ดวงตากลมโตใต้แพขนตางอนสวยที่ปัดไปด้วยมาสคาร่าเบาๆมองโต๊ะที่จัดเต็มไปด้วยอาหารหลากหลายตรงหน้า เมื่อโจรหนุ่มหยุดฝีเท้าแล้วคลายพันธนาการออกจากแขนเรียวของเธอ เดินไปหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงโต๊ะนั้น
"นายลากฉันมากินข้าวริมหาดเนี่ยนะ" ใบหน้าสวยละสายตาจากอาหารบนโต๊ะตรงหน้าหันไปถามคนที่นั่งอยู่ ใช่! ตรงที่เขาพามาคือริมชายหาดใต้ต้นไม้ใหญ่ ซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของแดดอ่อนๆและลมทะเล
"อืม" เพลิงครางตอบในลำคอ แล้วตักกับข้าวอย่างหนึ่งมาใส่จานของตัวเอง
"ทำไมไม่กินในบ้าน"
"อยากกินตรงนี้" ว่าจบมือหนาก็ตักข้าวใส่ปากอย่างไม่รีรอด้วยอาการหิวจัด เนเน่มองคนตรงหน้าด้วยความงุนงง ก่อนจะเดินไปหย่อนสะโพกนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเขา พร้อมกับถามต่อ
"เพื่อ?"
"บรรยากาศดี" เขาว่าขณะที่เคี้ยวข้าวอยู่ในปาก
"....." ก็ดูได้บรรยากาศดีไปอีกแบบนะ กินข้าวท่ามกลางสายลมที่พัดโชยไปมาและเสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งชั่งโรแมนติก "ไม่ยักจะเชื่อคนอย่างนายจะชอบบรรยากาศอะไรแบบนี้ด้วย.."
"..นึกว่าชอบปล้น ฆ่า ทำร้ายร่างกายคนอื่นอย่างเดียว"
"เลิกพูดมาก แล้วรีบแดกเข้าไปซะก่อนที่จะไม่มีปากไว้แดก" เริ่มชักจะรำคาญเมื่อเธอพูดมากไม่หยุด ดู
