read more
CHAPTER 10
I awakened when I felt that he was moving, I looked up and smiled genuinely toward him, kinusot-kusot ko naman ang aking mga mata mula sa pagkakanulat ng mga 'to. "Good morning, Mr. Carreon, how was your sleep? Ayos naman ba? Wala bang masakit?" bati ko. Titig na titig naman siya sa akin. "Bakit ako naandito?" muli niyang tanong na tila ba ay nagtataka bilang tugon, "what am I doin' here? Where is my wife, where are my twins? Nasaan sila? Gusto ko silang makita." He acts like a flabbergasted one. "Doc., nandito ba sila? Puwede ko bang makita si Ava at ang mga anak namin?" Mas lumapit pa ako sa kaniya at hinaplos ang kaniyang buhok. "It is me, Ava. Remember? Ako 'to, 'yong misis mo. Ikaw si Cael, ang mister ko. Nandito lang ako sa tabi mo, I won't leave you, okay?" Sa hindi mabilang na pagkakataon. "Are you my wife?" muli niyang tanong. I just nodded and gave him a smile, a smile na nandito lang ako p
Read more
PREV
12
DMCA.com Protection Status