สองชั่วโมงผ่านไปหลังจากเรียบร้อยโรงเรียนคุณพ่อซันไปเรียบร้อยฉันกับพี่ซันก็นอนกอดนอนหยอกกันอยู่เตียงต่อ อ้อ! ร่างกายคุณแม่ไม่ได้แกร่งเหมือนท่อเหล็กหรอกนะคะ แค่ภายนอกจ้ะ แต่ก็ฟินเหมือนเดิมเพราะสามีเก่ง อิอิ
“วันนี้ค้างที่บ้านเนอะ” พี่ซันขยับมากอดฉันแล้วก็เอาหน้าซุกผมฉันเล่น
“แต่จูนไม่มีเสื้อผ้านะคะ”
“เดี๋ยวให้คนไปหามาให้ ได้ไหมครับพอดีพี่จะคุยเรื่องงานกับคุณพ่อด้วย”
“ก็ได้ค่ะตามใจพี่ซันเลย” พี่เขาไม่ได้กลับมาค้างที่บ้านเกือบเดือนแล้วมั้งคะ เพราะตั้งแต่หอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กับฉันมันก็เกือบเดือนแล้ว
“ขอบคุณครับ ถ้างั้นจูนพักผ่อนนะเดี๋ยวถึงเวลาอาหารเย็นเราค่อยลงไป ไม่ต้องเกร็งนะครับอยู่ที่นี่สบาย ๆ อยากได้อะไรก็บอกเด็กในบ้านได้เลย”
“ค่ะ” ฉันรับคำแล้วก็กอดพี่ซันแน่นเหมือนกัน แอร์มันเย็นจัดต้องกอดกันให้ร่างกายอบอุ่น โดยเฉพาะกอดผู้ชายหล่อ ๆ หุ่นเลิศ ๆ แบบนี้ อิอิ
เรานอนพักผ่อนพอถึงเวลาอาหารเย็นก็มีแม่บ้านมาเรียก ลงไปนี่น้องจูนแทบกรี๊ดเพราะอาหารน่ากินวางละลานตาเต็มโต๊ะ ตอนกินก็มีทั้งพี่ซันแล้วก็คุณแม่ที่คอยตักอาหารให้ คนท้องก็เลยจัดไปสามจานแบบไม่เกรงใจใครทั้งนั้น อายคนอื่นก็แย่น่ะสิคะเดี๋ยวลูกจู
