หลังงานแต่งกิ่ง ฉันก็เครียดมาก คุณภัทรไม่โทร ไม่ทัก ไม่ติดต่ออะไรฉันเลย ฉันจึงตัดสินใจกลับไปทำงานปกติ ฉันอยากหาอะไรทำ จะได้ไม่ฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้
ใช่… ฉันทำงานเป็นเด็กนั่งดริ้งค์ นั่งข้าง ๆ แขก ชงเหล้าให้ แต่ไม่ได้ขายตัวหรอก... เคยมีแค่ครั้งสองครั้งที่ฉันพลาดมีอะไรกับแขก แต่โปรไฟล์เขาดี ชื่อกาย เป็นหมอสูติเหมือนหมอเคน และฉันก็เพิ่งมารู้ว่าเขาเป็นเพื่อนกัน ตอนนั้นฉันทนไม่ได้จริง ๆ ฉันเมามาก จนเผลอยอมขายให้เขา เรามีอะไรกันแค่สองครั้ง ฉันก็หยุดมัน ฉันรับไม่ไหว… ปัจจุบันหมอเคนเขาก็รู้ว่าฉันเคยขาย... แต่ที่ไม่รู้คือ… คนที่ฉันนอนด้วยตอนนั้นคือเพื่อนเขา...
เฮ้อ กลับมาหลังงานแต่งกิ่งเหมือนเดิม ตอนนั้นฉันกลับมาทำงาน... ฉันทำงานแบบหมดอาลัยตายอยาก นั่นล่ะ… ในหัวคิดแต่เรื่องคุณภัทร ฉันกลัวเขาทิ้ง กลัวไปทุกอย่าง ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี...
“สวยจ้ะ แขกห้องวีไอพี เรียกสวยจ้ะ” เจ๊มลเจ้าของร้าน เดินมาสะกิดฉันที่นั่งเหม่อ จนฉันสะดุ้ง
เลือกฉัน? นี่ฉันอุตส่าห์นั่งหลบมุมแล้วนะ ที่มาทำงานเพราะได้กินเหล้าฟรี ได้ฟังเพลง เฮ้อ ฉันไม่มีอารมณ์นั่งเบียดผู้ช
