What Is The Main Conflict In 'Guess Who My Favorite Person Is'?

ทั้งๆที่รู้ว่าแฟนเก่าคือของแสลง แต่...คงไม่ผิดใช่ไหม หาก 'เธอ' จะกลับไปตกหลุมรักเขา 'คนเดิม'

แต่งงานกันมา 5 ปี ไม่เคยพูดกันดี ๆ เลยสักครั้ง เมียก็แรง ผัวก็แรง ตีกันจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวัน แต่น่าแปลกที่คำว่า 'หย่า' ไม่เคยถูกพูดออกมาเลยสักครั้ง

เพราะคืนนั้น ชีวิตของ เธอ จึงแปรเปลี่ยนไปตลอดกาล คืนที่เธอ ไม่ระวังตัว คืนที่เธอพลาด คืนที่เธอ ได้พบกับเค้า ผู้ชายที่อยู่ห่างไกลจากเธอ ราวฟ้า กับทะเล ที่ไม่น่าจะมาพบเจอกันได้ แต่สุดท้าย ค่ำคืนอันแสนเร่าร้อน ก็ทำให้เธอ เป็นของเค้า ความรัก ไม่ใช่ มันไม่ใช่ความรัก แต่มันคือความผิดพลาด ที่เค้าและเธอ ทำร่วมกัน

" เปียโน " เขาคือพี่ชายฝาแฝดของคนที่เธอแอบชอบมาตลอด 3 ปี และเพื่อการแก้แค้น จึงยอมสวมรอยโกหกทุกคนว่าตัวเอง คือ "กีต้าร์ " น้องชายฝาแฝดที่นอนเป็นเจ้าชายนินทาจากการถูกรถชนในครั้งนั้น ส่วนเธอคือเหยื่อ ที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนที่ทำให้กีต้าร์น้องชายฝาแฝดของเขาถูกรถชน ในขณะที่น้องชายฝาแฝดของเขาถูกทำร้ายจากกลุ่มเพื่อนหัวโจก "เพราะไดอารี่เล่มเดียว" "พักพิง เธอต้องชดใช้ในสิ่งที่เธอทำกับน้องชายของฉัน" "ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ได้เป็นคนในไดอารี่ !" คำเตือน เนื้อหาในนิยายเป็นแนวแก้แค้น อาจมีฉาก ข่มขืน ทำร้ายร่างกาย ความรุนแรงระดับปานกลาง คำที่ใช้บรรยาย " อดีต,ปัจจุบัน" จะใช้เป็น First person (บุรุษที่ 1) เพราะจะได้เข้าถึงตัวตนของตัวละครนั่นๆ บรรยาย " ตอนพิเศษ,ตอนเสริม " จะใช้เป็น  Third Person (บุรุษที่ 3) โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ขอบคุณค่ะ อิชง

"I, Logan Carter, Alpha of the Crescent Moon Pack, reject you, Emma Parker of the Crescent Moon Pack." I could feel my heart breaking. Leon was howling inside me, and I could feel his pain. She was looking right at me, and I could see the pain in her eyes, but she refused to show it. Most wolves fall to their knees from pain. I wanted to fall to my knees and claw at my chest. But she didn’t. She was standing there with her head held high. She took a deep breath and closed her wonderful eyes. "I, Emma Parker of the Crescent Moon Pack, accept your rejection." When Emma turns 18, she is surprised that her mate is the Alpha of her pack. But her happiness about finding her mate didn't last long. Her mate rejected her for a stronger she-wolf. That she-wolf hates Emma and wants to get rid of her, but that isn't the only thing Emma has to deal with. Emma finds out that she is not an ordinary wolf and that there are people who want to use her. They are dangerous. They will do everything to get what they want. What will Emma do? Will her mate regret rejecting her? Will her mate save her from the people around them? This book combines Book One and Book Two in the series. Book Two starts after chapter 96!

Aria was the Luna of the Winter Mist pack, renowned for her achievements in war strategy. Her contribution was crucial in her pack becoming the most powerful in the entire country. Everything in her life should be perfect. ...Except it wasn't. In actuality, Aria's life was anything but successful. She was helpless to the whims of her abusive Alpha mate and his mistress. A mate who never loved her. As she watches their relationship grow, her options are to run away or die trying to keep her Luna position. But this is not the story of how Aria sways his closed-off heart until he finally loves her. No, this is the story of how Aria died. So when she is faced with the opportunity to go back in time and try again... will she take it? ...Or is she fated to relive her mistakes all over again? ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "...And if I refuse?" I asked hesitantly. "Then you will remain in the Abyss, forever reliving your earthly memories." My mind recalled the images that had just tormented me, showing me my death over and over again. I knew now she must have shown me that strategically so I had a taste of what my refusal would look like. "Then I don't want to be Luna again... and I don't want to be Aleric's mate," I said, surprising even myself that I was bargaining with a Goddess. But I couldn't shake the feeling something seemed off. "That is the fate I have chosen for you." "Then I don't accept," I argued. "I think there is something you're not telling me. A reason why you need me to go back so badly." She was silent, her silver eyes regarding me warily. "...So I am correct," I said, taking her silence as confirmation.