All Chapters of BASKETBALL ภารกิจลับสลับตัวยัยจอมซ่าส์: Chapter 41 - Chapter 50

 พอตอนพักกลางวันพวกนั้นก็ไม่มาตลอดทั้งคาบเช้า สามคนนั้นก็ไม่เข้าเรียน พอมาพักกลางวันก็ไม่เห็นแม้แต่ ซิสกับติวเตอร์ที่ปกติจะมานั่งรอกันที่โต๊ะประจำก็ไม่มี กลายเป็นฉันต้องไปนั่งกินข้าวกับอลิซและเพื่อนๆจอมหื่นของมันแทนเพื่อนอลิซแต่ละคนแซ่บๆทั้งนั้นแถมยังพยายามที่จะลวนลามฉันทั้งทางคำพูดและทางสายตา หนักสุดก็เห็นว่าเป็นสาวลูกครึ่งญี่ปุ่นที่อยู่คนละห้องกับฉันแต่เป็นเพื่อนอลิซอีกคน ที่พยายามดัน แตงโมคู่โตของเธอถูไถแขนฉันไม่หยุด คือ!! ฉันอยากจะบอกนางเหมือนกันว่าฉันก็มีเว้ยยยยยย ถึงจะไม่ทะลักล้นเท่านางก็เถอะ“แสบคะ ปากเปื้อนแล้วมาอายะ เช็ดให้นะคะ” อายะ สาวญี่ปุ่นคนนั่นแหละ พูดจบหล่อนก็เอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดที่มุมปากให้ฉันเบาๆ พร้อมกับส่งยิ้มยั่วยวนอย่างที่อลิซชอบทำมาให้ฉันอีก“ขอบคุณครับ” ฉันยิ้มฝืนๆส่งไปให้ สายตาฉันก็ได้แต่ส่งไปด่าอลิซในใจที่มันมัวแต่นั่งขำท่าทางของฉันอย่างเดียวไม่คิดจะช่วยกันเลย“เพื่อนแกทั้งหล่อ ทั้งน่า... เลยนะอลิซ อิจฉาจริงๆ คิคิ” กำไล สาวไทยร้อยเปอร์เซ็น เพื่อนของอลิซที่หน้าตาแซ่บไม่แพ้กัน พูดขึ้น หื้อ ฉันน่าอะ

ออกไปหนึ่งแล้วฉันจึงหันไปไขใครคนต่อไปเรื่อยๆ“มีใครไขเป็นอีกบ้าง” ฉันถามออกไปในขณะที่ไขให้คนที่สามเสร็จไปแล้ว เพราะจะได้มาไขให้ฉันด้วย ถ้าเกิดให้ฉันไขเองคงต้องใช้เวลานานกว่าหนึ่งนาทีแน่ๆ“ไม่เป็นเลยครับ”“ไม่มีใครเป็นเลยอะพี่แสบ” กองทัพกับดีนตอบมา งานเข้าซ่าส์อีกแล้วกริ้กก          อ้ะ!! เสร็จหมดแล้วเหลือฉัน ฉันหันมา ตั้งหน้าตั้งตาไขให้ตัวเองก่อน พวกนี้ไม่ได้เรื่องเลย แล้วนี่จะเสร็จทันไหมเนี้ย ไขยากชะมัดทีพอเป็นมือตัวเองเนี้ย“พี่แสบเร็วๆๆ จะหมดเวลาแล้ว”“อย่าเร่งดิบีเอ็มมมมม”กิ้งฉิบบบ          ไม่ใช่เสียงไขออกแล้ว แต่เลวร้ายกว่านั้นคือมันหล่นแล้วหาย!!! ที่สำคัญฉันยังไขไม่ออกเลยสักข้างด้วยซวยอีกแล้วซ่าส์เอ้ยยยย“ฉิบหาย ช่วยพี่แสบหาดิ” กองทัพพูดก่อนจะก้มลงไปหาลวดเหล็กนั่น“ไม่ใช่ฉิบหายไอ้ทัพ ลวดหายต่างหาก”ผวัะ

 ฉันเอ่ยปลอบ ดีน ที่ทำหน้าเครียดออกมา ไอ้แฝดอีกตัว ถึงมันจะไม่พูดเอาแต่ยิ้ม แต่สายตาของดิวก็บ่งบอกถึงความเครียดไม่แพ้ดีนเลย ถ้าเครียดกันแบบนี้ สมาธิจะเสียกันไปได้นะ“โอ้ววว ลึกซึ้ง”แปะ แปะ แปะ          ใช่เวลาเล่นไหมกองทัพ เมื่อกี้ฉันเพิ่งชมว่ามันเป็นผู้ใหญ่อยู่เลย ถอนคำชมด่วน!!!ปรี๊ดดดด“หมดเวลาแล้ว หมดเวลาเตรียมตัวแล้ว!!” พี่หนุ่มเป่านกหวีดก่อนจะเรียกเราให้ไปรวมตัวกันที่กลางสนาม แอบตื่นเต้นเหมือนกันนะ ไม่ค่อยได้เล่นทีมห้าคนเท่าไร ส่วนใหญ่จะเล่นแบบสามคนมากกว่า“ประจำที่ ประจำตำแหน่งได้เลย”ฟู่วววว          ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆคลายความตื่นสนาม กองทัพไปยืนประจำตำแหน่ง ยืนประจันหน้ากับทอร์ ที่เป็นเซ็นเตอร์เหมือนกัน ส่วนพี่หนุ่มดูแล้วน่าจะเป็นกรรมการ เพราะห้อยนกหวีดไว้แถมยัง ยืนถึงลูกบาสอยู่ตรงกลางระหว่างทอร์กับกองทัพโหวววววว สูงพอกันเลยใครจะได้ลูกล่ะ“เราจะเล่นตามกติกาบาส แต่ว

 เริ่มเกมใหม่อีกครั้ง รอบนี้พวกนั้นกลับไปตั้งรับอยู่ถิ่นตัวเองไม่ตามมาประกบอย่างเมื่อกี้ ตาฉันขอบุกคืนมั่งเหอะ แต้มห่างเหลือเกิน!!“พี่แสบเดี๋ยวผมเปิดเอง รอไปโชว์ฝีมือชู้ตติ้งการ์ดได้เลย” กองทัพหันมาพูดกับฉัน“ได้ พี่จัดให้”          ฉันรับคำก่อนจะวิ่งกลับมาพร้อมกับดีนและดิว ให้กองทัพไปเปิดลูกกับบีเอ็ม ฉันเลยไปยืนแถวๆตำแหน่งของกองทัพแทน ซึ่งต้องเจอกับทอร์ ตายยากจริงๆ“ไอ้เตี้ย จะมาแข่งกับฉันหรือไง”“มิกล้าขอรับท่านทอร์”“หึ พูดมากรีบตามแต้มได้แล้ว”“จัดให้ครับ” ฉันรับคำอ้อนเท้าทอร์เล่นๆ แล้วหันมาสนใจเกมตรงหน้าต่อ กองทัพส่งลูกให้บีเอ็ม บีเอ็มจึงเลี้ยงลูกมาอยู่แถวๆ เส้นสามแต้ม  กองทัพจึงวิ่งเข้ามาในตำแหน่งที่ฉันยืนอยู่ แล้วบีเอ็มก็ส่งลูกให้กองทัพทันที กองทัพทำท่าเหมือนจะกระโดดชู้ตแต่ไม่ใช่!! กองทัพไม่ได้จะชู้ต          ทอร์ที่กระโดดตามกองทัพเพื่อบล็อก

BASKETBALL 26           ฉันยังคงยืนงงอยู่เพราะสมองเริ่มเบลอๆ แต่พอเอามือไปบิดกลอนประตูแล้วพบว่ามันล็อกก็เริ่มกระจ่างทันที ย้ากกกก ไอ้ชีต้ามันล็อกห้องหนีไปแล้ว!! ทำแบบนี้ได้ไงฟร้ะ ฉันเหนื่อยแล้วนะเว้ย!! จะยืนหลับแล้วเหนื่อย!! เลวมากแกจำไว้เลย!!          ฉันทำได้แค่ยืนไว้อาลัยให้ตัวเองก่อนจะรีบไปอาบน้ำใหม่ ตัวเหม็นจริงๆนั่นแหละ กว่าจะเสร็จก็ตี 4 เข้าไปแล้ว พอกลับมาที่ห้องก็พบว่ามันไม่ได้ล็อกแล้ว แต่ห้องปิดไฟจนมืดสนิทฉันเลยเดินคลำทางไปทั้งมืดๆแล้ว ไปทิ้งตัวนอนที่เตียงตัวเองทันที หยุดเรียนวันหนึ่งคงไม่เป็นไรหรอกนะไม่ไหวแล้ววววววคร่อกกกกกกก“เฮ้ย!”          ชีต้าตื่นขึ้นมาพร้อมอุทานเบาๆ ที่เห็นร่างบางนอนอยู่ข้างๆกาย