Jean
Calling....
Si Kaizer tumatawag. Kanina kararating lang namin nag-text din nagtanong kung nakarating na kami.
"Kumusta r'yan?"
"Okay lang. May kasalanan ka!" tugon ko.
"Tulad ng ano?" malambing n'yang tanong.
"Mr. Ezcanlate, may amnesia lang ho parang inosente ano?"
"Mrs. Ezcanlate. Of course inosente ako," aniya halatang nasa mood siya.
"Hmp! Alam ko alam mo kung anong tinutukoy ko. Ang speed huh! Bakit ang dami mong biniling pagkain ng hindi sa akin sinabi!"
"Ayaw mo ba?" naulinigan ko may pag-aalala sa boses niya. Lihim akong napangiti ngunit hindi ko rin maiwasang taasan siya ng kilay kahit na hindi namam niya nakikita ang reaksyon ko.
"Kaizer. Hindi mo naman kailangan magsinungaling kay lola tungkol sa kasal natin," hininaan ko ang boses ko. Wala siyang imik. Humugot ako ng hangin. "Kasi ayaw ko lang na saktan ang lola ko pagdating ng araw na hiwalay na tayo."
"Walang maghihiwalay, Jean Ezcanlate. Mananatili kang Ezcalante ko—"
"Ewan ko sa iyo Kaizer!
