Lost
Kinabukasan ay una kong hinanap ang presensya ni Adrian. Muntik ko nang itanong kay mama kung bakit wala pa siya, eh... anong oras na papasok pa ako. Agad ko rin narealize nang tankang magtatanong na ako na ay oo nga pala, nasa manila na siya.
Wala nang maghahatid sundo sa akin at wala nang maghahatid ng pagkain sa akin sabay paalala na kailangan hindi ako magpalipas ng gutom.
Malungkot ako habang nasa trabaho. Ramdam nila ate Michelle at Jaja ang pagiging malamya ko sa trabaho.
“Kane... may problema ba?” tanong ni jaja.
Inulit pa niya ang tanong nang walang nakuhang sagot mula sa akin.
“Huh? Uh, w-ala.” Wala sa sarili kong sagot.
Hindi naman siya nagtanong pa. Alam nilang may problema at gusto nila na mag kwento man lang ako ngunit wala akong lakas para magkwento pa.
Nagtanghalian ay may natanggap akong text mula kay Adrian.
