Pigil na pigil ko ang sarili na 'wag tumayo at umakyat na lang sa taas. Para akong tinotorture habang kumakain dahil katabi ko siya. Kokonti na nga lang ang pag-kain ko pero hirap na hirap akong ubusin, pati ang pag nguya ko at lunok ang hirap. Bakit ba kasi dito pa tumabi ang lalaking `to. Sana doon na lang siya sa tabi ni Kuya. Mas keri ko pa iyon, makakain pa ako ng matiwasay. Sa totoo lang kanina pa ako nag-tataka sa magulang ko. Ilang taon din hindi nag-paramdam ang anak anakan nila, Hindi ba sumama ang loob nila sa ginawa nito? Pagkatapos nila pag-aralin at makapag tapos bigla na lang nawala na parang bula. Tapos ngayon para namang kabute na bigla na lang susulpot at aasta na parang walang nang-yari? Wow! Madali para sa kanila na mapatawad ang lalaking ito? Hindi ba sila nasaktan? Kasi ako sa laki ng atraso niya sa akin. Hinding hindi ko siya mapapatawad! Paano na lang kung malaman nila na naging kami at iniwan ako sa ere ng lalaking ito? Hindi man lang nag-paala

“Sh*t.” Nakukunsume na sabi niya bago napahilamos sa kanyang mukha. “Sh*t ka rin!” Balik na sabi ko sa kanya. Hindi naman ito makapaniwala na tumingin sa akin. “Hindi ikaw ang sinasabihan ko Kylie Madelyn! ‘yang bunganga mo!” Galit na bulyaw niya habang namumula na ang mukha sa galit. Inirapan kolang siya at balak na sanang lagpasan sila ng muli itong mag-salita. “Don't you dare to turn your back on me. You should be thankful that we waited for you! If not, you take a Taxi!” What? At bakit naman ako mag tataxi ‘e meron akong kotse? Pinag-sasabi nito ni Kuya. “I have a car so why should I take a taxi?” Masungit kong sabi. “Iyan nga ang dahilan kung bakit ka namin hinintay! Ginamit nila mommy ang kotse mo! At sa amin ka sasabay ni Jace pagpasok! Oh, mali sa kotse ka pala ni Jace sasakay dahil susunduin ko pa si Roman. Pasalamat ka nga sinabi ni Jace na hintayin ka namin kung hindi maglalakad ka palabas ng subdivision!” Galit niyang bulyaw sa akin. “What?! are you se

(Chapter 75) Naka-kunot ang aking noo habang tinutungo ang aking opisina. Bwiset talaga na lalaki ‘yon! Close ba kami para mag-tanong siya? Kung umasta akala mo walang nagawa sa akin. Wala siyang pakialam sa akin. Hindi na kami katulad ng dati na okay pa. Sana maisip niya ‘yon. Tinanguan ko lang ang aking secretary ng madaanan ko siya at dere-deretsong pumasok sa loob ng dati kong opisina. Nangunot ang aking noo ng makitang naka-ayos na ang mga gamit ko at nakalagay na sa isang box. Naglakad ako palapit sa table kung saan nandoon ang aking gamit, tinignan ko kung lahat ba ay nandoon na. Napatango-tango ako dahil maayos ang pagkakasalansan at hindi magulo, kumpleto na rin at nalagay na lahat ng importanteng gamit ko. Pero kahit gano’n hindi ko naiwasan na mapataas ang aking kilay dahil naka-ayos na agad ang mga gamit ko, Gano'n na ba talaga nila kagustong umalis ako dito? Inunahan pa nila ako sa pag-liligpit. Tss. Gustong gusto na ba ng lalaking iyon na magamit ang opisi

Kylie point of view “What's the taste? delicious?” Liam asked excitedly while looking at me, He was waiting for my comment on the carbonara. He cooked was good. I pretended to think and tasted another one. I just wanted to make fun of him. But honestly, he is good at cooking and it's delicious. “Hindi ka na nakapag-salita? Sarap no?” Proud niyang sabi. Hindi pinansin ang ginagawa kong pang aasar sa kanya. Hindi naman na ako sumagot at pinunasan na lang ang aking labi. Baka lumaki pa ang ulo niya kapag pinuri ko ang pag-luluto niya ‘e. Naisipan kasi niya na ipag-luto ako ng pasta at steak kesa umorder pa daw kami sa labas. Kanina pa kami nakarating dito sa mansion, nag-kwentuhan muna kami about sa nang-yari kahapon at sa pagbabalik ng Ex ko. Hindi na kasi siya makapag-hintay kaya agad-agad akong pinag-kwento. Nang ma-kwento ko na sa kanya ang lahat ay hindi rin niya nagustuhan ang pagbabalik ng Ex ko. Pati na rin ang pag agaw nito sa posisyon ko sa kompanya.

Jeez! What is this? Bakit sobra akong kinakabahan! Ano ba talagang tinatago nila sa akin? Saka ano ang ibig sabihin ni daddy na wala na akong magagawa kung hindi sumunod sa kanila? D*mn this. Why is this so complicated, I just want to know their reason. Iyon lang naman ang gusto ko. “What? Daddy, you can‘t tell her!” Singit naman ni Kuya. “Shut up, Kylde! This is your sister wants. Let her, After all everything is getting closer.” Sagot ni Daddy sabay tingin ulit sa akin. “Now, what is your desicion, Kylie? Gusto mo na bang malaman?” Muling tanong niya. Nandito na rin naman ako, mas magandang malaman kona ang totoo para matapos na ito at hindi na ako mag-isip ng mag-isip pa. Hindi ko akalain na masyado palang malihim ang pamilya ko. “Yes, I want to know. Tell me dad.” Matapang kong sagot na siyang kinatango niya ng dahan dahan. “Remember what I said, when you know everything now, There is nothing you can do but to follow our decision.” “Yes, tatandaan ko an