Matagal na natulala si Esteban sa kinatatayuan niya. Hindi siya makagalaw. Parang biglang huminto ang mundo nang makita niyang bumalik si Anna sa dati nitong anyo, ang Anna na kilala at minahal niya. Ang biglaang pagbabagong iyon, mula sa malamig at estrangherang pagkatao tungo sa pamilyar na ngiti, ay parang liwanag sa madilim na gabi para kay Esteban. Nabunutan siya ng tinik, ngunit nanatili pa rin ang kaba.
Akala niya, tapos na. Akala niya, nagbago na ang lahat.
Ngunit heto si Anna, nakangiti, tila ba walang nangyaring mabigat.
"Ano ba? Hayaan mo na lang ba akong magutom dito?" pabirong reklamo ni Anna habang lumapit sa kanya at kinabig ang braso niya, sabay lambing.
Doon lang natauhan si Esteban, biglang bumalik ang ulirat. "Sandali lang, magluluto ako agad para sa’yo," agad niyang tugon at dali-daling nagtungo sa kusina.
Habang abala si Esteban sa paghahanda ng pagkain, si Anna naman ay tahimik na umupo sa sala. Bumalik muli ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha. Sa tuwing la
