“แล้วแฟนเธอรู้จักเขาได้ไง คนที่เห็นหน้าเจ้าบ่าวของฉันมีแค่ยัยแบร์คนเดียว” เธอพูดพร้อมกับเหลือบตามองไปในห้อง ก่อนจะปรากฏร่างผู้หญิงสองหยุดยืนข้างหลังคุณหนูลลิล หนึ่งในนั้น คงเป็นคนที่ชื่อแบร์ เพราะผมจำได้ว่าเป็นคนเดียวกับที่เจอกันในร้านอาหารและเป็นคนต้นคิดเรื่องปาร์ตี้วันนี้ด้วย
“ใช่ ฉันเป็นเดียวที่เห็นหน้าเขา และถ้าแฟน...ที่พวกเธอหมายถึง คือ ไอ้บาสกะไอ้ต้าร์นะ พวกมันไม่รู้จักเขาแน่ๆ เพราะฉันก็เพิ่งได้เจอพวกมันวันนี้” ผู้หญิงที่ชื่อแบร์พูดขึ้น เป็นอีกหนึ่งเสียงที่ยืนยันว่าพวกมันไม่รู้จักผม ถ้างั้นคงเป็นเพราะ…
“ก็…”
“ก็เพราะไอ้เวรสองตัวนั่น…อ้อ แฟนของพวกเธอ” ผมแทรกขึ้นในจังหวะที่ผู้มาเยือนสองคนกำลังลังเล “มันกำลังพูดจาเหี้ยๆให้เจ้าสาวของฉันอยู่ไง มันถึงมั่นใจว่าคนที่กระทืบมันเป็นฉัน เจ้าบ่าวของผู้หญิงที่พวกมันกำลังพูดถึง” คุณหนูลลิลเหลือบมองผมเล็กน้อยก่อนจะหันไปจ้องหน้าผู้หญิงสามคนอย่างเอาเรื่อง ผมเดินไปหยุดยืนข้างเจ้าสาวตัวเอง เหยียดยิ้มมองผู้หญิงสองคนตรงหน้าที่อาการเปลี่ยนไปทันทีที่