EMBRACING THE MOON

This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

-------------------

A/N : There are typos and wrong grammar that you may encounter while reading this story. 

Kane

“Tayo ay tao lamang. Maraming pagkakataon sa buhay natin na nakakagawa tayo ng kasalanan sadya man o hindi sadya. We are not perfect, No human is perfect. Ang tanging magagawa lang natin ay pigilan ito hanggat maari o kung di napigilan, Tayo ay humingi ng tawad at magdasal sa nakakataas para sa kaniyang kapatawaran.”

Most of us commit a mistake and later ask for forgiveness, Sa tao man or sa Diyos. But, the problem is, it’s like a never ending cycle. Walang itong katapusan dahil kasama na ito sa buhay ng tao. As for father, tayo ay tao lamang at hindi perpekto. Kung ganoon lang kadali iwasan ang pag-gawa ng kasalanan siguro lahat ng tao ay hindi makasalanan.

Ilang sandali pa akong nakinig ng Misa hanggang sa nagpasiya nang lumabas ng simbahan. My phone vibrated and I immediately answer it without knowing who’s the caller.

“Kane! Umalis kana! andiyan na ang mga Police!” Putangina. Nalintikan na! With a shaking hands Dali-dali kong inayos ang sumbrero ko at umaktong normal. Tangina i feel nervous all of a sudden.

“Anong nangyare?!”

“Tangina si Gardo! Tumiwalag si tukmol! Nag sumbong sa Police. Natakot yata dahil napatay si Betong ng parak.” Si betong ang isa sa member ng sindikato na sinalihan ko. We are selling different type of drugs. Malas lang dahil napatay ito ng isang police na nag kunwaring buyer. Ako sana ang nakatokang magbebenta nuon but our boss decided to take me with him sa isang big negotiation na magaganap.

 I knew one of this day, titiwalag si gardo. Simula nang namatay si Betong ay balisa na ‘to and lagi-laging may kausap sa telepono. Tangina! Sabi na eh, masama kutob ko sa operasyon ngayon dahil sa inaakto ni gardo, sabayan pa na kasama ito sa nagplano ng bentahan na magaganap sana ngayon.

Pinatay ko ang tawag nang may unknown number naman na tumatawag. I assume that this caller is suppose to be my buyer na hula ko ay isang police, I decided to end the call and block the number. Bitbit ang bag na naglalamang drugs, Unti-unti kong tinatahak ang daanan kung saan nakaparada ang aking motor. Tatakbo na sana ako nang mamataan ang isang naka civilian na police. Kilala ko ‘to, Ito ang nakita ko sa isang presinto malapit lang sa mall. Ang daang tatahakin ko ay ang daan na kung saan ay andoon siya. And i have an idea na marami sila, naka civilian nga lang. Kinakahaban man ay kumilos ako ng normal. I have no choice. That’s the only way para makarating ako sa motor ko.

Meters away from him nang may narinig akong may tumawag sa panglan ko. I ignore it like i did not heard it all. Kaunti na lang makakarating na ako sa motor nang biglang...

“Siya po! Siya po! ‘yung babaeng naka Cap, Sir! Siya si Kane! Kane! Kane!”

Tangina..

Tumakbo na ako ng mabilis hindi ininda na may mga tao na akong nabubungo. Sobrang higpit nang kapit ko sa bag at sa Cap ko para di ako makilala. Umalingawngaw ang sigaw ng Police at takbuhan ng mga tao. I cannot lose my life for this. I need to get out of here dahil once na mahuli ako ng Police, Ipapapatay ako ng Boss namin sa kulungan.

Nang makasampa na ako ng motor at mabilis itong pinaharurot. I don’t care about the people na pwedeng kong mabangga.

“ Tabi!”

“ Tabi, sabi!”

Sumigaw ako until mapaos. Wala akong pakialam makaalis lang ako dito ng buhay.

Imbis na dumaan ako sa highway, Sa mga Iskinita ako dumaan. Iniligaw ko sila hanggang sa hindi ko na masyadong marinig ang tunog ng wangwang. I am lucky enough na makaalis sa lugar. Buti na lang di natamaan ng bala ang motor ko o ako habang nagpapaputok sila. They cannot shoot me properly since maraming tao ang pwedeng madamay dahil lahat ay nagkakagulo na.

Minutes of driving, Nakarating ako sa kabilang bayan. Nag book ako hotel. For now, Dito muna ako. I know for now, kilala na ako ng mga police hindi lang ako kundi pati mga kasama ko. That bastard! Hindi ako tanga para di malaman na naka record na ngayon mga information namin sa mga Police. Mabuti na lang nakaalis pa ako buhay duon.

How can i now go back to my apartment kung pati iyon hula ko ay titingnan narin ng mga Police.

My phone rang and i immediately slide the answer button nang makita ko ang name ng Boss namin.

“Hello, Boss!”

“Kane” Napa-pikit ako sa Inis ng marinig ang Boses ni Boss. Malamig at halatang nagpipigil ng Inis.

“Sorry, Boss. Nabulilyaso dahil tumiwalag si Gardo.”

“Tangina! Puñeta! Sinabi na sa akin ng kaalyado kong police na nakakulong na si Gardo and under proteksyon siya kasama ng pamilya niya pero hindi ako papayag ng ganun-ganun lang.” Damn. I know what will happen to those member na manglalaglag sa pulis. They will surely died inside the Jail. Hindi papalagpasin ni Boss lahat ng ito.

“A-no n-a ang mangyayare, B-oss?”

“ Magpa lamig ka muna. Nag warning na rin ako sa iba na magpakalayo-layo muna dahil mainit pa tayo sa Pulisya. Pati Hide-out ay na raid na rin at karamihan sa Drugs ay nalimas.” Napasinghap ako at natulala. “ Buti na lang ay walang naabutan ang mga Pulis na isa sa inyo dahil alam niyo na ang mangyayare. Hindi ko hawak ang Pulisya na may hawak sa atin pero may tao pa rin ako duon para malaman ang galaw nila, malas lang dahil may engkwentro sila sa ibang lugar kaya 'di nila natunugan na may mangyayareng ganito ngayon. For now, I will send you some money para may magastos ka. Don’t you ever torn your back on the group. I will kill you, Kane. I will contact you pag okay na ang lahat. Bye.”

True to his word, An unknown number texted me and asked for my place. At first, I was hesitant to tell where I am but another text appeared and saying the boss order him to contact me and give me the money. After ko sabihin kung nasaan ako, ilang minuto lang ng nakatanggap ako ng text na nasa baba na raw siya.

Without further ado, Bumaba na ako para salubungin ang lalaki. Malapit na ako sa kanya ng makita ko ang isang Police na nakatingin sa akin. Kumunot ang aking nuo kasabay ng lakas ng pintig ng Puso. Nalintikan na. Nag radyo ang Police tanda na nakita na niya ang target niya. Imbes na dumeretsyo sa lalaki ay lakad takbo akong bumalik sa hotel pero nahablot ang buhok ko ng isa pang Pulis. Kinuha niya ang aking kamay para lagyan ng posas pero tinuhod ko ang kanyang gitna at kahit sobrang sakit ng aking anit ay tumakbo ako. Tumakbo ako papunta sa isang labasan ng hotel ng makita ako ng pulis kanina, pumunta ako sa kabila at sinipa ang isang pulis na humarang sa daraanan ko. I need get out of here.

Nakaramdam ako ng likidong umaagos sa aking balikat. Sh*t! Nabaril ako! Hindi ko na alam kung saan ako patungo hanggang sa may humila sa akin at pinalabas ako mula sa Kusina. May daan palabas ng Hotel galing sa kusina. Umusal ako ng kaunting pasasalamat at tumakbo ako papunta sa malapit sa tulay, Hindi pa rin tapos ang mga Police sa kakahabol sa akin pero ako ay pagod na pagod na, sabayan pa na tumitiklop na aking mga mata dahil sa dami nang dugong umaagos sa akin at pananakit ng balikat.

Dead end.

“Wag ka nang tumakbo, Miss. Tulay na yan tapos malalim pa ang tubig na nasa baba niyan. “ I just want to cry. I don’t want to be caught by them.

“Proprotekhan ka namin, Miss. Kailangan mo lang sumuko sa amin at maging witness sa illigal na transakyon ng sindikatong sinasalihan niyo.” Wrong. They cannot protect me kung isa sa kanila ay nagpapa kontrol din for the sake of money. I might die once na makulong ako dahil may tao si Boss sa loob.

How can i scape kung nakatutok ang mga baril nila sa akin at sa likod ko ay mataas na tulay at ang baba ay malalim na tubig? Bakit nga ba ako napasama sa gawaing ito? All i want is to study, Get a laude and become successful.

I close my eyes, count 1...2..3.. and open it. I decided. Ngumiti ako sa kanila at dali-daling sumampa sa tulay at tumalon. I don’t want to die in someone’s hand. If i die, I want it to be natural. Nakarinig pa ako ng putok bago ako lamunin ng tubig.

This is not the life that I’ve wanted.