Maria's POV
"Salamat naman dahil pumayag kang kilalanin ako, Maria." Sinserong saad ni Polding. "Ganito talaga ako, eh, palabiro."
Maraming jokes si Polding sa kanya kanina pero hindi naman nakakatawa sa totoo lang. Ang corny ng jokes nito pero kahit papa'no gumaan ang pakiramdam niya dahil hindi nito hinusgahan ang pagkatao niya. Simpleng-simple lang siya ngayon, walang make-up, 'di kagaya noon na kailangan niyang mag-ayos para magpa-impress sa lahat. Unti-unti nang bumabalik ang dating Maria. Naa-appreciate na niya ang kasimplehan ng buhay lalo na ang katahimikan.
"Bakit ako?" malungkot niyang tinanaw ang dagat. Pangatlong bisita na ito ni Polding sa kanya matapos ang isang linggo. "Ano bang nakita mo sa'kin noon kaya napili mo'ko kahit mataba pa'ko?"
"Hindi pa kita nakikita noon, Maria, pero no'ng malaman kong ka-tribo ka ng namayapa kong asawa, hindi na'ko nagpatumpik-tumpik pa. Tatay mo ang kinausap ko nang pumunta siya ng bayan at may ilang katutubo na tumulong sa kanya para
