Revenge of an Heiress (Zima Triplets Trilogy #1)

Revenge of an Heiress (Zima Triplets Trilogy #1)

By:  Precious Jasmin  Kumpleto
Language: Filipino
goodnovel16goodnovel
10
1 Rating
75Mga Kabanata
2.3Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
Leave your review on App

Book 1 of 3 Chantria Yvonne Zima is the first heiress of the Zima family and the eldest of the triplets. But before she can even inherit them all, her father instructs her to fly over to the Philippines and hide. Before she can even reveal her face to the public, she is forced to change her identity to prevent their family’s enemies from coming after the heiress. But when someone close to her dies because of that, she can’t just stand idle and let their enemies do what they want. She will avenge her, no matter what anyone says. She will hunt the one who killed her sister even to the ends of the world.

view more
Revenge of an Heiress (Zima Triplets Trilogy #1) Novels Online Free PDF Download

Pinakabagong kabanata

Magandang libro sa parehong oras

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Mga Comments

user avatar
Merlyn Gomez
Nice Story
2023-03-07 21:33:48
2
75 Kabanata

Chapter 1

Chantria“Happy Eighteenth birthday!”Kasabay ng malakas nilang pagbati ay ang pagtama ng mga wine glass namin sa isa’t isa. Nagitla rin ako dahil sa malakas na putok galing sa party poopers sa likod namin pero tinawanan ko na lang. Para tuloy kaming nagce-celebrate ng New Year, hindi ng birthday namin. Ni hindi ko nga alam kung bakit kailangan pa naming magkaroon ng ganito kagarbong party.Hindi ako mahilig sa wine pero tinaas ko pa rin ang hawak ko bago iyon tinungga kasabay nila. Miski si Carleigh ay hindi rin mahilig. Kasalukuyan siyang nakaupo sa tabi ko na para bang bored na bored sa buhay. Pero dahil ito ang araw kung kailan legal na kami, hinayaan na namin ang mga sarili na uminom.Wala namang masama dahil nasa legal na edad na kami. Kahit na noon pa lang ay umiinom na talaga si Chanel kahit menor de edad.Kasalukuyan na niyang iniinom ang pang-apat niyang baso kumpara sa ‘min ni Carleigh na nakakaisa pa lang. Panglima na nga yata niya. Hindi ko na nabilang.Napangiwi na lang
Magbasa pa

Chapter 2

Chantria"I feel like someone is digging inside my stomach," bulong ni Chanel habang nakahiga sa kama namin. Huminga pa siya nang malalim para pigilan kung ano o sino man ‘yong humahalukay raw sa tiyan niya.Mukhang kahit papaano naman ay nasa katinuan na siya dahil deretso na siyang magsalita at hindi na nauutal. At least hindi na siya ganoon kalasing gaya kanina. Because I swear, hindi na naman titigil si Carleigh sa pangangaral sa kaniya sa mga susunod na linggo. She’s quite a nagger.Patuloy ako sa pag-scan sa newsfeed ko at maya’t mayang napapangiti habang nagbabasa ng mga comment sa video. Mayroon na iyong libong likes and shares, at nagwawala na rin ang mga tao sa comment section.Hindi pa nakikita ni Chanel, though, pero makapaghihintay naman ‘yon. For now, I need to let other people see it and wait for their reaction. Hindi na rin ako makapaghintay sa magiging komento ng jowa niya after this, I mean, ex-boyfriend na pala.I wonder how he’ll react. Or if he has the guts to rea
Magbasa pa

Chapter 3

ChantriaA lot of things happened in our lives even when we were still kids. Namatay ang mom namin the same day na dapat ay bibinyagan kami. We were five to six years old at that time.We couldn’t get ourselves together at her funeral. Iyak kami nang iyak at hindi ko na rin maalala kung paano kami nakauwi.Matapos ang funeral service, bumalik si dad sa pagtatrabaho na para bang walang nangyari. Inutusan niya ang mga butler at maid na dalhin kami sa school sa sumunod na araw na para bang wala siyang pakialam sa nararamdaman namin.It was like he was telling us, You already cried a lot at the funeral. Get yourselves together. We still have a lot of things to do.Pero hindi namin siya kinamuhian dahil doon. Alam namin kung gaano rin kasakit sa kaniya ang nangyari kay mom gaya ng kung gaano ‘yon kasakit sa ‘ming triplets. At ngayon lang din namin naintindihan kung bakit niya ‘yon ginawa. Gusto niyang maging matatag na ama sa harap namin para maging matatag din kami.Hindi nagtagal ay inan
Magbasa pa

Chapter 4

ChantriaNakakailang buntonghininga na ako pero hindi pa rin mawala-wala ang kaba sa dibdib ko. Malapit na kaming makarating sa hotel kung nasaan si dad pero parang gusto ko na lang ulit bumalik at umuwi.Chanel is casually applying make-up on her face while we’re inside the car. On the other hand, Carleigh is taking a quick nap at the back. Ako lang yata itong hindi mapakali sa kinauupuan dahil sa kaba. Ni hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan in the first place.Our dad called us early in the morning at the hotel he’s currently staying at. Hindi niya naman nabanggit kung bakit. Pero kung tama ang hula ko ay tungkol ito sa pagpapamana niya sa ‘kin ng company. Alam ko namang kailangan ko na talagang manahin ang kompanya sooner or later, pero kahit alam ko na ay kabado pa rin ako.This isn’t just any business. This is our family’s business and one of the Big Three. Ang kompanya na pinalago nina dad at ng mga lolo ko ay kasama sa pinakamalalaking kompanya hindi lang sa bansa, kung hi
Magbasa pa

Chapter 5

ChantriaI was enjoying my rest on our way to Maldives. Tahimik lang sa loob ng eroplano at tanging hangin lang ang naririnig ko. Kanina pa kami nasa himpapawid at hindi ko na namalayan kung ilang oras na rin kaming nasa ere. I was about to sleep pero naudlot ang pagpapahinga ko dahil sa gulo nitong katabi ko.“Can you please calm your butt, Aiyara?” I exclaimed, calling Chanel by her second name, which by the way, she hated the most.She glared at me. “My butt is always calm, Yvonne,” she retorted. But well, I don’t really hate my second name, so I didn’t take it as an insult.“You’ve been fidgeting on your seat ever since we took flight. Alam kong excited ka pero pwedeng kumalma kahit saglit lang. Doon ka na sa Maldives magwala.”She snorted. “I’m not fidgeting. I’m simply taking selfies. What’s wrong with that?”“Then, can you please take a selfie calmly? How can you be so fidgety just capturing your espasol face?”“What?” she exclaimed. “My face is not espasol!”“Yes, it is.”“No,
Magbasa pa

Chapter 6

ChantriaIlang segundo bago ko mapagtanto kung ano ang nangyayari. Carleigh was already beating up the guy who called me a gold digger. May mangilan-ngilan nang nanonood sa kanila ngunit wala ni isa ang umaawat.That was my cue to stop my twin before she could kill this man. Kailangan niyang matutunan kung paano kontrolin ang galit niya when it comes to me and Chanel. Matagal ko na ‘tong napapansin pero hindi ko lang pinagtutuunan ng pansin noon. But she tends to be reckless when it comes to us.Sa tuwing may nambu-bully sa ‘min ay lagi siyang to the rescue. Dati naman ay hindi siya bayolente. Nitong mga nakaraan ko lang napansin na halos lahat ng patungkol sa ‘min ay ginagamitan niya ng pisikal. And I know, this isn’t good.“Leigh, stop it! Baka mapatay mo ‘yan.” I held her fist before it could land on the guy’s face again. Sayang. Gwapo pa naman ang isang ‘to at mestiso. Kitang-kita tuloy ang dugo sa pisngi at labi niya. But it’s his fault anyway for calling me that no matter the re
Magbasa pa

Chapter 7

ChantriaOn our second day, magkakasama kaming tatlo na nagtampisaw sa tubig. Noong una ay wala naman talagang balak lumusong si Carleigh pero hindi pwede. We're here to enjoy, not to sulk. Kaya naman nang hitakin namin siya ay wala na siyang nagawa."What?” Chanel exclaimed. “Carleigh beat someone last night! What happened?” Nagpapatuyo siya ng buhok habang nakaupo sa ilalim ng payong matapos naming magtampisaw.“Yhup! If it wasn’t for me, the guy might be dead by now.” Nagkibit-balikat pa ako na para bang wala lang iyong nangyari. Kung kahapon ay inis na inis ako, ngayon naman ay wala lang para sa ‘kin. Alam ko naman kasi sa sarili kong hindi ako isang gold digger.“Wait! Why? Did he hit on you or something? Tell me everything.”Naupo ako sa gitna nina Chanel at Carleigh bago nagsimulang magkwento. “That guy marched in my direction, fuming mad, and accused me of something I didn't even do. I don’t even know who he is! And I guess what triggered Carleigh was when he called me a gold
Magbasa pa

Chapter 8

ChantriaNapadilat ako nang maramdamang may tumatapik sa pisngi ko. Dahan-dahan ang naging pagdilat ko hanggang sa maaninaw ko ang nag-aalalang mukha ni Carleigh. Nang ilibot ko ang tingin sa paligid ay roon ko napagtantong hindi iyon isang panaginip.Nasa labas na ako ng nakataob na sasakyan habang si Carleigh naman ay pilit hinihila palabas si Chanel na wala pa ring malay hanggang ngayon. Doon ko naramdaman ang sakit sa buong katawan ko. Ni hindi ko alam kung ano ang parting masakit dahil pakiramdam ko ay may sugat ako sa buong katawan.Sinubukan kong tumayo ngunit sumigaw lang ang katawan ko dahil sa sobrang sakit kaya muli akong napahiga sa damuhan. In-adjust ko ang paningin ko dahil wala na iyon sa pokus. Nanlalabo na rin ito at para bang ilang segundo lang ay mawawalan na naman ako ng malay.Honestly, gusto ko na lang pumikit at matulog dahil sa sobrang bigat ng katawan ko. But I know that I shouldn’t. Something’s wrong. I can feel it. Iyong tingin pa lang kanina ni Carleigh sa
Magbasa pa

Chapter 9

Chantria“Run!” sigaw ni Carleigh bago may hinugot sa tagiliran at nagpaulan ng putok ng baril.Napatili na lang ako bago tinakpan ang mga tainga ko. Inakay ko si Chanel kahit na sobrang bigat niya.Tama pala sila. Iba talaga kapag adrenaline na ang pinag-uusapan. Kahit isang malaking refrigerator pa ang buhatin ay kakayanin mo. I didn’t know that with my small built ay makakaya kong buhatin si Chanel na halos ilang pulgada rin ang tangkad sa ‘kin.I could hear the reverberating of the gun around me. Hindi ko na alam kung saan nanggagaling ang namamaril. Basta ang alam ko lang ay kailangan kong makaalis doon kasama si Chanel. I also wanted to drag Carleigh out of there, but I know that I can’t. Alam ko kung gaano katigas ang bungo ng kakambal ko.Hindi ko namalayang katabi ko na pala si Carleigh at tinutulungan akong buhatin si Chanel. Sa sobrang kaba ko ay tanging daan na lang ang nakikita ko.“I need you to get out of here, Chan,” ani niya. “Take Chanel with you. Sa dulo ng daan na
Magbasa pa

Chapter 10

ChantriaUnti-unti kong dinilat ang mga mata ko. Nang makapag-adjust ang paningin ko ay saka ko nilibot ito sa paligid. Everything’s white and quiet. Ang tanging naririnig ko lang ay ang maingay na pag-beep ng isang makina.Ilang beses ko na bang napanood ang ganitong senaryo sa isang pelikula? Ilang beses ko na bang sinabi sa sarili ko na nakaka-bored na ang ganitong senaryo dahil paulit-ulit na lang? Hindi ko na maalala. At ito ako, tila isang bida sa isang pelikula. Isang pelikula na pinananalangin kong isang malaking panaginip na lang.Tiningnan ko kung sino ang nasa katabing kama ko. Doon ko nakitang wala pa ring malay si Chanel. Kaming dalawa lang ang nasa loob ng isang kwartong ‘to. Sinubukan kong tumingin sa kabilang banda ng kama ko, nagbabaka sakaling naroon si Carleigh.Mabilis na tumulo ang luha ko. I don’t want to assume, but my tears won’t stop from falling. Hirap akong bumangon mula sa pagkakahiga at tinanggal ang mga nakakabit na kung ano sa ‘kin. Agad kong tinakpan an
Magbasa pa
DMCA.com Protection Status