CHAPTER 31CLEMENTINE DESCHAMPSKanina pa 'ko nakatingin at nagpapalakad-lakad sa harap ng salamin. Nakasuot lamang ako ng isang simpleng damit na kulay berde na nabuburdahan ng mga pulang rosas. May laso ito sa dibdib at berdeng bato sa gitna. Ang buhok ko naman ay hinayaan ko na lang nang nakalugay. Ang tatlo lang naman ang nagpumilit na ayusan ako at lagyan ng kolorete sa mukha."Bagay na bagay sa inyo ang ayos n'yo," puri ni Fantine. "Talagang napakaganda n'yo, Madame."Nahihiya akong ngumiti at tumingin sa salamin. "Hindi naman gaano...""Lalo na ang damit n'yo, Madame," dagdag niya. "Talagang tumutugma sa inyo ang disenyo at kulay nito.""Sa totoo lang, gusto ko rin ang kulay na 'to," sagot ko. "Napakapresko at kalmado nitong tignan."Tila may naisip siya sa sinabi ko. "Madame, ang sabi nila, kapag nagugustuhan ng isang

CHAPTER 33CLEMENTINE DESCHAMPS"Madame, nakahanda na po ang lahat," nakangiting wika ni Fantine matapos isara ang huling kahon na dadalhin namin sa biyahe.Ngumiti ako at sinara na ang librong binabasa ko. "Mabuti naman. Maaari na tayong umalis mamaya."Lumabit siya sa'kin at inabutan ako ng pares ng puting guwantes. "Suotin n'yo po 'yan.""Salamat," sagot ko at kinuha ito para suotin."Madame," wika naman ni Isabelle. "Nandito na po si Duc Richard at Marquis Saber.""Papasukin n'yo na sila."Tumango si Isabelle at sinenyasan si Julie na buksan ang pinto. Pumasok naman sa silid ang magpinsan at nakangiting bumati sa'kin. Ngumiti na lang din ako sa kanila at pinaupo sila."Halos kalahating araw din pala ang magiging biyahe natin," wika ni Richard."Mauuna muna tayong pumunta sa Rouen para bisitahin ang mga magulang ni Madame. Pagkatapos ay pupuntahan din natin ang ampunan sa lugar nila. Sandali lamang tayo r'on at pupuntahan naman natin ang mga kapatid niya sa Dieppe," paliwanag ni Sa

CHAPTER 34.5CLEMENTINE DESCHAMPS"Nandito na po tayo sa Dieppe," wika ni Fantine at binuksan ang pinto ng karwahe.Tinulungan niya 'kong makababa, at nang makababa na 'ko ay sinara na niya ang pinto ng karwahe. Napatingala ako at napatulala sa malaking mansion na nasa harapan ko."Ito po ang tahanan ni Duc Richard dito sa Dieppe," paliwanag ni Fantine."Nang sinabi niyang maliit na tirahan, hindi ko inaasahan na ganito pala ang maliit sa kaniya..."Halos kasing laki na ito ng palasyo sa Rouen.Natawa naman si Fantine. "Ang pamilya nila ang isa sa mga pinakamalalaking negosyante sa France, England, Scotland, Spain, at Germany. Maliit lamang 'to para sa kanila.""Ano nga palang mga negosyo nila?""Marami silang hawak na negosyo, Madame. Pero ang pinakamalaking hawak nila ay ang negosyo nila ng mga alahas.""Kaya siguro napakadali rin sa kaniya na kumbinsihin ang mga maharlika na tu

CHAPTER 35.5 CLEMENTINE DESCHAMPS "Anong oras tayo aalis bukas, Madame?" Tanong ni Julie na kasamang nag-aayos nina Isabelle at Fantine para sa pag-alis namin bukas. "Aalis tayo pagkatapos mag-agahan," nakangiti kong sagot. "Makakasama na uli ni Madame ang hari," tila kinikilig na usal ni Julie. Natawa naman si Isabelle. "Kung anu-ano na naman ang sinasabi mo. Mag-ayos ka na nga lang diyan." "Kahit naman sandali lamang tayo rito, matagal na 'yon para kay Madame," depensa ni Julie. "Tiyak kong nais niya na ring makita ang hari." Napapailing na lang kami sa mga sinasabi ni Julie. Ngunit 'di ko rin naman maiwasang isipin kung ano bang ginagawa ni Francis ngayon. Siguro ay habang inaasikaso ko ang pamilya ko, abala naman siya sa pagpapalawak ng teritoryo ng France. "Madame, paano kaya kung magpadala ka na ng paunang sulat na babalik na tayo bukas?" Tanong ni Fantine. "May tao naman tayo na

CHAPTER 36.5CLEMENTINE DESCHAMPS"'Yan ba ang susuotin mo para sa kasiyahan mamaya?" Tanong ni Francis habang pinagmamasdan ang suot kong berdeng bestida.Pinagmasdan ko ang suot ko. "Oo. May problema ba?""Walang problema," tugon niya at niyakap ako mula sa likod. "Ang ganda mo nga, e."Napangiti ako. "Salamat.""Marunong ka na palang sumagot ngayon, ha?""Tinuruan ako ni Duchesse Celine na tumanggap ng papuri. Mas maganda raw 'yon.""Paumahin sa abala," wika ni Alphonse pagkapasok niya ng silid. "Mag-uumpisa na ang kasiyahan."Bumitaw na siya sa pagkakayakap sa'kin ngunit ang kamay ko naman ang hinawakan niya."Magtungo na tayo sa kasiyahan," nakangiti niyang wika.Napatingin ako sa mga kamay namin at sa nakangiti niyang mukha. Napakagat ako sa ibaba kong labi. Naramdaman ko na naman ang pag-init ng pisngi ko. Dagdag pa na napakagwapo niyang tignan sa asul niyang kasuota