All Chapters of Love Beyond Time: The Soldier’s Strange Fiance Has A Secret: Chapter 1 - Chapter 10

"Hindi mo siya gustong pakasalan, hindi ba’t ikaw ang nag sabi?" Tanong ni Marco habang papalapit kay Isabelle, halatang galit.Napaatras si Isabelle. Ang likod niya ay nakasandal na sa sofa, at wala na siyang malilipatan."Mukhang naparami ang inom mo ah." Tugon ni Isabelle nang walang emosyon.Bago ang engagement party, si Isabelle mismo ang lumapit kay Marco upang kausapin ito.Ngunit ang mga sinabi niya ay mga salitang pamamaalam at paglilinaw ng hangganan, mga katagang tumutukoy na magiging ate na sya ni Marco sa hinaharap, at sila ay magpapanggap na hindi magkakilala at hindi nagkita kailanman.Matagal nang kilala nina Marco at Isabelle ang isat isa. Noong nakaraang taon, nagpunta siya sa ilog upang mag-swimming kasama ang kanyang kaklase. Habang lumalangoy, bigla siyang na-cramp at muntik nang malunod. Mabuti na lang at dumaan si Marco, na bihasa sa paglangoy, at siya ang nagligtas sa kanya.Si Marco ay matangkad at gwapo, at ang pagligtas sa kanya ay parang eksena sa pelikul

"Commander Vargas." Bigla, may dalawang malalambot na katok sa pinto."Ano'ng nangyari?" Huminga ng malalim si Andres at nagtanong na may malalim na boses."May nangyaring hindi inaasahan sa hukbo, pakipuntahan po ninyo at tingnan!" Medyo nababahala ang deputy na nasa labas ng pinto."Magpunta ka na muna, susunod ako." Matagal na tumahimik si Andres, bago sumagot.Naisip ni Isabelle na noong unang gabi nila sa kanyang nakaraan na buhay, umalis din si Andres sa kalagitnaan ng gabi. Magkasama silang natulog dati, at sobrang pagod siya kaya natulog siya.Pinagkibit niya ang kanyang labi at tiningnan si Andres nang hindi nagsasalita."Kapag naisip mo na ang bagay na ito, tawagan mo ang unit ko." Tumayo si Andres lumakad papunta sa gilid, kinuha ang sombrero-militar sa mesa at isinuot ito, saka binanggit ng mahina sa kanya.Alam ni Isabelle na na-miss niya ang pagkakataon ngayong gabi, ngunit huli na upang itama ito ngayon, at hindi niya pwedeng hadlangan ang mahalagang trabaho ni Andres s

Tatlo’t kalahating oras na ang nakalipas nang bumaba si Isabelle mula sa tricycle sa tapat ng isang eskinita, may bitbit na maleta. Saglit siyang tumigil at tiningnan ang pamilyar na kalye sa kanyang harapan—ang parehong eskinitang nilalakaran niya noon. Ngunit ngayon, pakiramdam niya’y parang ibang mundo na ito.Lagpas na ng alas-otso ng umaga. Abala na ang mga tao sa pagpasok sa trabaho. Lumabas mula sa bahay ang kapitbahay na katabi ng bahay ng mga Reyes upang bumili ng agahan, at agad na napansin si Isabelle na nakatayo mag-isa sa kanto, may dalang maleta. Nabigla ito at agad na tinawag siya.“Sabel? Sabel! Bakit ka nandito?”Alam ng buong barangay na ikinasal si Isabelle kay Andres kahapon lang.Mahigit sampung taon nang nakatira si Isabelle at ang kanyang inang si Marita sa bahay ng tiyuhin nilang si Carlito. Kaya’t nang biglaang ikasal si Isabelle sa anak ng mga mataas na opisyal, ikinatuwa at ipinagmalaki iyon ng buong pamilya Reyes.Kaya’t laking gulat ng mga kapitbahay nang

"Paano mangyayari iyon! Syempre, malugod kang tinatanggap!" humingi ng paumanhin si Carlito. "Pumasok ka!"Inisip ni Carlito na baka natuklasan ni Andres ang isang bagay at nais na tapusin ang kasal nito kay Isabelle, kaya hindi siya sumama sa kanila kaninang umaga.Kaya nang dumating si Andres sa kanilang pintuan ngayon, hindi siya makapaniwala sa kanyang nakita.Sa likod ni Andres, pumasok ang driver at deputy mula sa pamilya Vargas, nagdadala ng malalaki at maliliit na bag ng mga regalong dala.“Tignan mo ito, dumating ka na nga, pero bakit napakaraming regalo ang dala mo?” sabi ni Carlito habang kinakapa ang kanyang mga kamay na tila nahihirapan."Mga maliliit na regalo lang para kay Tiya, at para sa'yo at kay tiya." sagot ni Andrea nang kalmado. "Dumating ang aking ina kaninang maaga, kaya't pakiusap, patawarin mo kami sa ilang hindi kanais-nais na pag-uugali."Lumingon si Carlito at tiningnan ang mga bagay na dala ni Andres, at agad na lumaki ang kanyang mga mata.Ang mga sigari

Ilang hakbang lang ang layo ni Isabelle sa kanya. Pagkatapos mag-isip sandali, lakas-loob siyang lumapit, marahang hinawakan ang laylayan ng kanyang damit at tinanong, “Anong gusto mong kainin? Kabisado ko ang lugar na ito.”“Kumain na ako. Depende na lang sa gusto mong kainin.” Sagot ni Andres nang malamig.Hindi nag-alinlangan si Isabelle na hilahin siya patawid ng kalsada.Sa harap ng karinderyang madalas niyang kainan, tinanong siya ng may-ari: “Uy! Dinala mo na pala ang asawa mo sa bahay ninyo”Ngumiti lang si Isabelle at hindi sumagot.Tiningnan ng may-ari si Andres sa tabi niya—matangkad, guwapo. Para silang kalapati’t agila sa ayos, bagay na bagay.Ang mahalaga, si Andres na naka-uniporme militar at mukhang matuwid ay mas kaaya-ayang tingnan kaysa sa naunang lalaki na mukhang masama.“Anong gusto mong kainin ngayon?” tanong ng may-ari habang lumingon palayo.Hinipo ni Isabelle ang kanyang bulsa.Kahit na hindi gaanong nakatulong ang pamilya Reyes sa engagement party, kapwa sil