Married At First Sight

Hindi niya inalintana ang kulimlim ng panahon kanina dahil maaliwas na muli nang tingnan niya ang paligid. As a sports enthusiast, skydiving is one of the sports he loves to do twice a month. Hindi pa man siya nakakatalon, he already felt the rush of adrenaline when he positioned himself. He's all set!

"Here I come!" malakas niyang hiyaw nang pabulusok siyang tumalon sa kalawakan. 

Malakas na hangin ang agad sumalubong sa kanya sa pagtalon niyang iyon. Suot-suot na rin niya ang skydiving googles para may proteksyon ang mga mata niya pero nairita lang siya nang tila paglaruan naman ng hangin ang bunganga niya. Bumukas-sara ito na ikinainis niya sobra.

"Hell!" hiyaw niya bigla pero sinundan niya ito ng malakas na tawa. "Daaamn, I'm loving thiiis!"

Kitang-kita niya ang view sa baba na nagmistulang tuldok na sa paningin niya. Napakaganda nito. May tracker din siya kung saan magla-landing mamaya. Sa napag-usapang lugar sila magkikita-kita na mag-buddy in the time they set. Mga kaibigan lamang niya ang kasama niya at malimit nila itong gawin para makatakas naman siya panandalian sa hectic schedules niya. Stress reliever niya ito, and he will never get tired of it despite of his busy schedules.

"Yeah, baby!" Sumama lamang sa hangin ang hiyaw niyang iyon. "C-common, guys." Hiyaw niyang muli nang mag-perform pa siya sa ere. "You can't beat me!" Nakangisi niyang sigaw nang makitang nag-exhibition din ang mga kasama kasabay niya.

This may be intimidating to others but the hell he care, this is his most favorite hobby and was included in his to-do list. Lagi nila itong ginagawa, and if someone could only see them performing like this, they will surely enjoy watching the exhibitions. Pero siyempre, siya ang pinakamagaling sa lahat. Ilang awards na ba ang nakuha niya pero isang laro lang ito sa kanya. Minsan na siyang sumali as representative ng bansa pero dahil mas priority niya ang business niya sa Manila, ginawa na lang niyang past time itong skydiving.

Papalapit nang papalapit ang mga kasamahan niya sa direksiyon niya kaya napangiti siya. Tumataas ang energy niya dahil sa thrill ng ginagawa nila. They immediately formed a circle and hold each other before they laughed. Bumitaw sila sa isa't-isa matapos gawin iyon. He spread his arms wide and close his eyes to enjoy it more before he shouted again.

"This is cool!"

It's 18 feet above the ground.

A 90-second free fall.

The sun hit his face before he changed his direction. When he released the rip-cord, he decided to enjoy his flying a bit longer. He's enjoying the view but still want to explore before meeting his buddies. Maaliwalas ang panahon ngayon kaya masarap gawin itong sport activity niya. Napangisi siya nang lumiit nang lumiit ang hugis ng mga taong kasa-kasama niya kanina. Iba-ibang direksyon na ang tinatahak ng mga ito but to his dismay after more minutes, the wind got stronger dragging him to opposite direction.

"W-what's going on?" hiyaw niya pero malayo na ang mga kasamahan niya sa kanya nang tingnan niya. Gusto niyang magmura pero wala naman itong silbi kaya sumigaw na lang ulit siya. "You're nothing," hiyaw niya patungkol sa hangin dahil never pa siyang na-fail; dahil isa siyang bihasa.

Pilit niya itong nilabanan pero ang hangin, pinapahirapan siya nito sobra. Napailing siya nang paulit-ulit nang magpatianod na lang siya kung saan man siya dalhin nito. Diyata't biglang lumakas ang hangin? Naging hindi ito pangkaraniwan sa kanya. Bigla na lang sumama ang panahon at ang kalangitan, hindi na ito kagaya kanina na matiwasay. Hindi niya ito inaasahan. Unti-unti nang dumidilim ang paligid na ikinabahala niya. Kailangan na niyang mag-landing sa baba dahil sa pagsusungit ng panahon. Though he's fearless naman, iba ang nakikita niya sa kalangitan dahil sa biglang pagdilim nito. Isa itong sign na kailangan na niyang magmadali para makarating sa baba.

Isang small island ang kanyang nakita sa baba na may kalayuan din sa kung sa'n siya nanggaling kanina. Ito na ang napili niya pansamantala kaya muli niyang pinihit ang hawak na cord para umiba ang direksyon niya. Para siyang tinutulak ng hangin pero wala siyang takot sa ganitong sitwasyon.

He needs to stay calm. "All right, Benjamin, the fearless man, it's time to land." Breathe. Ito ang nasa isip niya pero may bigla na lang dumaan na kidlat sa harap niya, "Mamaaa!"

Ang isla, lumalaki na ito sa paningin niya habang papalapit siya nang papalapit. Ang nerbyos niya, hindi pa rin mawala-wala dahil sa walanghiyang kidlat na iyon. From time to time, he's trying to make it right and slows his landing. Naghahanap siya ng open na area pero pawang puno ang nakikita niya.

"Ang m-malas ko," gigil niyang anas. Another strong wind hit him and this time, the blast was even worst. "N-nooo! H-hindi... hindi ito pwedeng mangyari sa'kin!"

Napasigaw siya nang malakas kasabay ng pagtawag sa dakilang ina niya. Kasabay ng pagkagat ng labi, sumabit siya bigla—sa isang puno nang pabulusok siyang madala ng napakalakas na hangin.

Saglit siyang napatulala pero napalitan ito ng isang malawak na ngiti nang ma-realize na buhay pa siya. "T-thank you, Lord, I'm still lucky today!" Pinanginigan siya ng katawan dahil sa failed landing niya. "W-what a bad day but thanks God, I'm still alive!"

He's safe, but his failed landing was exteremely bad when he realized where he was, on top of the tree. Napakataas na puno itong sinabitan ng parachute niya. Pagtatawanan siya sigurado ng mga kasamahan niya sa nangyaring ito. He is known as the expert skydiver, one of the best kung ikukumpara niya ang sarili sa iba. They're nothing but right now, he's really fucked up.

Hindi niya pwedeng i-release ang gear niya para makawala sa pagkakasabit. Fracture ang buto niya oras na sumayad sa lupa ang paa niya. Ilang oras ang ginugol niya para makawala sa parachute niya. Nang makasampa na sa sanga ng malaking puno, gigil niyang kinagat naman ang maliit na sanga nito hanggang sa mangawit ang panga niya. Baka sakali, maramdaman nito ang hirap niya sa pagbaba.

"Babalikan talaga kita, puno ka, kapag nakaalis na'ko rito. Ipapaputol k-kita!" Para siyang unggoy nang mangunyapit siya sa katawan nito sa kalagitnaan ng pagbaba niya. "Hellooo! Is anyone here?" hiyaw niya nang pagkalakas-lakas pero boses lang niya ang ume-echo. "Pleaasee, help me. Mamaaa." Echo ng boses niya ang kanyang naririnig pagkatapos ng sigaw na iyon.

Papa'no kung namatay siya? Siguradong mama niya ang unang maaapektuhan sakaling mabalitaan itong nangyari sa kanya pero thankful siya sobra. Mahal pa rin siya ni Lord at hindi pa ito ready na i-welcome siya sa heaven. Lalong dumilim ang kalangitan na sinundan ng kulog at panaka-nakang pagkidlat. May pagmamadali sa kilos niya nang bumaba. Unang sumayad ang puwet niya sa lupa nang padausdos siyang bumulusok pababa. Parang pinalo ng baseball bat ang puwet niya dahil sa impact. Lumikha pa ito ng malakas na tunog.

"Hell! Lord, though you saved me, this punishment still hurts." Mariin niyang kinagat ang labi nang maramdaman ang sakit. "I-is someone here? Jesus!" sigaw niyang muli pero um-echo lang ang boses niya.

Isang sipa ang ginawa niya sa katawan ng malaking puno nang tuluyang makatayo. Gigil niyang kinuyom ang kamao at isang malakas na bigwas ang pinakawalan niya sa katawan ng puno sa sobrang inis niya.

"Aah, Mama." Mangiyak-ngiyak siya nang hawakan ang nasaktang kamay kaya sipa naman ang ginawa niya. "First, for giving me a hard time to climb down." Isang sipa ulit ang pinakawalan niya, "Two, for making me miserable today." Napatingin siya sa kalangitan nang umambon na. "Three, this island is deserted. Why, huh? Why, damn tree? No one is helping me."

Ambon lang nang una hanggang lumakas na ang patak ng ulan kasunod ang malakas na hangin. Paika-ika siyang naglakad para maghanap ng masisilungan. Short-tempered talaga siya lalo na pagdating sa tauhan niya sa kompanya pero pagdating sa babaeng type niya, isa pala siyang maamong tupa. Sinubukan niyang sa ilalim ng puno magtago pero useless pa rin. Basang-basa na siya dahil bumuhos na ang malakas na ulan. Humahapay ang halaman sa harap niya at ang mga sanga ng puno, para itong nagsasayaw sa saliw ng malakas na hangin kasabay ng nakakakilabot na tunog nito. Natatakot siya sa dala ng bagyong ito; sana naman may sumulpot dito para matulungan siya.

"M-Mama, w-where are you?" Napapailing siya nang maisip ang ina. "F-faster, Ma." Sana mabalitaan nito ang nangyari sa kanya.

Sa isang bukana ng kuweba siya napadpad ilang sandali pa. Nakahinga siya nang maluwag matapos makapasok dito. Ilang oras na siyang nakaupo sa loob hanggang abutan siya ng hapon. Nakaramdam siya ng lamig. Nagpalinga-linga muna siya sa paligid bago hinubad ang damit pang-itaas niya. Piniga niya ito nang paulit-ulit at sa mismong loob ng pinagtataguan niya ito sinampay. 

"Good job, Benjamin! Kailan ka kaya m-makakaalis dito?" usal niya pero malakas na kidlat ang animo sumagot sa kanya kaya takot siyang napasiksik lalo sa pinagkukublian.

Ilang oras siya sa ayos niyang iyon hanggang makaidlip siya. Naalimpungatan na lang siya sa boses na iyon kaya napaupo siya bigla buhat sa pagkakatalungko niya.

"May tao ba rito?" hiyaw ng boses babae. "Narinig kita kanina. Sumagot ka, kung sino ka man! W-wala akong m-makita kaya s-sumagot ka!"