ในยามวิกาลบนถนน...ในค่ำคืนนี้ บรรยากาศบริเวณโดยรอบเงียบสนิท มีเพียงแสงไฟนีออนของสองฝากฝั่ง ที่สาดแสงส่องลงมากระทบฉันและเขา เพราะฤทธิ์ของยามันได้ปลุกเร้าความรู้สึกบางอย่างที่ฉันไม่เคยเป็นมาก่อนมันไม่ใช่ความต้องการที่บริสุทธิ์ใจ แต่เป็นความทรมานที่ยากจะต้านทาน"ฉัน...รู้สึกแปลก"เสียงแหบพร่า"ฉันรู้..."พ่อเลี้ยงอธิษฐ์ตอบกลับเสียงทุ้มต่ำขณะที่ใบหน้าสงบนิ่งไม่เผยความรู้สึกใด ๆ ออกมา เขาวางมือลงบนหัวของฉันคล้ายปลอบ ทำให้หัวใจที่เต้นถี่เพราะฤทธิ์ยา กลับเต้นระส่ำยิ่งกว่าเดิมขณะเดียวกันรถเคลื่อนตัวออกไปด้วยความเร็วก่อนชะลอช้าลง ตรงทางเข้า ป้ายไฟกะพริบสีเหลืองบ่งบอกว่าฉันกำลังต้องเผชิญหน้ากับบางอย่างต่อจากนี้'โรงแรมอิ่มรัก...'ฉันอ่านป้ายในใจ พร้อมเหลือบตามองใบหน้าหล่อเหลาที่ยังคงเรียบเฉย ไม่ฉายแววใด ๆ ออกมาม่านรูดราคาถูก...ทันทีที่รถจอดหน้าห้องพัก พ่อเลี้ยงอธิษฐ์รีบเดินมาฝั่งข้างคนขับ พร้อมกับเปิดประตูรถ ร่างของฉันถูกอุ้มขึ้น ด้วยมือเย็นเฉียบที่เคยทำฉันสะดุ้งทุกครั้งที่สัมผัส ทว่าในวันนี้มันกลับอุ่นราวกับแสงแรกของเช้าวันใหม่ แขนแข็งแรงสอดใต้ขาเรียวและหลังอย่างระวัง อ่อนโยนเขาเดินเข้ามาย
Last Updated : 2025-09-18 Read more