All Chapters of Whirlwind Marriage: Tying the Knots with Mr. Billionaire: Chapter 881 - Chapter 890

Nang ibaba ni Peter ang tawag at lumapit kay Chaia, kalmado na siya. Kita pa rin ang pagod sa kanyang mga mata, pero ang tono niya ay diretso at matatag: "Chaia, kailangan kong bumalik sa England. Hindi ako pumapayag na makipaghiwalay ka sa akin. Kung talagang gusto mong makipag-break, hintayin mo muna akong bumalik at ipaliwanag mo sa akin ng maayos."Pagkasabi niya nun, tumalikod agad si Peter at umalis, hindi man lang pinakinggan ang sasabihin pa sana ni Chaia. Napatitig si Chaia sa mabilis na paglayo nito at napabuntong-hininga. "Ano ba 'yan? Kailangan pa bang may approval siya para makipag-break?" bulong niya kay Mirael."Siguro may bigla lang talaga siyang importante," sagot ni Mirael habang pinagmamasdan ang likod ni Peter. Kita niya kung gaano ito nag-aalala para kay Chaia."Halika na, kain na tayo." Sagot ni Chaia, simpleng sinabi pero ramdam niya ang bigat ng konsensya para kay Peter.Kasi kakadating lang ni Peter ngayon, tapos alam pa ni Chaia na sina Sharlyn at Trey ay kak

183.Inayos muna ni Trey ang sarili niya, tapos kalahating lumuhod sa harap niya, dahan-dahang sinuklay ang buhok niya at inayos ito sa likod ng tenga. Yumuko siya para halikan ang mga mata niya, hinawakan ang mukha niya, at bumulong ng mahina: "Chaia, open your eyes and look at me, look at me..."Biglang dumilat si Chaia, puno ng luha ang mga mata. Ramdam ni Trey ang kirot at lungkot sa puso niya. Hindi niya maintindihan kung bakit parang sobrang bigat ng atmosphere sa pagitan nila ngayon. Inabot niya ang kamay para punasan ang luha ng babae pero umiwas ito, dahan-dahang bumangon at umupo. Kumuha siya ng tissue at inayos ang sarili, tapos sinuot niya ang itim na damit nang kalmado, parang walang nangyari. Sinulyapan lang niya ito at malamig na nagsabi: "Bumaba ka na sa kotse!"Napatitig si Trey, ramdam ang lamig at layo ng tingin nito. Inayos pa niya ang laylayan ng suot nito, pero ang simpleng kilos na ‘yon parang tinutusok ang puso niya. Gusto pa sana niyang hawakan si Chaia, pero

“Hindi ako nangopya!” mariing ulit ni Mirael, pinipilit manatiling kalmado at matatag. Pero ang mga hindi magagandang tingin ng mga tao sa paligid ay lalo lang nagpahiya sa kanya. Mahigpit niyang hinawakan ang cellphone, pinipigil ang sakit at bigat sa puso, at pilit na hindi pinapakita ang luha sa kanyang mga mata.“Kung hindi ka nangopya, ipakita mo ang ebidensya!” sabi ni Enid, puno ng panunuya ang mga mata. Namumula ang mga mata ni Mirael, habang patuloy na kinukunan siya ng mga reporter. Ramdam niya ang bigat at sobrang kaba. Namamalat ang boses niya sa pagsagot, nanginginig ang katawan niya, pero pinilit niyang magsalita: “Nasa office folder ang drawings ko, kasama ng iba pang designs at gawa ko. At may kopya rin akong tinago.”“Mirael, don’t worry.” Lumapit si Reola sa gitna ng crowd papunta sa kanya, banayad at parang mahinahon ang tono, sabay bulong, “I’ll send someone to get it now…”“Thank you, President Ventura.” Tumango si Mirael na puno ng pasasalamat. Kahit hindi niya g

186.Niyakap siya ni Chiles at nahiga siya sa kama. Hinalikan niya ang dibdib nito kahit may suot pa siyang damit, niyakap niya ito nang mahigpit, ibinaba ang tingin at mahina niyang bulong, “Chiles, parang pakiramdam ko failure ako bilang tao.”Tama rin naman ang sinabi ni Enid kanina. Pinakasalan niya ang isang mabuting asawa kaya parang puwede niyang gawin lahat ng gusto niya. Pero ayaw niyang maging ganoon, na aasa na lang siya sa kanya para ayusin lahat ng problema.Kanina, noong inaakusahan siya ng plagiarism, galit siya at sobrang bigat ng loob. Pumasok sa isip niya na humingi ng tulong kay Chiles para linisin ang pangalan niya. Pero ngayong kalmado na siya, naisip niyang ayaw niyang maging ganito ka-walang magawa, na pati sa trabaho, aasa pa rin siya sa asawa niya.“Dahil ba sa nangyari kanina?” Hinaplos ni Chiles ang pisngi niya. “I believe you.”Ngumiti si Mirael at tumingin sa kanya. “You don’t even know the full story, and you just believe me? Kanina, walang naniwala sa ak

188."Chiles, may gusto ka bang sabihin sa akin?""Si Mr. Villar at ang biyenan kong babae ay naging magkasintahan noon." Matatag ang tono ni Chiles. Napatigil si Alfred, pero agad din siyang nakahinga nang maluwag nang maisip na nalaman ni Chiles ang lahat, kaya mapait siyang ngumiti. "Matagal na ‘yon. Wala akong balak sirain ang pamilya ng mga biyenan mo.""Alam ko." Tumango si Chiles, sandaling tumingin kay Alfred, pero sa huli wala na siyang sinabi. Siguro mas mabuting magsalita kapag malinaw na ang lahat. Hindi pa ito ang tamang oras.Paglabas nila ng elevator, tinapik ni Alfred ang balikat ni Chiles at sinabing may halong emosyon: "Si Mirael ay mabuting babae, tratuhin mo siya nang maayos.""Don’t worry, Mr. Villar, asawa ko si Mirael, syempre aalagaan ko siya," nakangiting sagot ni Chiles. Kumaway si Alfred para huwag na siyang ihatid pa. Bumaba siya ng hagdan at lumingon pa kay Chiles, "Ikaw ba ang may hawak ng urban construction project ng government science and technology pa