CHAPTER 22NAG-IMPAKE na ako ng mga gamit ko, I mean ang dinala ko lang ay ang shoulder bag ko at saka pera at phone. 'Yon lang, hindi na ako nag-abalang mag-impake ng damit kasi bahay naman namin ang pupuntahan namin kaya may damit ako doon.Lumabas na ako doon at nakita ko naman silang dalawa na may dalang sobrang laki na maleta.Putchangina ang mga 'to.Pumunta naman ako sa direksyon nila at saka inis na pinamewangan silang dalawa na inosenteng nakatingin sa'kin."Baka pati mansiyon dadalhin niyo na. Putchangina! Dalawang araw lang tayo doon tapos ang maleta niyo pang isang buwan!"Inis na pasinghal ko sa kanila."Oh tapos? Nandito lahat ng importanteng gamit ko."Sagot naman ni Xiewez na ikinatango naman ni Deimos.Kunot noong tumingin ako kay Deimos. "Nakakaintindi ka na ng tagalog?"Marahan naman itong tumango. "Yes, but not really, besides I'm a fastlearner that's why I can easily learn it. And Xiewez is also helping me."Tu

CHAPTER 24KANINA pa nila kinukulit ang kapatid ko na makipaglaro sa kanila ng tagu-taguan kaso lang mapilit ang kapatid ko.Palaging no ang natanggap ng dalawang isip-bata sa kapatid ko. Parang silang dalawa pa ang bata kaysa sa kapatid ko na dyes anyos pa ang edad."Sige na... Play with us... we are your Kuya."Nakangusong sabi ni Deimos kay Thren na ikina-iling naman ng kapatid ko at pinamewangan siya.To think that medyo marunong ng magtagalog si Deimos kaso lang hindi pa as in na magaling talaga, may accent pa ito sa bawat pagbigkas niya sa wikang tagalog.Pinagkrus naman ni Thren ang kaniyang braso at saka matalim na tiningnan ang dalawang parang asong nagmamakaawa."Stop acting like a kid! You two are already teenager yet you still want to play hide and seek, why don't you hide forever?"Inis na sabi ng kapatid ko na mahina ko namang ikinatawa.Ganito kasi ang kapatid ko lalo na't kilala ko ang lalaking dinala ko dito o ako

CHAPTER 26NASA BAHAY na kami, hindi namin sinabi kina Mama at Papa ang nangyari kani-kanila lang sa grocery dahil baka itakin ni Papa ang lalaking 'yon.Pinamewangan naman ako ni Mama, "Bakit ang tagal niyo? Halos dalawang oras na kayong nandoon ah."Ngumise naman ako sa kaniya para itago ang kaba, ayoko kasi na magsinungaling sa parents ko... I considered this as white lies."Kasi ang daming tao ang nakapila sa counter kaya natagalan kami, tapos ang dalawang lalaki..."tukoy ko kina Xiewez at Deimos na ikinakunot naman ng noo nila," Ginutom sila kaya wala kaming magawa kun'di ang kumain muna."Pagpapaliwanag ko sa kanila at mukha namang naniwala sila sa sinabi ko."Gano'n ba, mabuti naman at pinakain mo muna silang dalawa."Nakangiting sabi ni Mama na ikinatango ko rin naman at saka nagthumbs-up."Oo naman, masama ang magpapalipas ng gutom."Nakangising sabi ko sa kanila at tumangi naman ito.Napatingin naman ito kina Xiewez at Deimos na masam

CHAPTER 28PAGOD akong napabagsak sa kama, alas otso na nang gabi na kami naka-uwi tapos naglalakad lang kami. Mabuti naman at mala boyscout sila Deimos at may dala silang flashlight at saka pagkain na rin kaya huminto muna kami doon sa may tabi ng puno at saka inilapag ang picnic blanket para doon kumain.Hindi naman gano'n ka dilim dahil may buwan naman na nakagabay sa'min at saka medyo maliwanag naman, sapat na para makita namin ang kinakain namin at ang kumakain.Kagaya nga ng iba ko pang kasamahan, alam kung nakatulog na ang iba dahil sa pagod, kagaya ko. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako dahil sa pagod at antok.NAGISING ako dahil pakiramdam ko ay may nakatingin sa'kin, kahit na gusto ko pang matulog at ipikit ang mga mata ko, mas pinili ko nalang na imulat ito.Pakiramdam ko nga kasi na may nakatingin sa'kin.Nang maimulat ko na ang aking mga mata halos mabuwal na ako sa hin

CHAPTER 30LAST DAY na ngayon kaya napagpasyahan nalang namin na magbonding kami kasama sina Mama at saka si Papa, pero syempre dito lamang sa bahay dahil hindi pa naman makakalabas si Papa sa bahay kasi mahina pa ang katawan nito."Ma, lalabas muna ako bibili lang ako ng mga ingredients sa grocery."Pagpapaalam ko sa kaniya at tumango naman ito bilang pagsang-ayon."Okay, isasama mo rin si Xiewez para may kasama ka."Nakangiting sabi ni Mama na ikinabuntong-hininga ko naman."Naku, 'wag na Ma, baka nakakaabala na ako sa kaniya, isa pa kaya ko naman na pumunta sa grocery na walang kasama e."Sabi ko rito na mahina niya namang ikinatawa.Nakangiting hinaplos niya ang buhok ko, "I know pero kailangan talagang kasama mo si Xiewez baka kung ano ang mangyari doon sa'yo."Kung alam mo lang talaga, Ma.Tumingin ito kay Xiewez at saka tinawag niya ito, nagtatakhang lumingon si Xiewez kay Mama at saka may parang pinindot siya sa kaniyang wheelchair.