Days Passed so fast.
Limang araw na ang nakakaraan magmula nung gabing nakaamoy ako nang pambabaeng pabango sa jacket ng asawa ko. At limang araw na din akong binabagabag dahil dun.
Pilit ko na lamang sinasabi sa sarili ko na wala lang iyon. Nag iisip na lamang ako ng mga posibleng dahilan kung bakit may pambabaeng pabango akong na amoy sa kanyang jacket pero lahat ng iyon ay parang napakalabo namang mangyari.
Gaya ng.,
Baka naman may yumakap lang sa kanya at lumipat ang amoy nito sa Asawa ko. Naisip ko din na baka yun yung babae'ng kikitain niya nung araw na'yon. At baka may pinuntahan lang siyang ibang lugar kaya hatinggabi na ito nakauwi.
Pilit kong pinapaalala ang mga rason na 'to sa sarili ko upang hindi maglumikot ang isip ko at mag isip ng kung ano ano'ng bagay.
Pero kahit na anong gawin ko, ay Palagi pading sumisilip ang mga hindi kaaya-ayang senaryo sa isip ko na pilit kong iniiwasan. Pilit kong hindi iniisip dahil.. Dahil umaasa padin ako.. Umaasa padin ako na kahit papaano ay may pagmamahal padin siya sakin. Na meron parin, kahit kaunti.
But who am I fooling?
Alam kong iba na talaga. Alam ko pero hindi ko pinapansin. Dahil hindi ko matanggap.. At Ayokong tanggapin.
Pagkatapos ng gabing yun, Kinabukasan nun ay nagising ako'ng wala na si Nathan. Umalis na pala siya at hindi ko man lang naabutan, napuno na naman ng hinala at pangamba ang puso ko nun dahil hindi parin ako maka limot about dun sa jacket niya, pero umuwi din naman siya pagdating ng alas syete ng gabi kaya kahit papaano ay nabawasan ang pangamba ko. Yun nga lang, hindi niya ako kinausap at dumiretso lang siya sa kwarto.
Kinabukasan ulit nun ay nagising na naman ako'ng wala na naman siya. Pero ang pinagkaiba lang, ay hindi siya umuwi ng gabing 'yun. Hinintay ko siya at pilit na nilalabanan ang antok ko hanggang sa mag alas tres na ng madaling araw. At kahit nakakahiya, ay kinapalan ko parin ang mukha ko at tinawagan si Papa Nante ng ganoong oras para lang tanungin kung ibinalik niya na ba sa kompanya si Nathan.
"Hindi iha, bakit?" inaantok na sagot ni papa Nante. Mas lalo tuloy ako'ng nahiya dahil naistorbo ko ang tulog niya.
"G-ganoon po ba Papa? Hindi papo kasi siya nakakauwi, nagbabakasali lang po sana akong baka naibalik niyo na siya sa trabaho at maraming ginagawa. B-baka siguro may ibang inasikaso lang po siya. Hehe, yun lang po papa, salamat. At pasensya na din po kung nadistorbo ko ang tulog niyo." paghihingi ko ng Paumanhin.
"Hindi kopa siya naiibalik sa trabaho iha, at hindi ko rin siya ma kontak. Kaya baka nga may ibang inaasikaso ang asawa mo. Hindi ba siya nakapagpaalam sayo?"
Sa ika'tlong araw ay hindi padin siya umuwi.
At sa araw din na iyon ko na naibuhos ang mga luhang pinipigilan ko sa nakalipas na dalawang araw.
Sa tatlong taon'g pagsasama namin bilang mag-asawa ay ngayon lang nangyari 'to. Na hindi siya umuwi sa bahay namin na walang sabi.
At kung sa lumipas na dalawang araw ay nakukumbinsi kopa ang sarili ko'ng baka nga may ginagawa lang siya. Na baka sobrang importante lang niyon kaya hindi siya nakauwi at nung umuwi naman isang gabi ay hindi man lang ako matignan,-- ngayon hindi na.
Hindi na, kasi alam kong may mali na. A-alam kong may ibang babae na.. Ramdam ko.. Sa puso ko.. At ang sakit.
Napakasakit.
Dumating ang gabi sa araw na iyon at umuwi siya..
At sa gabi'ng iyon tuluya'ng naglaho ang mumunting pag-asa sa puso ko. Dahil sa pagpasok palang niya sa pintuan ng bahay namin ay kaagad ko'ng napansin ang kanyang labi.
Ang labi niyang may bahid ng pulang kulay sa gilid. At ang pulang kulay na iyon ay walang iba kundi lipstick.
--
Napahagulgol ako ng iyak habang inaalala ang gabi'ng iyon.
Hindi ko matanggap...
Pumasok na naman sa isip ko ang isang imahe na naman ng babae. But this time, he's kissing my husband.
Mas lalo lang akong naiiyak satuwing naiisip ko'ng may ibang babae'ng nakakahalik sa asawa ko. Nakakahawak sa kanya.
Nakakahawak..
P-posible kayang m-may nangyari na sa k-kanila? Nung babae?
Umiling iling ako.
"H-hindi.. Hindi Naman siguro aabot sa g-ganun. Lilipas din 'to.. Right.. Lilipas din 'to." sabi kopa.
Pinunasan ko ang mga luha ko at napasinghot-singhot.
Nandito ako ngayon sa garden dito sa bahay. Nakahiga sa bermuda grass habang nakatitig sa blanko'ng kalangitan. Ni wala akong makita ni isang bituin.
Mas lalo tuloy itong nagpapabigat sa dibdib ko.
Pumikit ako at hinawakan ang dibdib ko sa bandang puso.
Humugot ako ng malalim na hininga at pinakawalan iyon ng dahan dahan.
'Hindi ako susuko. Kahit ano man ang mangyari, Nathan. Hindi kita susukuan. Kakapit ako sa relasyon natin na 'to. Kahit hindi na ganun katibay 'di katulad ng dati, ay kakapit pa din ako.'
Iminulat ko ang mga mata ko at bumangon. Ngunit naestatwa ako sa kinatatayuan ko ng makita si Nathan sa di kalayuan.
Nakatingin siya ng diretso sa'kin habang ang mga mata'y walang emosyon.
Napalunok ako ng maglakad siya papunta sa akin ng may malalaking hakbang.
Huminto siya sa tapat ko at napatingala ako sa kanya.
"N-Nate.. N-nakauwi ka na pal---"
Hindi kona natapos ang sasabihin ko dahil bigla niyang hinablot ang batok ko at.. at..
Hinalikan niya ako..
Napakurap kurap ako, hindi makapaniwala. Parang kanina lang nagd-drama ako tapos heto..
Nathan just kissed me.
I know that this isn't the first time he kissed me but it felt like it. This is actually the first one after what happened a year ago.
Gumalaw ang labi niya dahilan para maipikit ko ang mga mata ko..
At ngayon ko lang napagtanto kung gaano ko namiss at kung gaano ako nananabik sa halik niya.
Hinapit niya ang bewang ko at mas idiniin ang labi niya sa labi ko.
Napahawak ako sa laylayan ng t-shirt niya nang bigla kong maramdaman ang pamilyar na sensasyon dulot ng halik niya. Ang biglaang pagdaan ng kuryente sa buong katawan ko, ang animo'y Paru-paro na kumikiliti sa bandang tiyan ko, at ang panginginig ng kalamnan at binti ko.
"Fuck." He muttered in between his kisses.
"N-Nate.."
"N-Nate." sambit ko ng mas lumalim ang halik.Ngunit unti unti niyang hinihiwalay ang mga labi niya sa akin."Fvck it." he cussed again at bigla na lamang siyang lumayo. His eyes are now full of emotions I can't name."Nathan.."What did just happened??Tumingin siya sa akin. Ngunit agad din siyang nag-iwas ng tingin, tumalikod, at naglakad papasok ng bahay nang Parang walang nangyare.Habang ako, nakatingin lang sa likod niya at nakatulala dahil sa hindi parin ako maka move on doon sa isang simpleng halik na Yun.
NATHANI slowly opened my eyes and the sun's intense heat greeted me dazzlingly. I raised my right arm in front of my face to cover my eyes from the sun's glare and peeked beneath it to see what time it is.The clock says 7 am in the morning.I scanned the whole room that is illuminated by the sun's rays through the glass window, and my eyes landed on the woman sleeping peacefully beside me.I stared at her beautiful face and tugged some strands of her hair that's covering her face behind her ear.Last night.. What happened last night was extremely mind blowing. At inaamin ko.. I missed her so fvcking much. Every inc
NATHANI stared at the ceiling. And the picture of my son smiling at me popped up in my head.I miss my son so much.Every time I think of what my son had been through during that fucking fire brought a million needles pierced straight to my heart.He's just 3 months old for heaven's sake!And every time I think of Janess being with her shithead ex while my son's suffering and being scorched by the fire wants me to kill anyone!!Hindi ko lubos maisip ang sinapit ng anak ko habang nilalamon ng apoy. Dinudurog ang puso ko sa sakit, pagsisisi, at galit. This is the worst fe
From Janelle:Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??Paulit ulit kong binasa ang text na iyon ni Janelle-- umaasa na sana ay nagkamali lamang ako ng pagkakabasa.Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa mga luha ko at napupuno na din ng mga patak ng luha ang screen ng cellphone ni Nathan dahil sa walang tigil na Pagtulo ng mga ito.'Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??''Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??''Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??'
Janelle's POV"M-mommy! D-d-addy??"My eyeballs rolled nang marinig ko na naman ang boses ng bata'ng nasa paanan ko ngayon.Nakakainis!!Yumuko ako upang magkapantay kami.Nginitian ko ito ng matamis."Daddy's on his way here. Just wait baby, okay?"Nasaan na ba kasi 'yun? Kanina ko pa tinext na pumunta na dito pero wala pa din."Wait?" gaya nito sa sinabi ko at tumango naman ako.Ngumiti it
"Hi Na--" unti- unting nawala ang ngiti sa mga labi niya at nanlaki ang mga mata."Janess.." she muttered.Natulos naman ako sa kinatatayuan ko pagkakita ko sa kanya. Ngayon ko na lang ulit siya nakita pagkatapos ng halos tatlong taon simula ng mapagpasyahan niyang umalis daw muna para manirahan sa London at hayaan kaming mamuhay ng tahimik ni Nathan.At masasabi kong mas lalo siyang gumanda. We're not identical, at hindi maikakailang mas higit na maganda siya. Bigla akong nakaramdam ng insecurity at biglaang pagkirot sa puso ko.Siya na nga yung nakakahigit sa lahat sa'kin, siya pa ang mahal ng mahal ko.."Daaddyy!!" biglang ti
Tumingin siya sa'kin. Nandito kami ngayon sa bakuran ng bahay niya."So... You knew na pala. Ang bilis mo naman ata'ng makaagap ng balita?" nakangising sabi niya sa'kin.Kinuyom ko ang mga kamay ko. Gusto kong Alisin ang ngisi sa mga labi niya."W-why are you doing this? Umalis kana diba? Bakit kapa bumalik?" tanong ko sa kanya."Oh? That." bumuntong hininga pa siya kunwari na para bang namroblema."Naisip ko kasi na.. Kailangan din ng ama ng baby ko. Kailangan ng anak 'ko' si Nathan. Tsaka.. Wala na din naman ang anak niyo diba? Patay na. Actually, this past few months ko lang nalaman. At alam kong nangungulila din siya sa anak
'Wala kang kuwentang ina, wala kang kuwentang asawa, wala kag kuwenta sa lahat ng bagay''You. Have. No. Worth.''Maybe he did love you but not as much as does to me.''Isa ka lang asawa na walang kuwenta. Accept it, Janess. Na wala ka nang halaga pa sa buhay niya dahil nandito na ako.''Dahil 'di tulad mo, Kaya kong punuan ang mgapangangailangan niya. Kaya kong maging ina sa anak namin at asawa sa kanya. Kayang kaya kitang palitan Janess.''I can definitely take Nathan back away from you. Babawiin ko siya. At maggiging isang buong pamilya kami. Watch me.'Nagpau