"Pero kung sasabihin mo lahat ng totoo, hindi mo pa rin matatakpan ang katotohanang ikaw mismo ang nakialam, para lang magpakitang-tao." Naisip ni Shayne. Pero napagtanto niyang wala ring saysay kung sasabihin niya ito o hindi, dahil pareho lang—kwento pa rin sa mata ng iba. Mas mabuti nang huwag madamay ang ibang tao sa katotohanan.
Naramdaman niyang parang siya ang may kontrol sa mga nangyayari, pero hindi niya alam, siya na pala ang ginamit ng ibang tao.
"Huh… I see, isa ka rin palang ginamit." Sabi ni Eldreed habang pinagmamasdan ang ekspresyon ni Shayne. Nakita niya sa mga mata ni Shayne ang sakit, kaya’t napatawa siya ng malamig.
"Ano'ng pakiramdam na nilaro ka lang?"
Biglang namutla si Shayne, na parang nawala ang lahat ng kulay sa mukha niya. Wala siyang masabi, kasi alam niyang totoo ang sinabi ni Eldreed.
Biglaang huminto ang kotse. Binuksan ni Eldreed ang pinto at walang awa siyang itinulak palabas. Tumilapon si Shayne, at malakas na tumama ang katawan niya sa lupa. Nasugat
